Fúl Baganot Zai (RK-Poem)

Fúl Baganót Zai

Aiyo berai fúl baganot,
Nanandoilla fúlor roñgot.

Noccá háñcer kéthkerái,
Zunib fulor duwarot ai.

Gulab fúl o guccá guccá,
Waawá óiyé muinna keñça.

Dheyal fúlor Meenmandari,
Hoitiri fúl e buzár ofúrani.

Bossá fúle rasta hañsat,
Barái lor dil-mon lagai.

Raatkarani fúle ator laga,
Kúcbo gorér raitor zama.

Samba fúl or roñg cúnali,
gasór agat gorér zílimilí.

Razulla fúl o ki córmindá
manúic deki luwar séga.

Cájjámanir fúlór dhuwat,
Hoitori fúl fúitthé gul hái. 

Sújja fúl or adorór rosí
beil loi táke muka-mukí.

Maik fúlor hóbor gíri,
Únalufúl aibó bosór fíri.

Hoñla fúl de fanír bácí,
Hoinnar dehá nitti fítti.

Diyo fúl o boiddor táalit,
Gasár tálot keñl lari.

Cúnali fúl or lal roñge,
Fudin or córak keén sonke.

Zar zar boitta tete gunor,
mili táke fúl baganot.

Saité saité beil dhufí bóu
Fúlor hotá nofúrai bóu. ♥

____________________________________
Le.-  Kuwaiccorjjá |
Jan 23, 2020, 12:34 Am
___________________________________

Poetry For Humanity ကဗ်ာရြတ္ပြဲတြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာကဗ်ာဆရာမ်ားႏွင့္ ကဗ်ာမ်ား

၂၀၂၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ဇႏၷဝါရီလ ၂၄ ရက္မွ ၂၆ ရက္အထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ဗဟန္း၌ က်င္းပခဲ့ေသာ လူသားဆန္မႈအတြက္ ကဗ်ာ [Poetry for Humanity] ကဗ်ာရြတ္ဆိုပြဲတြင္ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ အျခားတိုင္းရင္းသား ကဗ်ာဆရာမ်ားႏွင့္အတူ ႐ိုဟင္ဂ်ာတိုင္းရင္သား ကဗ်ာဆရာမ်ားက ပါဝင္ခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ဝန္းက ကဗ်ာဆရာ ၄၀ ေက်ာ္ ပါဝင္ခဲ့သည့္ အခမ္းအနားတစ္ခုလည္းျဖစ္သည္။ ကဗ်ာအႏုပညာသည္ အသားအေရာင္၊ လူမ်ဳိး၊ အသက္အရြယ္ ခြဲျခားမႈကို လံုးဝ လက္မခံေၾကာင္း ျပသသြားေသာ သမိုင္းဝင္ ေျခလွမ္းတစ္လွမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ 

႐ိုဟင္ဂ်ာကဗ်ာဆရာမ်ားသည္ မိမိတို႔ ျဖတ္သန္းေနရေသာဘဝ၊ ခံစားခ်က္၊ ခံယူခ်က္ တဲ့အေၾကာင္းအရာအေပၚ ကဗ်ာမ်ားေရးဖြဲ႕ကာ အသီးသီး ရြတ္ျပကာ မိမိတို႔ ခံစားခ်က္ေတြကို ျမန္မာျပည္တို႔အား မွ်ေဝခဲ့သည္။ သူတို႔သည္ ကဗ်ာစာေပမွတဆင့္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မယ္ဟု ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။  ႐ိုဟင္ဂ်ာကဗ်ာဆရာမ်ားႏွင့္ သူတို႔၏ ေရြးခ်ယ္ခံကဗ်ာမ်ားကို ေအာက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ 

အဆိုပါ ကဗ်ာရြတ္ပြဲတြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာကဗ်ာဆရာမ်ားမွာ-

၁။ ေမယုအာလီ 

၂။ ယ်ာတင္ (႐ိုဟင္းသား) 

၃။ အာဗၺဒူလ္ခါန္ 

၄။ အာဇာတ္မိုဟာမြတ္ 

၅။ ရွာဟီးဒါ (ခ) ဝင္းဝင္းေမာ္ 

၆။ ေအနာမုလ္ဟာေဆာင္း 

တို႔ျဖစ္ၾကတယ္။ 

႐ိုဟင္ဂ်ာကဗ်ာဆရာမ်ား၏ ကဗ်ာမ်ားမွာ- 

၁။ ကြၽန္​​ေတာ္​ပါ... ႐ိုဟင္ဂ်ာတစ္ဦး​

ကြၽန္​​ေတာ္​ ေမြးဖြားလာတ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို ကေလးတစ္​​ေယာက္ ​မျဖစ္​​ခ့ဲပါ။
ေမြးစာရင္း ပိုင္​ဆိုင္​ခြင္​့ မရရိွဘဲျဖစ္​ခ့ဲ​ေတာ့
လူေသအေလာင္းတစ္​​ေလာင္​းက့ဲသုိ႔ ျဖစ္​​ရသူသာ။

ကြၽန္​​ေတာ္​ တစ္​ႏွစ္​သားအရြယ္​​ေရာက္​တ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို သူငယ္တစ္​​ေယာက္​ မျဖစ္ခဲ့ပါ။
လူမ်ဳိးဝိ​ေသသတစ္​ခု ပိုင္​ဆိုင္​ခြင္​့ မရရိွဘဲျဖစ္​ခ့ဲ​ေတာ့ 
ေမြးစားသား တစ္​​ေယာက္​က့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ကြၽန္​​ေတာ္​ ေက်ာင္းသြားတက္​တ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို ​ေက်ာင္​းသားတစ္​​ေယာက္ ​မျဖစ္ခဲ့ပါ။
​ဗမာလူမ်ဳိး မ်က္​ႏွာသြင္​ျပင္​ မပိုင္​ဆိုင္​ဘဲျဖစ္​ခ့ဲ​ေတာ့
ေမွ်ာ္​လင္​့ခ်က္​​ေရာင္​ျခည္​ကင္​းတ့ဲ 
မႏွစ္​ၿမိဳ႕စရာ အနာဂတ္​တစ္​ခုလို ျဖစ္​ရသူသာ။

ကြၽန္​​ေတာ္ ​အျခား​​​ေသာေက်းရြာတစ္​ခုကုိ ​ေရာက္သြားခ့ဲတ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို ေဒသခံတစ္​​ေယာက္​ မျဖစ္ခဲ့ပါ။
ညအိပ္​​ခိုလံႈခြင္​​့ရယူၿပီး ​ေနခ့ဲရ​ေတာ့
ထိန္းမရခ်ဳပ္​မရတ့ဲ အခ်ဳပ္သားတစ္​​ေယာက္​က့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ကြၽန္​​ေတာ္​ ၿမိဳ႕နယ္​​ေက်ာ္​ၿပီး သြားခ့ဲရတ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး မျဖစ္ခဲ့ပါ။
ပံုစံ-၄ ဆိုတ့ဲ ခရီးသြားလာခြင္​့စာ​ရြက္​က​ေလးကုိ ကိုင္ေဆာင္ခ့ဲရေတာ့
စားက်က္လွည့္လည္သူတစ္​​ေယာက္က့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ကြၽန္​​ေတာ္​ တကၠသိုလ္သြားတက္​တ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို ​ေမာင္​မယ္​သစ္​လြင္​တစ္​​ဦး မျဖစ္​ခ့ဲပါ။
အသက္ေမြးဝမ္​း​ေက်ာင္​းဝင္​ အထူးျပဳဘာသာ သင္ခြင့္မရေတာ့
တရားမဝင္သူတစ္​​ေယာက္​က့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ကြၽန္​​ေတာ္​ လူသူမ်ားနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္တ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို သူတစ္​ပါးရဲ႕ လက္ခံစရာလူတစ္​ဦး မျဖစ္​ခ့ဲပါ။
လူမႈေရးခြဲျခားမႈနဲ႔ လူမ်ဳိးႀကီးဝါဒ ခံစားရေတာ့ေရာဂါျဖင့္
ေျခခ်ဳပ္ခံရသူ တစ္​​ဦးက့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ကြၽန္​​ေတာ္​ ထိမ္​းျမားခ်င္​တ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင္​့လို ေစ့စပ္ထားတ့ဲသတိုးသား​ေလာင္​းတစ္​ဦး မျဖစ္ခ့ဲပါ။
လက္ထက္ခြင့္ျပဳမိန္​႔စာ ရယူခ့ဲ​ရ​ေတာ့
ၿဂိဳဟ္သားတစ္​ဦးက့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ကြၽန္​​ေတာ့္​ တဲအိမ္က​ေလးကုိ ျပဳျပင္လိုတ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိ သင့္လုိ ခြင္​့မျပဳခ့ဲပါ။
ဘာမဟုတ္​တ့ဲ ျငင္းပယ္မႈမ်ားနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခ့ဲရေတာ့
က်ဴးေက်ာ္လာသူတစ္​​ေယာက္က့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ကြၽန္​​ေတာ္​ လုပ္ငန္းအနည္​းငယ္​လုပ္ကိုင္ရန္​ စီစဥ္​တ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို လြတ္​လပ္​စြာ ေဖာက္ကားႏိုင္သူတစ္ဦး မျဖစ္ခ့ဲပါ။
ကန္႔သတ္ခံရမႈနဲ႔ သိမ္းပိုက္ခံရ​မႈမ်ားေၾကာင့္
လူမြဲတစ္​ဦးက့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ကြၽန္​​ေတာ္​ အစိုးရဝန္ထမ္း​​ရာထူးအတြက္​ ေလွ်ာက္တ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို ​​အ​ေရြးခံခြင္​့ရသူတစ္​ဦး မျဖစ္​ခ့ဲပါ။
ပယ္ခ်မႈအ​ေၾကာင္​း​ေတြသာ လက္​ခံခ့ဲရ​ေတာ့
သီးသန္႔ခြဲျခားခံထားရသူတစ္​​ေယာက္က့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ကြၽန္​​ေတာ္ အစုိးရ​-ေဆး႐ုံ​ေတြ တက္​ခ့ဲရတ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို ဦးစားေပးလူနာ မျဖစ္ခ့ဲပါ။
ေဘးဖယ္ခံရမႈနဲ႔ ခြဲျခားခံမႈ​ေတြေၾကာင့္
သူစိမ္းတစ္​​ေယာက္​က့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ကြၽန္​​ေတာ္​ ဘာသာ​ေရးလိုက္​စားတ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို ဘာသာ​ေရး ကိုင္​းရိႈင္​းသူတစ္​ဦး မျဖစ္​ခ့ဲပါ။
ျပိဳပ်က္ခံ​ဗလီထဲ ဝတ္ျပဳခြင့္ ကန္႔သတ္ခံထားရေတာ့
လူမဆန္မႈ​ေတြခံရတ့ဲ လူတစ္​​ေယာက္​သာ။

တီးကြက္​ညီညီ ဖန္​တီးခ့ဲတ့ဲ အဓိက႐ုဏ္းနဲ႔ 
ကြၽန္​​ေတာ္ ရင္​ဆိုင္​​​ေတြ႕ႀကံဳတ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို ​ေဘးအႏၲရယ္​မွ 
႐ွင္​သန္​က်န္​ရစ္​သူ မျဖစ္ခ့ဲပါ။
လံုျခံဳမႈ အာမခံခ်က္​မရိွ​ေတာ့
မုဒိမ္းမႈရဲ႕သားေကာင္က့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ႏွစ္သစ္ကူး ေရာက္တ့ဲအခါ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို အရပ္သားတစ္ဦး မျဖစ္ခ့ဲပါ။
ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းေက်ာ္က စစ္ေဆးေရး​ေတြေၾကာင့္
စစ္တမ္း ပစၥည္​းတစ္​ခုက့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ဇာတိခ်က္​​ေႂကြမွာ ​ေနထိုင္​​ေနလည္​းပဲ
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လုိ 'မိမိႏိုင္ငံ'ဟု ​ေခၚခြင္​့မရပါ။
သက္​​ေသခံမွတ္​တမ္​းတစ္​ခု မရရိွ​ေတာ့
ခိုးဝင္​လာခ့ဲသူ တစ္​ဦးက့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ေကာင္​းကင္​ကုိျဖတ္​ၿပီးတိုက္​လာတ့ဲ ​ေလထုကုိ ရႈရိႈက္​ရလည္​း
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင္​့လို လူသားတစ္​ဦး မျဖစ္​ခ့ဲပါ။
ယုံၾကည္​အားထားရတ့ဲ ခို​ေအာင္​းစရာတစ္​ခုမရရိွ​ေတာ့
အထီးက်န္​သူ တစ္​​ေယာက္က့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

ကြၽန္​​ေတာ္​ ေနထြက္လာတာကုိ ၾကည္​့ရႈ​ေပမယ္​့လည္​း
ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ သင့္လို သက္ရိွသတၱဝါတစ္​ဦး မျဖစ္ခ့ဲပါ။
ေမွ်ာ့္လင့္ခ်က္​ရဲ႕ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကုိ မရရိွခ့ဲ​ေတာ့
သဲပံုရဲတိုက္တစ္​ခုက့ဲသုိ႔ ျဖစ္​ရသူသာ။

လူမဆန္မႈ​ေတြရဲ႕အထြပ္​အထိပ္​မွာ ​ေန​ေနရလည္​း
ဒုစ႐ိုက္​ေတြရဲ႕ေၾကာက္မက္ဖြယ္​ရာ​အလယ္​မွာ ဝန္​းရံခံရ​ေပမယ္
​့လြတ္လပ္မႈရဲ႕ ျပည့္စံုတဲ့အဓိပၸာယ္ကို တစ္​ႀကိမ္တစ္​ခါ​​ေလာက္​ ျမည္​းစမ္​းႏိုင္​ဖို႔
ကြၽန္​​ေတာ္​့အ​ေရျပားဟာ ဆတ္​ဆတ္​တုန္​ယင္​​ေနတယ္​။

ကိုယ္ပိုင္တဲ့ ကမာၻ​ေလးတစ္​ခုမွာ တစ္​ႀကိမ္​​တစ္​ခါေလာက္​ ​ေလွ်ာက္​လည္​ဖို႔
ကြၽန္​​ေတာ္​့ ႏွလံုးသားက ​ေမွ်ာ္​လင္​့ပါတယ္​။

ခုေခတ္ႀကီးမွာ ...ဘယ္သူမွ ကြၽန္​​ေတာ္​လို မဟုတ္​ေတာ့ပါ။
ကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔ နိႈင္​းႏိုင္​သူဆိုလို႔ ကြ

ခုေခတ္ႀကီးမွာ ...ဘယ္သူမွ ကြၽန္​​ေတာ္​လို မဟုတ္​ေတာ့ပါ။
ကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔ နိႈင္​းႏိုင္​သူဆိုလို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​ပဲ ရိွၿပီး
အ့ဲဒီကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ ... ႐ိုဟင္ဂ်ာ တစ္ဦးပါ။

ေရးဖြဲ႕သူ- ေမယုအာလီ
ျမန္မာျပန္ဆို- Yar Tin (Rohingthar) 

_______________________________

၂။ "မွား​ေနတာ ငါတုိ႔လား"

ငါတုိ႔က -
"ခိုးဝင္​လာသူ​ေတြ မဟုတ္​​ေၾကာင္​း" ဆိုတာကုိ
အမွန္​အတိုင္​း ျငင္​း​ဆိုေနတယ္​။
ဒါကုိ သူတို႔က -
"ျပစ္​မႈက်ဴးလြန္​တ့ဲ တရားခံအလား"
နည္​းအစုံနဲ႔ ဖမ္​းဆီညႇဥ္​းပန္​း​ေနတယ္​။

ငါတို႔က -
"ရခိုင္​ျပည္​ရဲ႕ မူလဘူတျဖစ္​​ေၾကာင္​း" ဆိုတာကုိ
သက္​​ေသနဲ႔တကြ ခ်ျပ​ေနတယ္​။
ဒါကုိ သူတို႔က -
"ရခိုင္​ျပည္​နယ္​ကုိ သီးျခားလုဖို႔​ၾကံစည္​ေနတယ္​" ဆိုၿပီး
ျပည္​သူကုိ မိႈင္​းခါးခါးတိုက္​​ေနတယ္​။

ငါတို႔က -
"အ​ေျခခံလူ႔အခြင္​့အ​ေရး​​ေတြ ခံစားပိုင္​ခြင္​့ရိွ​ေၾကာင္​း" ကုိ
လူသားအ​ေနနဲ႔ ​ေတာင္​းဆိုၾကတယ္​။
ဒါကုိ သူတို႔က -
"ျမန္​မာတစ္​ႏိုင္​ငံလုံးကုိ ​ေတာင္​း​ေနဘိအလား"
​ေ႐ွ႕​ေနာက္​မညီမၫႊတ္​​ေအာင္​ ျငင္​း​ေနၾကတယ္​။

ငါတို႔က -
"သမိုင္​း​ေၾကာင္​းအရ မွန္​မွန္​ကန္​ကန္​ လုပ္​ပါ" ဆိုၿပီး
​​ေတာင္​းဆို​ေနၾကတယ္​။
ဒါကုိ သူတို႔က -
"မဟုတ္​မတရား တိုင္​းရင္​းသား​ေတာင္​း​ေနတယ္​" ဆိုၿပီး
နည္​းအစုံနဲ႔ ဝါဒဆိုးျဖန္​႔​ေနၾကတယ္​။

ငါတို႔က -
"ၿငိမ္​းၿငိမ္​းခ်မ္​းခ်မ္​း ​ေျဖ႐ွင္​းပါ" ဆိုၿပီး
​ေလး​ေလးနက္​နက္​ အၾကံျပဳတယ္​"။
ဒါကုိ သူတို႔က -
"အၾကမ္​းဖက္​သမား" ဆိုၿပီး
မဟုတ္​မမွန္​ စြပ္​စြဲၿပီး သတ္​ျဖတ္​​ေနၾကတယ္​။

ငါတို္​႔က -
"ဒီႏိုင္​ငံရဲ႕ တရားဝင္​ ႏိုင္​ငံသားပါ" ဆိုတာကုိ
သက္​​ေသနဲ႔တကြ ျပတယ္​။
ဒါကုိ သူတို႔က -
"မ​ေန႔တ​ေန႔က ခိုးဝင္​လာသူ​ေတြ" ဆိုၿပီး
အ​ျခအျမစ္မရိွ စြပ္​စြဲျပန္​တယ္​။

ငါတို႔က -
"သြားလာခြင္​့၊ ပညာသင္​ယူႏိုင္​ခြင္​့၊ ဝတ္​ျပဳႏိုင္​ခြင္​့" ​ေတြကုိ
ဥပ​ေဒ​ေဘာင္​အတြင္​းက ​ေတာင္​းၾကတယ္​။
ဒါကုိ သူတို႔က -
"နန္​း​ေတာ္​့ ပလႅင္​ ​ေတာင္​း​ေနဘိအလား"
ျငင္​းျမဲျငင္​း​ေနၾကတယ္​။

အလို !!!
ငါတို႔ ဘာမ်ား မွား​ေနၾကတာလဲ။
မွန္​မွန္​ကန္​ကန္​ ​ေထာက္​ျပႏိုင္​ရင္​
တစ္​ကြက္​​ေလာက္​ျဖစ္​ျဖစ္​ ​ေထာက္​ျပ​ပါေလ။

ေရးဖြဲ႕သူ-📝 ယ်ာတင္​ (႐ိုဟင္​းသား)
   
——————————————

၃။ ႐ိုဟင့္သား ဆႏၵ

ဘာသာမတူ
 ခြဲျပားလူမ်ိဳး
မတူသြင္လည္း
လူသားတည္းဟု
စိတ္ထဲထားကာ
ျမန္သားပါဓာတ္
က်င့္ကာလက္ေတြ႕
လက္ခ်င္းတြဲလ်က္
ေႏြးေထြးခ်စ္ခင္
အၿပဳံးဆင္လ်က္
ေနခ်င္သည္ကား
႐ိုဟင့္သား ဆႏၵ။

ေရးဖြဲ႕သူ- ေမာင္အဗၺဒူလ္ခါန္

_______________________________

၄။ ရိုဟင္ဂ်ာတစ္ဦး တိရိစၧာန္႐ုံသြားျခင္း

၁။
ကၽြန္ေတာ္တခါကတိရိစၧာန္႐ုံ သြားဖူးတယ္။
အေကာင္ေတြ က်ပ္ပိတ္သိပ္ၿပီး 
လူေတြတိုးလြန္းလို႔
တစ္ေနကုန္ ၾကည့္ခဲ့ရတယ္။

ငယ္ငယ္တုန္းကေပါ့၊
အျမင္သစ္တစ္ခုေတာ့ ရခဲ့တယ္။
တိရိစၧာန္႐ုံမွာ လူေတြက 
သြားလိုက္လာလိုက္၊
တစ္ခ်ိဳ႕က မိသားစုေတြနဲ႔၊ 
တစ္ခ်ိဳ႕က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔၊
တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ရည္းစားနဲ႔၊ 
တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အမ်ိဳးသားနဲ႔၊
တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္လို တစ္ေကာင္ႂကြက္။

ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ က်ားတစ္ေကာင္
သူ႔အစင္းေတြက ဖုန္တလူးလူးနဲ႔၊
ခါက္တုန႔္ေခါက္ျပန္ ေလၽွာက္ရင္း
သူ႔ေလွာင္အိမ္ထဲကေနေလာကႀကီးရဲ့
အျမင္ကို ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္ေတာ့မလိုလို။

ၾကည့္ေနတဲ့ လူအုပ္ရဲ့ မ်က္ႏွာ
တစ္ခ်ိဳ႕က ေျပာင္စပ္စပ္၊
ကေလးတစ္ခ်ိဳ႕က ငိုယိုေန၊
တစ္ခ်ိဳ႕က ေဒါသထြက္၊ 
တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း အံ့ဩလို႔၊
တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ 
“ဒီေကာင္ ေလွာင္အိမ္ထဲမွာေနရတာ လြတ္လပ္မွာပါ” လို႔မွန္းဆၾက။

အားလုံးအတြက္ အပ်င္းေျပစရာအျဖစ္
တစ္ေန႔တစ္ခါ အေရာင္းစားခံေနရတဲ့က်ားရဲ့ဘဝ။
စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။ 
ဒီေတာရိုင္းတိရိစၧာန္တစ္ေကာင္ရဲ့
လြတ္လပ္တဲ့ဘဝကို ဝယ္တဲ့လူေတြကေတာ့
တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ပိုခ်မ္းသာလာတာ။

စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။
ေလွာင္အိမ္ကို ေဆြးေျမ့ေအာင္ 
တမင္ထားထားသူေတြအေၾကာင္း၊
သူတို႔ကေတာ့ထင္ၾကမွာပဲ…
ဒီတိရိစၧာန္ေတြ အျပင္ေလာကႀကီးကို
 ေလွာင္အိမ္ထဲကေန ၾကည့္မေနရရင္လည္း
တစ္ေယာက္ေယာက္ကေတာ့ 
သူတို႔ကိုေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ ေနဦးမွာပါပဲလို႔။

ကၽြန္ေတာ္ အားလုံးနဲ႔အတူ 
က်ားကိုသြားၾကည့္ခဲ့ရတုန္းက
သူ႔အတြက္ ရင္နာတယ္၊ ဝမ္းနည္းတယ္။
ေလးစားစြာ အႀကံေပးပါရေစ ေလာကႀကီးေရ။
တိရိစၧာန္အားလုံးကို ေဘးမဲ့လႊတ္လိုက္ၾကပါ။

၂။
တခါကညလယ္ေခါင္ အိပ္မရလို႔ နိုးထလာ၊
သံစကာေနာက္မွာ ေလွာင္အိမ္ခ်ခံေနရတဲ့ 
ကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြကို သတိရမိ၊
စစ္ေဆးေရးဂိတ္ေတြ၊ 
လုံျခဳံေရးအရာရွိနဲ႔ စစ္သားေတြ၊
 ေသနတ္ေတြၾကားမွာသြားေလရာ 
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ေစာင့္ၾကည့္ခံေနရတဲ့
ဖုန္တလူးလူးလုံျခည္နဲ႔ အဘိုးအိုေတြ။

အိပ္မက္ထဲမွာ သူတို႔က
ဒုကၡသည္စခန္း (က) ကေန စခန္း (ခ) ကို
ေခါက္တုန႔္ေခါက္ျပန္ ေလၽွာက္လို႔ေန၊
အျပင္ေလာကႀကီးအေၾကာင္း စိတ္ကူးယဥ္ေနၾက။

သတင္းေထာက္ေတြက သူတို႔ကို နာက်ည္းစရာျဖစ္ရပ္ေတြဆီ 
တေၾကာ့ျပန္သြားခိုင္း၊
ဒုကၡသည္ေတြကို တီဗြီမွာအသံလႊင့္၊
 ၿပီးရင္ ဆုေတြယူ၊
ပရဟိတအဖြဲ႕ေတြက ငိုယိုေနတဲ့ကေလးေတြကို ဓာတ္ပုံရိုက္၊
အလႉခံဖို႔ လက္ကမ္းစာေစာင္ေတြ ထုတ္ေဝ၊
သံတမန္ေတြက အေတာင့္အတင္းဆုံးတဲေတြထဲအထိလာၿပီး အားေပးစကားေျပာ၊
“ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္လိုခံစားရသလဲ ဆိုတာ နားလည္တယ္” လို႔ထပ္တလဲလဲေျပာ၊
ၿပီးရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ေပၚမလာ။
ေလွာင္အိမ္သာ ေဆြးေျမ့ၿပိဳပ်က္သြားခဲ့ရင္
သူတို႔က ထင္မွာ ...ေၾသာ္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ 
သူတို႔ေခါင္းေပၚမွာ အမိုးအကာကိုယ္စီနဲ႔
ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ေတာ့ စားၾကရမွာပါလို႔။

ေရးဖြဲ႕သူ- Azad Mohammed
ျမန္မာျမန္ဆို- Kenneth Wong and Sai Sam

_______________________________

၅။ ေမ့ရခက္တဲ့ အတိတ္ဆိုး

သန္းေခါင္ယံခ်ိန္ အိပ္ေမာက်စဥ္ 
ညဥ့္နက္ေျခာက္ပို အိပ္မက္ဆိုးပမာ
ေသနတ္ေဖာက္သံ တညံညံျဖင့္ 
လန႔္ႏိုးခ့ဲရသည့္ ထိုညကို 
ယခု​ေတာ့ ေတြး​ေၾကာက္​မိသည္
ေမ့ရလည္​း ခက္သည္​။

အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ ထိုေန႔မနက္ 
သားသတ္မုဆိုးတို႔က သက္ႀကီးရြယ္အို 
ကေလးမခ်န္​ ႐ိုမ်ိဳးဟုတ္​ရင္​
ကြၽဲႏြားသဖြယ္ လည္လွီးသတ္လို႔
ေသြးအိုင္ထဲမွာ လဲ​ေန႐ွာတ့ဲ
ထိုအေလာင္းမ်ားျမင္ေယာင္ေနဆဲ ေမ့မရပါ။

ေျခဦးတည္ရာ သက္လုေျပးခ်ိန္
ယုတ္မာသူ​ေတြ ေသြးစုပ္ၾကမ္းဖက္
ဥစၥာပစၥည္း ဖ်က္ဆီးလုယက္၊ 
ရပ္႐ြာကုိလည္း မီး႐ိႈ႕ျပာက်
ရင္​နင္​့ဖြယ္​ရာ ျမင္​ကြင္​းအ​ေသခ်ၤ
မ်က္ဝါးထင္ထင္ ျမင္ေတြ႕ခ့ဲရသည့္ 
ရင္နာဖြယ္ရာ ငါတို႔အတိတ္​ ​ေမ့ရခက္​​ေနဆဲပါ။

လက္​နက္​အားကုိး အၿငိဳးႀကီးႏွင္​့
အားကုိးစရာ မ့ဲ႐ွာသူကုိ
အုပ္စုဖြဲ႔လို႔ မုဒိန္းက်င့္ေနစဥ္
႐ိုိလုံမငယ္မ်ား၏ တစာစာ
အကူအညီ ေတာင္းခံသံမ်ား
အာရကန္ေျမ၏ ေကာင္းကင္တခြင္
ယေန႔ထိပင္​ ပ့ဲတင္​ဟပ္​ေနသည္ကုိ
ၾကား​ေယာင္​မိဆဲပါ။

လုံျခံဳရာကုိ ေျပး႐ွာ​ေနခိုက္
​နတ္ျမစ္ႀကီးကုိ ကူးျဖတ္​ေနခ်ိန္ 
ခ်စ္သူန႔ဲကြဲ မိဘနဲ႔ေဝး 
မိသားစုလိုက္ ေလွေမွာက္ေသ၍
ပင္​လယ္​ငါးစာ ျဖစ္ခ့ဲရသည္​့ 
ထိုထိုျဖစ္​ရပ္​ အတိတ္​​သမိုင္း
ျပန္ခါသတိ ရတိုင္းမွာ
ႏွလံုး​ေၾကကြဲ မ်ည္ရည္ယုိက်
ဒါဟာ ငါတို႔ရဲ႕ ေမ့ရခက္တဲ့ အတိတ္ဆိုးပါ။

ေရးဖြဲ႕သူ- Shahida @ Win Win Maw
_______________________________

၆။ ႐ို-ဌာနီသည္ ​ေဝးသႏွင့္

(၁)
ဟိုး . . .
ဝင္​းရႊင္​ပပ မိုးယံ​ေအာက္​က
နိဗၺာန္​သဖြယ္​ ဘိုးဘြား​ေပး​ေမြ
ဇာတိ​ေျမကို၊ အလြမ္​းပိုလ်က္​
ခရီး႐ွည္​လ်ား ပန္​းတိုင္​မႈန္​ဝါး
ျဖတ္​ရခဲခက္​ ​ေ႐ွ႕သို႔ဆက္​​ေလ
​ေသာက​ေပါင္​းက တားဆီးကာလည္​း
​ေျပးသြားခ်င္​ၿပီ ဇာတိ​ေျမဆီ
ဌာ​ေန​ေျမသည္​ ​ေဝးသႏွင္​့။

(၂)
လူ႔ေလာကသား ႐ို-ဘဝကား
ပင္ပန္းမႈမွာ ရင္​ခြဲလုမွ်
​ေႏွာင္​ရစ္​ခံသည္​့ ​ခ်ဳံ​ေမွာင္​ထဲမွ
ထြက္​​ေျပးခ်င္​စိတ္​ ျပင္​းျပ​လာ၍
ဟစ္​္ကာ​ေအာ္​လည္​း အားကုန္​႐ုံသာ
ငါ့လိုလူသား ႐ွင္​သန္က်ိဳးမဲ့ ​
ခ်က္ေႂကြျပည္၌ ျပန္​သြား​ေသခ်င္​ 
ဌာ​ေန​ေျမသည္​ ​ေဝးသႏွင္​့။

(၃)
တိုင္​းတစ္​ပါး၌ သူတစ္​ပါးမီွ
သူ​ေကြၽးမွစား သူ​ကူမွဝတ္​
ဘယ္မွာ႐ိုးရာ ဘယ္မွာစာေပ 
႐ိုဟင္​ဂ်ာမ်ဳိး ​ေမ့လုဆဲဆဲ
မ်ဳိးဂုဏ္ေဆာင္သည္​့ တို႔ဓေလ့ျမတ္ 
ပုံစံမက် ေရာေႏွာစီးဆင္​း
​ေမြးရပ္​​ေျမဆီ အ​ေျပးသြား၍
ယုတၱိဆန္​ဆန္​ ျပဳခ်င္​​ျငားလည္​း
ဌာ​ေန​ေျမသည္​ ​ေဝးသႏွင္​့။

(၄)
​ဥပါဒ္ျပည္​့ႏွက္​ ပင္​လယ္​ျပာ၏
ကမ္​းတစ္​ဖက္​က တို႔ျပည္​ႀကီးသုိ႔
မ်က္​ႏွာမူ၍ စိတ္ကမွန္းခ်ိန္​ 
မ်က္​စိမႏိုင္ မႈန္​၀ါး၀ါးျမင္​
မ်က္​ရည္​ဝဲ၍ ပါးျပင္​စိုစြတ္​
အ​ေတာင္​ပံမ့ဲ ငွက္​​ေလးတစ္​​ေကာင္​
တို႔​ျပည္​ႀကီးဆီ ပ်ံသြားခ်င္​လည္​း
ဌာ​ေန​ေျမသည္​ ​ေဝးသႏွင္​့။

(၅)
​ည​ေနဆည္​းဆာ ​ေနဝင္​ခ်ိန္​ခါ 
နယ္​စပ္​နားထိုင္​ ​မွန္​း၍ရႈရႈိက္​
​ေမယုေတာင္က ႐ွဴမဝသည္​့
ရင္​​ေအး​ေစရာ ​ေလ​ေျ​ပ​ေလညင္​း 
​ေရ​ေျမျခားမွာ ငါ႐ိုဟင္​းသား
အနည္​းငယ္​မွ် ထိ​ေတြ႔မရ
​ေမြးရပ္​​ေျမ၏ ​ေလ​ေျပ​ေအး​ေအး
ျပင္​းျပင္​းျပျပ ငါတမ္​းတ​လည္​း 
ဌာ​ေန​ေျမသည္​ ​ေဝးသႏွင္​့။

(၆)
​ေန႔ညတူတူ လင္​း​ေရာင္​ကင္​းလ်က္​
နယ္​႐ွစ္​ခြင္မိႈင္း ​မုန္းစက္ဝိုင္းမွ
လ်ိဳ႕ဝွက္​သည္​းဖို လြတ္​ေျမာက္​​ေရးကို
​ေန႔ညမျပတ္​ ​ေစာင့္ဆိုင္းလာလည္​း ​​​
ဇာတ္​လမ္​း​ကတူ မ​ေျပာင္​းမလဲ 
မြဲကံၾကမၼာ ဒုကၡသည္​ဘဝ
​ေအာက္စီဂ်င္လည္​း မဝတဝ 
အသက္​႐ွဴတိုင္​း လြမ္​းမ​ေျပသည္​့
​​​ဇာတိ​ေျမဆီ သြား​ေနခ်င္​လည္​း
႐ို-ဌာေနသည္​ ​ေဝးသႏွင္​့။

​ေရးဖြဲ႕သူ - Řø Anamul Hasan

_______________________________

မယုၿမိဳင္

မယုၿမိဳင္

ေရးဖြဲ႕သူ- လူထုဝဏၰ

(၁)
ဟိမဝႏၲာ့၊ ေတာင္ဆြယ္ခ်ာ
ၫႊန္႔ျဖာေၾကာ့တည္၊ ေတာင္ေျမာက္သြယ္
ပင္လယ္ေအာ္ကမ္း၊ ေရေသာက္အံ့
ႂကြျဖန္႔လာခဲ့၊ ဇြဲမာန္စြဲ
အထြတ္ျဖိဳင္ၿဖိဳင္ မယုၿမိဳင္။
ိ
(၂)
ဥယ်ာဥ္သဖြယ္ ပန္းစံုလည္
စံပယ္၊ ဇီဇဝါ၊ ထပ္တရာ
ကလ်ာသဇင္၊ ခ်ံဳခိုဆင္
သရဖီပ်ဳိ၊ ပန္းခြာညိဳ
ပြင့္စိုဂႏိုင္၊ တင့္ေမႊးႀကိဳင္။

(၃)
မယူရ၊ ကာယာပူရ ခ်စ္ႏွမ
သည္စံုၿမိဳင္ထဲ စံေပ်ာ္သြား
ဟာနီဘားဘုရင္ နန္းစိုက္တင္
မိုးထိလုမွ် ေတာင္ထြတ္ဖ်ား
ယခုထိပင္ ထင္ထင္ရွား။ 

(၄)
ဆဒၵန္စံရာ၊ ေတာခန္းဝါ
ေဒါင္း၊စာ၊ေက်း၊ခါ၊  ငွက္စံုစြာ
က်က္စားေမြ႕ေလ်ာ္၊ ေတာ႐ံုေပ်ာ္။ 
ေတာင္ေက်ာ္လမ္းစီ ေဖာေဖာသီ
အလီေယာင္းဒါးလား မက္ဖြယ္ရာ
ေဖာ္မ်ားမဆြယ္ ေက်ာ္မရဲ
ေတာနဲခရီး ေဘးေထြေထြ။ 

(၅)
ဂိမွာန္အခါ ေတာင္ယာခုတ္
ေတာအုပ္သူေခါင္း ေျပာင္းင႐ုတ္
ၿမိဳင္ငုတ္နားသာ ေတာေျမယာ
ပ်ဥ္းကတိုး၊ကြၽန္း ဝါး႐ံုမ်ား
သယံဇာတ  ဝႂကြယ္ျဖာ။

(၆)
ေတာင္ေျခတတန္း ႐ို-ရြာလန္း
႐ိုဓေလ့မ်ားႏွင့္ စည္းစည္းကား
ကားခ်ပ္ပမာ ပ်ဳိ႕ဆည္းဆာ
နတ္မင္းေသာ္က မာန္ဟုန္ထ
အံ့ထက္အံ့လွ ႐ႈခင္းမ်ား။ 

---------------*******---------
Oct 28/10/2019

စာၫႊန္း-

* ဒါးလား = ေတာင္ေက်ာ္လမ္း

(၂၆-၁-၂၀၂၀)
#TheArtGardenRohingya

(၆)ႏွစ္သား ကေလး ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ တစ္က်မ္းလံုး ႏႈတ္က်က္ေဆာင္

ေမာလ္ဒိုက္ ႏိုင္ငံမွ (၆)ႏွစ္သား ကေလး ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ တစ္က်မ္းလံုး ႏႈတ္က်က္ေဆာင္

ကမာၻေပၚတြင္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္မွအပ အျခား ကုရ္အာန္ေလာက္ အရြယ္အစားရိွေသာ မည္သည့္က်မ္းကိုမွ သိန္းေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူတို႔က ႏႈတ္က်က္ေဆာင္သည္မရိွပါ။

ေမာလ္ဒိုက္ႏိုင္ငံသား ယူဆုဖ္ ဘင္ မာဇင္ အမည္ရိွသားငယ္သည္ ထိုအဆို၏ အရွင္လတ္လတ္ သာဓကတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေပသည္။ သူသည္ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ တစ္က်မ္းလံုးကို အာဂံုေဆာင္ၿပီးေနာက္ ေမာလ္ဒိုက္ႏိုင္ငံ၏ အသက္အငယ္ဆံုး ဟာဖိဇ္း ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူသည္ အသက္ ၆ ႏွစ္အရြယ္တြင္ စာမ်က္ႏွာ ၆၀၄ မ်က္ႏွာရိွေသာ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ တစ္က်မ္းလံုးကို ႏႈတ္တက္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္လာ အာယာတ္ေတာ္၏ သက္ေသခံျခင္းလည္း ေရာက္သည္။ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ အာယာတ္ (၅၄း၁၇) တြင္ 

“
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا ٱلْقُرْءَانَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ
 ”

အဓိပၸာယ္- ထိုမွတစ္ပါး ဧကန္မလြဲ ငါရွင္ေတာ္ျမတ္သည္ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ကို က်က္မွတ္တရား ရယူႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ  လြယ္ကူေစေတာ္မူခဲ့ရာ က်က္မွတ္တရား ရယူသူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ရိွသည္ေလာ” ဟုေဖာ္ျပထားသည္။ အလႅာဟ္အသွ်င္ျမတ္သည္ က်မ္းေတာ္ကုရ္အာန္ကို အာဂံုေဆာင္ရန္ လြယ္ကူေအာင္ ျပဳလုပ္ထားေသာေၾကာင့္ ကမာၻတစ္ဝန္း ေထာင္ေသာင္းမက မ်ားစြာေသာ မြတ္စလင္တို႔သည္ ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ကို အုပ္ျပည့္ အာဂံုေဆာင္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ 

ေမာလ္ဒိုက္ႏိုင္ငံ သာသနာ့ ဝန္ႀကီး ေဒါက္တာ အဟ္မတ္ ဇာဟီးရ္ အာလီက ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္ကို အာဂံုေဆာင္ခဲ့ေသာ အသက္ ၆ နွစ္အရြယ္ ယူဆုဖ္ဘင္ မာဇင္ကို သူ၏ ထူးထူးျခားျခား ေအာင္ျမင္မႈအတြက္  ခ်ီးက်ဴးခဲ့သည္။ ယူဆုဖ္ဘင္ မာဇင္ကို မာဇင္ကို သူ႕မိဘမ်ားႏွင့္အတူ သာသနာ့ေကာင္စီ ဝန္ႀကီးဌာနသို႔ ဖိတ္ေခၚ ေတြ႕ဆံုခဲ့သည္။ 

ေဒါက္တာ အဟ္မတ္ ဇာဟီးရ္သည္  ယူဆုဖ္ဘင္ မာဇင္ကို ဆုေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္လည္း ခ်ီးျမႇင့္ဂုဏ္ျပဳခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္  ယူဆုဖ္ဘင္မာဇင္ကို ႏိုင္ငံေတာ္ ကုရ္အာန္ဟာဖီဇ္ေတာ္မ်ား စာရင္းတြင္ မထည့္သြင္းမီ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ ေကာ္မတီ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ကုရ္အာန္က်မ္း တစ္အုပ္လံုးကို ရြတ္ဖတ္ျပခဲ့ေလသည္။ 

ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ အာယာတ္ (၁၅း ၉) တြင္ -

“
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا ٱلذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ
”

အဓိပၸာယ္- ဧကန္စင္စစ္ ငါအရွင္ျမတ္သည္ပင္လွ်င္  ဤ ဆံုးမဩဝါဒတည္းဟူေသာ ကုရ္အာန္က်မ္းေတာ္ျမတ္ကို ခ်ေပးသနားေတာ္မူခဲ့သည္။ ထိုမွတစ္ပါး ဧကန္မလြဲ  ငါအရွင္ျမတ္သည္ပင္လွ်င္ ယင္းဆံုးမဩဝါဒကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူမည့္ အရွင္ျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေပသတည္း။” ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။

ယူဆုဖ္ဘင္မာဇင္သည္ အသက္အငယ္ဆံုး ကုရ္အာန္က်မ္းျမတ္အာဂံုေဆာင္သူ အျဖစ္ သမိုင္းတြင္ခဲ့ေလသည္။ 


(နတ္မ်က္စိ  တင္ျပသည္။)

Allahr Taarif

Allahr Taarif [The Praise of Allah]

Taarif goró ou Khúdar, 
Zibá yé banaiyé jáhan
Etó cúndor zobin ar 
Nalá(Sóra), nodi, asman.
Théng or tole bisáiya, 
Meçir ki cúndor bisána
Aróu matár uore bain sára, 
Sóppor banaiyé ammukia.
Sairóu dicá sailé fíri, 
Topker tuáñr ĥarigori
Etó ĥarhaná duniyai dari, 
Hoóñtte bekar banailí.
Gas gusóla sáiya banailí, 
Boiyar riti aróu faní
Aróu hotó kissú diíli no-zaní, 
Allah tuáñr meérbani.
Mui becí gunágar, 
Aróu boro nafórman
Boccíc gorí diyo jonnot tán, 
Allah tuiñ boro Raháman.

By Moulana Md Rafique Mir Ahmed, 
Góngri fara, Quebec-Canada

သဒၵါမိသားစု

သဒၵါမိသားစု

ဗဟုသုတ ေက်းရြာ၊ စာေပရြာတြင္ သဒၵါမိသားစုတစ္စု ေနထိုင္ေလ့ရိွတယ္။ အဲ့ဒီမိသားစုမွာ ဦးနာမ္နဲ႔ ေဒၚႀကိယာ ဆိုတဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရိွတယ္။ သူတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံမွာ ေမာင္နာမ္စားလို႔ ေခၚတဲ့ သားတစ္ေယာက္နဲ႔ မနာမဝိေသသန ၊ မႀကိယာဝိေသသန လို႔ေခၚတဲ့ သမီးႏွစ္ေယာက္လည္း ရိွပါတယ္။ ေမာင္နာမ္စားက ဖခင္မရိွတဲ့အခါ ဖခင္ရဲ႕ အလုပ္ေတြကို ကိုယ္စားလုပ္ေပးတယ္။ သမီးႏွစ္ေယာက္က်ေတာ့ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္အလြန္ ခင္မင္ၾကတယ္။  သို႔ေသာ္ မိဘကိုခ်စ္ရာတြင္ မနာမဝိေသသနက ဖခင္ကို ခ်စ္ခင္ၿပီး ဖခင္နဲ႔ ရင္းရင္းႏီွးႏီွး ေနတတ္တယ္။ မႀကိယာဝိေသသနကမူ မိခင္ကို ခ်စ္ခင္ၿပီး မိခင္နဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ေနၾကတယ္။ သူတို႔မိသားစုႏွင့္အတူ ကိုဝိဘတ္ ႏွင့္ မယ္ပစၥည္း ဆိုတဲ့ အေစခံ အိမ္အကူႏွစ္ေယာက္လည္း ေနတယ္။ ကိုဝိဘတ္က သခင္၏ ႐ံုးကိစၥတြင္ အကူအညီေပး၍ အားလပ္ခ်ိန္တြင္ ခင္မကိုလည္း ကူညီတယ္။ အလုပ္ကိစၥကို ခြဲျခားေဝဖန္ေပးတတ္ေသာ ဉာဏ္ႀကီးရွင္ဟု ရြာသားေတြက သူ႕ကို ခ်စ္စႏိုးေခၚၾကတယ္။  မယ္ပစၥည္းက မိသားစုဝင္အားလံုးလိုလိုကို ဝင္ေရာက္ကူညီေထာက္ပံ့ေလ့ရိွတယ္။ ဦးသမၺႏၶကေတာ့ မိသားစုဝင္အခ်င္ခ်င္းျဖစ္ေစ၊ အိမ္နီးနားခ်င္းနဲ႔ ျဖစ္ေစ မေျပလည္မႈ ညိႇႏိႈင္းဆက္စပ္ေပးတယ္။ ဦးေလအေမဋိတ္ကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ဝမ္းနည္းမႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ တို႔တြင္ ေအးအတူပူအမွ် ပါဝင္တတ္ပါတယ္။ ဤသို႔ သဒၵါမိသားစုဟာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္ၾကတယ္။ ဤသဒၵါမိသားစုသည္ ယဥ္ေက်း၍ စည္းကမ္းေသဝပ္မူေၾကာင့္ စာေပေက်းရြာတြင္ ထင္ရွားလ်က္ရိွသည္။ 


- လူထုဝဏၰ

မတည္ၿမဲဘူး [RK Poem]

“မတည္ၿမဲဘူး”


တစ္ေန႔ေတာ့…
အခ်ိန္ကာလလည္း ေျပာင္းလဲမယ္၊
အေျခအေနလည္း ေျပာင္းလဲမယ္၊
နင္ မ်က္ႏွာေအာက္မခ်လိုက္နဲ႔
နင့္အေပၚ မ်က္ေစာင္းထိုးသူေတြရဲ႕
အေၾကာင္းရင္းလည္း
ေျပာင္းလဲသြားေတာ့မယ္။

အိုအေဆြ …
အနိစၥ ေလာကႀကီးမွာ
အၿပံဳးနဲ႔ပဲ ေလွ်ာက္လွမ္းပါ
နင့္အေပၚ တိတ္ခိုးရယ္သူေတြရဲ႕
ပရိယာယ္လည္း ေျပာင္းလဲသြားမယ္။ 

----------------------------------------------
႐ိုဟင္ေလး| (11-1-2020)

---------------------------------------------------

နိဗ္ဗာန်ဘုံ (၇)ဆင့် နှင့် ငရဲဘုံ (၇) ဆင့်

အိစ္စလာမ်တရားတော် ကျမ်းဂန်လာ နိဗ္ဗာန်ဘုံ (၇)ဆင့် နှင့် ငရဲဘုံ (၇) ဆင့်

-------------------------------------------------------

လူတို့သည် မိမိတို့ ကုသိုလ်ကောင်းမွုအလျောက် တမလွန်ဘဝတွင် အနန္တ စည်းစိမ်ချမ်းသာကို ခံစားရမည့် နိဗ္ဗာန်ဘုံနှင့် အတိုင်းမသိသော ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရမည့် ဟူ၍ နှစ်မျိုးရိှသည်။

နိဗ္ဗာန်ကို အာရဗီဘာသာစကားတွင် ဂျန္နတ် ( جنّة ) ဟုခေါ်၍ ရိုစကားတွင် ဗီယောစ်တော့ ၊ ဂျန္နတ် ဟုခေါ်ကြသည်။ ဂျန္နတ်၏ မူလအနက်အဓိပ္ပာယ်မှာ ဥယျာဉ်တော်ဖြစ်သည်။ ငရဲဘုံကို ဂျဟန္နမ် ( جهنم) ဟုခေါ်သည်။ ရိုစကားတွင် ဇူဇုခ်၊ ဂျဟန္နမ်ဟု ခေါ်လေ့ရိှသည်။ ကောင်းမွုကုသိုလ် ဆည်းပူးသူတို့အတွက် နိဗ္ဗာန်ချမ်းသာ ကိုအစေားပေးခံရမည်ဖြစ်၍ မကောင်းမွု အကုသိုလ် ဆည်းပူးသူတိုအတွက် ငရဲကို အစားပေးခံရမည်ဖြစ်သည်။

ဘာသာတရားတိုင်းတွင် ဤယုံကြည်ချက်ကား တစ်ထပ်တည်းကျနေသည်။ ယင်းဘုံတို့မှာ အဆင့် (၇) ဆင့်စီရိှသည်။ ယင်းတို့မှာ- 

* နိဗ္ဗာန် ၇ ဆင့် အမည်များ (Biyosto)

(၁) ဂျနွတုလ် မာအ်ဝါ  [Jonnotul Ma'wa]

(၂) ဒါရုလ် မကာမာဟ် [Darul Maquamah]

(၃) ဒါရုစ္စလာမ်       [Darussalam]

(၄) ဒါရုလ် ခွလ်ဒ်      [Darul Khuld]

(၅) ဂျနွတုလ် နအီးမ်   [Jonnatul Na’im]

(၆) ဂျနွတုလ် အာဒင်   [Jonnatul Adan]

(၇) ဂျနွတုလ် ဖေရ်ဒိုစ်  [Jonnatul Ferdus]

* ငရဲ ၇ ဆင့် အမည်များ (Zuzuk)

(၁) ဂျဟန္နမ်   [Jahannam]

(၂) စကရ်      [Saqar]

(၃) ဟွတ်မာဟ် [Hutamah]

(၄) စအီးရ်      [Sa’eer]

(၅) လဇွအ်     [Lazua]

(၆) ဂျဟီးမ်     [Jaheem]

(၇) ဟားဝီယား  [Haawiyah]

တို့ဖြစ်ကြသည်။

ကျမ်းမြတ်ကုရ်အာန်တွင် နိဗ္ဗာန် ဘုံအဆင့်နှင့် ငရဲဘုံအဆင့် အသီးသီးကို ဖော်ပြထားသည့် ကိုးကားချက်များမှာ-

*

*

— #RK

#GeneralKnowledge

#RohingyaLanguage

သမိုင္းပါေမာကၡ ေဒါက္တာသန္းထြန္း (၁၉၂၃-၂၀၀၅)

ေဒါက္တာသန္းထြန္း

(B.A.Hons:), MA, Ph.D, D.Lit, (London)|

အျငိမ္းစားပါေမာကၡ၊ သမိုင္းဌာန၊ မႏၲေလးတကၠသိုလ္။အဖြဲ ့ဝင္၊ ျမန္မာနိုင္ငံ သမိုင္းေကာ္မရွင္။ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ပါေမာကၡ၊ ျမန္မာနိုင္ငံ ေရွးေဟာင္းသုေတသန ပညာဌာန။ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ပါေမာကၡ၊ သမိုင္းဌာန၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္။

ဆရာၾကီးကို ၁၉၂၃ ခု ဇြန္လ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ပုသိမ္ခရိုင္၊ ငါးသိုင္းေခ်ာင္း ျမိဳ ့နယ္၊ ငဝန္ျမစ္ အေနာက္ဖက္ကမ္းက ေဒါင့္ႀကီးရြာ၌ ေမြးဖြားရာခဲ့သည္။ မိဘႏွစ္ပါးမွာ ဦးဘိုးေတြ ႏွင့္ ေဒၚသင္ တ႔ုိျဖစ္ၾကသည္။ ေမြးခ်င္း ေလးေယာက္အနက္ ဒုတိယေျမာက္သားျဖစ္သည္။ 

၁၉၃၈ ခုတြင္ ငါးသိုင္းေခ်ာင္း အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမွ  ဆယ္တန္းေအာင္ျမင္၍ ရန္ကုန္ ယူနီဗာစီတီေကာလိပ္ တြင္ ၁၉၃၉ ခုနွစ္မွ စတင္ တက္ေရာက္၍ ပညာသင္ၾကားရာ ၁၉၄၁ ခုတြင္ ဥပစာ (ခ) Intermediate of Arts ကိုေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ျဖစ္၍ ဌာေနျပန္ရာတြင္ ေဗဒင္ပညာကို ဆည္းပူးခဲ့သည္။ စစ္ျပီး၍ ၁၉၄၆ ခုတြင္ ဝိဇၹာဘြဲ ့ (B.A) ရရွိ၍ ၁၉၄၇ ခုတြင္ ဝိဇၹာ ဂုဏ္ထူးတန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ ၁၉၅၀ ခုတြင္ သမိုင္း မဟာဝိဇၨာဘြဲ ့ရရွိခဲ့သည္။ ၁၉၅၂ ခုတြင္ ဥပေဒ ဝိဇၨာဘြဲ႕ ့ရရွိခဲ့သည္။ ၁၉၅၄- ၅၆ တြင္ လန္ဒန္ တကၠသိုလ္ အေရွ႕တိုင္းႏွင့္ အာဖရိက ပညာသင္၍ (Ph.D) ဘြဲ ့ရယူခဲ့သည္။ ၁၉၈၈ ခုတြင္ အင္ဂၤလန္နိုင္ငံ၊ လန္ဒန္တကၠသိုလ္မွ ဘီလစ္ (D.Lit.) ဘြဲ ့ ရရွိခဲ့သည္။ 

၁၉၄၆ ခုတြင္ ရန္ကုန္တကၠသို္လ္ သမိုင္းဌာန၏ အခ်ိန္ပိုင္းနည္းျပ၊ ၁၉၅၂ ခုတြင္ သမိုင္း လက္ေထာက္ ကထိက၊ ၁၉၅၈ ခုတြင္ ကထိက ျဖစ္လာခဲ့သည္။  ျမန္မာႏွင့္ အေရွ႕တိုင္း သမိုင္းဌာန ကထိက၊ ၁၉၆၀ ခုတြင္ တကၠသိုလ္ေကာင္စီ၏ ကထိက၊ ၁၉၆၅ ခုတြင္ မႏၱေလး ဝိဇၹာ နွင္ ့သိပၸံ တကၠသို္လ္ သမိုင္းဌာန၏ ပါေမာကၡ ျဖစ္လာသည္။ ၁၉၈၂ ခုတြင္ ဂ်ပန္နိုင္ငံ တိုက်ိဳတကၠသိုလ္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ေလ့လာမႈမ်ား ဗဟိုဌာနတြင္ အငွား သုေတသနပညာရွင္၊ ၁၉၈၃ ခုတြင္ မႏၲေလးတကၠသို္လ္ သမိုင္းပါေမာကၡ အျဖစ္နွင့္ အသက္ (၆၀)
ျပည့္တြင္ အနားယူခဲ့သည္။ 

၁၉၈၃ ခုတြင္ တိုက်ိဳ နိုင္ငံျခားဘာသာသင္ တကၠသို္လ္၊ အာရွ အာဖရိကဘာသာဓေလ့ဌာန၏ ( Research Fellow )? ၁၉၈၄ ခုတြင္ တိုက်ိဳ နိုင္ငံျခား ဘာသာသင္ တကၠသို္လ္တြင္ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနားဌာန၊ ျမန္မာနိုင္ငံဆိုင္ရာ ေလ့လာေရး၊ ဌာနခြဲမွဴး၊ တိုက်ိဳ နိုင္ငံ တာကာ ခရစ္ယာန္တကၠသိုလ္ ဘြဲ႕လြန္ေက်ာင္း၏ ဧည့္ပါေမာကၡ၊ ၁၉၈၇ ခုတြင္ အေမရိကန္နိုင္ငံ ဒီကပ္၊ ေျမာက္အီလီႏြိဳင္တကၠသိုလ္ သမိုင္းဌာန ၊ ဧည့္ပါေမာကၡ၊ အေမရိကန္၊ အင္အာဗာ၊ မစ္ရွီကန္ တကၠသိုလ္၊ သမိုင္းဌာန ၊ ပါေမာကၡ၊ ၁၉၉၁ ခုတြင္ ျမန္မာစာ အဖြဲ႕  ျမန္မာ- အဂၤလိပ္ အဘိဓန္ ျပဳစုေရးေကာ္မတီတြင္ အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၂ ခုတြင္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ေရွးေဟာင္းသုေတသန ပညာဌာနနွင့္ သမိုင္းဌာန၏ အခ်ိန္ပိုင္း ပါေမာကၡ၊ ၁၉၉၃ ခုတြင္ ေရွးေဟာင္းသုေတသန ပညာဌာန၏ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ပါေမာကၡ၊ ၁၉၉၆ ခုတြင္ သမိုင္းဌာန၏ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ပါေမာကၡ၊ ၂၀၀၁ ခုတြင္ ရန္ကုန္ အေရွ ႕တိုင္း ပညာဌာန၏ အခ်ိန္ပိုင္း ပါေမာကၡ စေသာ တာဝန္အသီးသီးကို ထမ္းရြက္ခဲ့သည္။ ေရွးေဟာင္း သုေတသန၊ ျမန္မာနိုင္ငံ သမိုင္းဆိုင္ရာ စာေပထူးမ်ားကိုလည္း ေရးသားခဲ့သည္။

နိုင္ငံေရးတြင္ ပါဝင္မႈမ်ား -

ဂ်ပန္ေခတ္တြင္ အေရွ႕အာရွလူငယ္မ်ား အသင္း၏ အတြင္းေရးမွဴး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၅ ခု ဖက္ဆစ္ တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ ့လြပ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ ့ခ်ဳပ္ (ဖတပလ) ၏ ပထမဆံုး ဥကၠဌ၊ ၁၉၄၇ ခု ဗမာနိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ (ဗကသ) ဥကၠဌအျဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့သည္။ 

ဆရာႀကီးသည္ ျမန္မာ့နိုင္ငံနွင့္ ျမန္မာ့သမိုင္းအတြက္ အက်ိဳးရွိ စာအုပ္စာေပ ေျမာက္မ်ားစြာကို ေရးသားခဲ့သည္။ ထိုထဲမွ ထင္ရွားေသာ စာအုပ္မ်ားကိုသာ ေဖာ္ျပပါမည္။
Royal Order of Burma ( ျမန္မာနိုင္ငံ အမိန္ ့ေတာ္မ်ား ေအဒီ ၁၅၉၈-၁၆၄၈ ) ၁၉၈၇ တြင္ ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ထိုက်မ္းသည္ ျမန္မာနိုင္ငံ အင္းဝေခတ္ မွ သီေပါမင္း ပါေတာ္မူခ်ိန္အထိ ျမန္မာမင္းတို႔၏ အမိန္႔ေတာ္ျပန္တမ္းမ်ားကို စာမ်က္နွာေပါင္း  (၇၆၀၀) ေက်ာ္ ျပဳစုထားသည္။ က်မ္းတြဲ ဆယ္တြဲ ရွိျပီး သုေတသန စာတမ္းမ်ားအနက္ အေကာင္းဆံုးအျဖစ္ ပညာရွင္မ်ား၏ အသိအမွတ္ျပဳျခင္း ခံရသည္။ ေဒါက္တာ သန္းထြန္း၏ ( Masterpiece ) လက္ရာမြန္အျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ၾကသည္။

ဆရာႀကီးသည္ ပါရမီ ျဖည့္ဖက္ ေဒၚခင္ရီ ႏွင့္ လက္ထပ္ၿပီး ေဖ သန္းထြန္း ၊ ေမ သန္းထြန္း ၊ မဥၹဴ သန္းထြန္း ၊ နွင္းဆီ သန္းထြန္း ၊ ႏြယ္နီ သန္းထြန္း  သား/သမီးမ်ား ထြန္းကားခဲ့သည္။

၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔၌ ေတာင္ေလးလံုး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ က်င္းပ ျပဳလုပ္သည့္ လူထု ေဒၚအမာ၏ နွစ္(၉၀)ျပည့္ ေမြးေန ့ အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္ရန္ မႏၲေလးတြင္ ရွိေနစဥ္၊ မႏၲေလးတကၠသိုလ္ ၊ သမိုင္းဌာနတြင္ နံနက္ ၂နာရီ၊ မိနစ္ ၃၀ တြင္ ကြယ္လြန္ ခဲ ့သည္။

ကိုယ္ပိုင္ေဆာင္ပုဒ္ ။

" အမွန္းေကာင္း ၊ အလုပ္ေကာင္း ၊ အဆံုးေကာင္း " 

" ငါေရးတာမွာ ႀကြားတာ ၊မွားတာ ၊ မမွန္တာ မပါဘူး "

"သမိုင္းသုေတသနမွာ သက္သက္ညွာညွာ ေျပာပါဆိုတဲ့ စည္းကမ္းမရွိဘူး။ ငါက ျမန္မာ မဟုတ္လား၊ ျမန္မာ အေၾကာင္း အေကာင္းခ်ည္းပဲ ေဖာ္ထုတ္မယ္ ဆိုတာမ်ိဳးလည္းမလုပ္ပါ။ သူက ရန္သူမဟုတ္လား၊ သူ႕ကိုေတာ့ ခ်ိဳးခ်ိဳးဖဲ့ဖဲ့ ေရးလိုက္မယ္ဆိုတာမ်ိဳး မပါပါ။ "

" သမိုင္းမွတ္တမ္းတင္သူေတြဟာ အဂတိ မလိုက္ရဘူး။ ခ်စ္လို႕ေျမႇာင့္ပင့္ေရးတယ္။ မုန္းလို႕ ႏိွမ့္ခ်ကဲ့ရဲ့တယ္။ ေၾကာက္လို႕ ဖုံးကြယ္ေျပာတယ္။ မသိတာကို ဝန္မခံခ်င္လို႕ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ေရးတယ္ဆိုတာမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ရဘူး။ ဂတိမလိုက္ဘဲ ေရးသားတဲ့ သမိုင္းစစ္စစ္ကို ရွာျပီး ေလ့လာပါလို႕ေျပာခ်င္တာ။*သမိုင္းစစ္စစ္ကို သိရင္ အခ်ဴပ္ကေတာ့ မအ* ဘူးေပါ့။” 

(ေဒါက္တာသန္းထြန္း၊ သမိုင္းႏွင့္ စကားေျပာျခင္းမွ) 

Credit. to Original. uploader