၂၂၇ သြယ္ေသာ ဝိနည္းေတာ္အက်ဥ္း

၂၂၇ သြယ္ေသာ ဝိနည္းေတာ္အက်ဥ္း
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
ဓမၼရတနာ

{ပါရာဇိက ၄ ပါး }
၁ ။ ေမထုန္မက်င့္ရ
၂ ။ သူတပါးဥစၥာမခိုးရ
၃ ။ လူမသတ္ရ မသတ္ခိုင္းရ
၄ ။ ဈာန္မဂ္ဖိုလ္မရဘဲ ရသည္ဟုမေျပာရ။
{သံဃဒိသိသ္ ၁၃ ပါး }
၅ ။ သုတ္မလႊတ္ရ
၆ ။ အမ်ိဳးသမီးဟူသမၽွ မကိုင္ရ
၇ ။ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ညစ္ညမ္းရုန္႔ရင္း စကားမေျပာရ
၈ ။ ေမထုန္ အလႉမခံရ
၉ ။ မေအာင္သြယ္ရ
၁၀ ။ သံဃာကို မပန္ၾကားဘဲ ပမာဏလြန္ေသာေက်ာင္း မေဆာက္ရ
၁၁ ။ သံဃာကိုမပန္ၾကားဘဲ ေက်ာင္းႀကီးမေဆာက္ရ
၁၂ ။ ျမင္ျခင္း ၾကားျခင္း မရိွပါဘဲ ပါရာဇိကႏွင့္ မစြပ္စြဲရ
၁၃ ။ ျပစ္မွားလိုေသာစိတ္ျဖင့္ နာမည္တူျပဳ၍ ပါရာဇိကႏွင့္ မစြပ္စြဲရ
၁၄ ။ သံဃာကို သင္းမခြဲရ
၁၅ ။ သင္းခြဲေသာ သံဃာေနာက္ကို မလိုက္ရ
၁၆ ။ ဝိနည္းကံ ႏွင့္အညီ ဆုံးမသည္ကို လိုက္နာရမည္
၁၇ ။ ဝိနည္းကံႏွင့္ မညီေသာ သစ္သီးေပးျခင္း ပန္းေပးျခင္း စသည္တို႔ကို မျပဳရ ။ ဆုံးမသည္ကို လိုက္နာရမည္။
{ အနိယတ ၂ ပါး (ပါသံစိတ္ သံစိတ္) }
၁၈ ။ မ်က္ကြယ္ရာ၌ ရဟန္းႏွင့္ မာတုဂါမ ႏွစ္ဦးတည္းမေနရ
၁၉ ။ နားကြယ္ရာ၌ ရဟန္းႏွင့္ မာတုဂါမ ႏွစ္ဦးတည္း မေနရ
{ နိသဂၢိပါစိတ္ ၃၀ ပါး }
၂၀ ။ သကၤန္းကို အဓိဌာန္ ဝိကပၸနာမျပဳဘဲ (၁၀)ရက္မလြန္ေစရ။
၂၁ ။ တိစိဝရိတ္သကၤန္းႏွင့္ ညဥ့္ကင္း၍ မေနရ။
၂၂ ။ ကထိန္ေခတ္မွ လြန္၍ရေသာ သကၤန္းကို တစ္လအတြင္းအဓိဌာန္တင္ရမည္။
၂၃ ။ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္ေသာ ရဟန္းမကို သကၤန္းမဖြတ္ေစရ။
၂၄ ။ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္ေသာ ရဟန္းမ၏သကၤန္းကို အလႉမခံရ။
၂၅ ။ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္ေသာသူကို သကၤန္းေတာင္းခြင့္မရိွဘဲ မေတာင္းရ။
၂၆ ။ သကၤန္းေတာင္းခြင္းရိွေသာ္လည္း ႏွစ္ထည္ထက္ပိုမေတာင္းရ။
၂၇ ။ ဒါယကာတို႔ ခန္႔မွန္းသည္ထက္သကၤန္းဖိုး မစီရင္ရ။
၂၈ ။ ဒါယကာႏွစ္ဦး၏ သကၤန္းကို ရည္မွတ္သည္ထက္ မစီရင္ေစရ။
၂၉ ။ သကၤန္းဖိုးကို သုံးႀကိမ္ေတာင္း၍ ေျခာက္ႀကိမ္ထက္ ပိုမရပ္ရ။
၃၀ ။ ပိုးႏွင့္ခ်ည္ေရာလၽွင္ အခင္းမျပဳရ။
၃၁ ။ အမည္း ၊ အနက္ သိုးေမြးကို အခင္းမျပဳရ။
၃၂ ။ သိုးေမြးအမည္းကို ေလးဖို႔ႏွစ္ဖို႔ထက္ မပိုေစရ။
၃၃ ။ သိုးေမြးအခင္းကို သမုတိမရဘဲ (၆)ႏွစ္အတြင္း မျပဳရ။
၃၄ ။ အဆာႏွင့္ နိသိဒိုင္ကို အခင္းေဟာင္းမွ တစ္ထြာမသြင္းဘဲ မျပဳရ။
၃၅ ။ သိုးေမြးကို ကပၸိယမရိွဘဲ သုံးယူဇနာထက္ လြန္၍မယူရ။
၃၆ ။ ေဆြမ်ိဳးမေတာ္သည့္ ရဟန္းမကို သိုးေမြးမဖြတ္ခိုင္းရ။
၃၇ ။ ေရႊ ၊ ေငြတို႔ကို မကိုင္ခံရ။
၃၈ ။ အေရာင္းအဝယ္ မျပဳရ။
၃၉ ။ အလဲ အလွယ္ မျပဳရ။
၄၀ ။ အဓိဌာန္မတင္ဘဲ (၁၀)ရက္လြန္ေသာ သပိတ္ကို မသုံးရ။
၄၁ ။ သပိတ္အကြဲ (၅)ကြဲမရိွဘဲ သပိတ္မေတာင္းရ။
၄၂ ။ ေထာပတ္၊ဆီ၊ပ်ား၊တင္လဲတို႔ကို (၇)ရက္ထက္ပိုမထားရ။
၄၃ ။ မိုးေရခံသကၤန္းကို (၄)လထက္ပိုမေဆာင္ရ
၄၄ ။ ေပးထားေသာသကၤန္းကို စိတ္ဆိုး၍ ျပန္မေတာင္းရ။
၄၅ ။ ခ်ည္ကိုေတာင္း၍ မယက္ခိုင္းရ။
၄၆ ။အမ်ိဳးေတာ္ျခင္းဖိတ္ျခင္းမရိွဘဲရည္မွန္းကာမၽွ သကၤန္းကို ဝင္၍မစီရင္အပ္။
၄၇ ။ သကၤန္းကာလကို (၅)ရက္ထက္ မလြန္ရ။
၄၈ ။ သမၼဳတိမရဘဲ တိစီသရိတ္သကၤန္းႏွင့္(၆) ညဥ့္အကင္းရ။
၄၉ ။ သံဃာညီညြတ္ၿပီးသား လာဘ္ကို မိမိသို႔ မညြတ္ေစရ။
{ သုဒၶပါစိတ္ (၉၂)ပါး}
၅၀ ။ မုသားမေျပာရ။
၅၁ ။ မဆဲရ။
၅၂ ။ ကုန္းမတိုက္ရ။
၅၃ ။ လူ ၊ သာမေဏႏွင့္ ပုဒ္ၿပိဳင္စာမခ်ရ။
၅၄ ။ တစ္ေက်ာင္းတည္း၌လူ ၊ သာမေဏႏွင့္ (၃)ညဥ့္ထက္ မအိပ္ရ။
၅၅ ။ မာတုဂါမႏွင့္ တစ္ေက်ာင္းတည္းမအိပ္ရ။
၅၆ ။ မာတုဂါမႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း(၆) ခြန္းထက္ မေဟာရ။
၅၇ ။ မိမိရေသာ စ်ာန္၊မဂ္၊ဖိုလ္ကို လူ၊သာမေဏအား မေျပာရ။
၅၈ ။ ရဟန္းတစ္ပါး၏ သံဃဒိသိသ္ကို လူ၊သာမေဏအား မေျပာရ။
၅၉ ။ ေျမကိုမတူးရ။
၆၀ ။ သစ္ပင္မခုတ္ရ။
၆၁ ။ ရဟန္းတပါးေမးသည္ကို ျပန္၍မေျပာဘဲ မေနရ။
၆၂ ။ သမၼဳတိရေသာရဟန္းကို မရႈပ္ခ်အပ္။
၆၃ ။ သံဃိကေညာင္းေစာင္းကို အျပင္မွာမထားအပ္။
၆၄ ။ သံဃိကအိပ္ရာကို အထဲမွာမထားဘဲ မသြားရ။
၆၅ ။ သံဃိကေက်ာင္း၌ အိပ္ေနေသာရဟန္းကို ႏႈိး၍ မအိပ္ရ။
၆၆ ။ သံဃိကေက်ာင္းမွ အမ်က္ထြက္၍ ႏွင္မထုတ္ရ။
၆၇ ။ စို႔မရိုက္ေသာ ေညာင္ေစာင္းကို မထိုင္ရ။
၆၈ ။ စိမ္းစိုေသာ ေကာက္ပဲမရိွရာ၌ အမိုးသုံးဆင့္ထက္ပို၍ အဂၤေဒ မလိမ္းက်ံရ။
၆၉ ။ ပိုးရိွေသာ ေရကို ေျမေပၚ၊ျမက္ေပၚသို႔ မသြန္ရ။
၇၀ ။ သမၼဳတိမရဘဲႏွင့္ရဟန္းမအား မဆုံးမရ။
၇၁ ။ သမၼဳတိရေသာ္လည္းေနဝင္လၽွင္ မဆုံးမရ။
၇၂ ။ မနာဖ်ားဘဲ ရဟန္းမတို႔၏ ေက်ာင္းသို႔ သြား၍ မဆုံးမအပ္။
၇၃ ။ ရဟန္းမမ်ားအား ဆုံးမေသာ မေထရ္ႀကီးမ်ားကို မကဲ့ရဲ႕အပ္။
၇၄ ။ ရဟန္းမကို သကၤန္းမေပးအပ္။
၇၅ ။ ရဟန္းမကို သကၤန္းခ်ဳပ္မေပးရ။
၇၆ ။ ရဟန္းမႏွင့္တိုင္ပင္၍ ခရီးမသြားရ။
၇၇ ။ ရဟန္းမႏွင့္တိုင္ပင္၍ ေလွမစီးရ။
၇၈ ။ ရဟန္းမ စီစဥ္ေသာဆြမ္း မစားရ။
၇၉ ။ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း မေနရ။
၈၀ ။ ဧည့္သည္အတြက္ဆြမ္းကို တစ္ႀကိမ္ထက္ပို၍မစားရ။
၈၁ ။ ရဟန္း(၄)ပါး ထိုင္ေနသည့္အခါ၌ထမင္းစားဖိတ္လၽွင္ မစားရ။
၈၂ ။ ေရွးဦးဒါယကာ၏ ဆြမ္းကို မစားဘဲ ေနာက္ဆြမ္းကို မစားရ။
၈၃ ။ လက္ေဆာင္မုန္႔မ်ား သုံးသပိတ္ထက္ ပိုအလႉမခံရ။
၈၄ ။ စားေနတုန္း ဆြမ္း၊ ခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္တို႔ကို ပယ္လၽွင္ ေနာက္ထပ္မစားရ။
၈၅ ။ ပဝါရိတ္သင့္ေသာ ရဟန္းအား စြပ္စြဲလို၍ ဆြမ္းစားမဖိတ္ရ။
၈၆ ။ ေနလြဲေသာအခါ ညစာမစားရ။
၈၇ ။ သိုမွီးထား၍ ေဘာဇဥ္ကို မစားရ။
၈၈ ။ မနာမဖ်ားဘဲ မြန္ျမတ္ေသာေဘာဇဥ္ကို ေတာင္းမစားရ။
၈၉ ။ အကပ္မခံဘဲ ဘာကိုမၽွမစားရ။
၉၀ ။ ပရိဗိုရ္ကို ေဘာဇဥ္မေပးရ။
၉၁ ။ ဆြမ္းခံရာ၌ မာတုဂါမႏွင့္ စကားေျပာလို၍ အေဖာ္ရဟန္းကို ျပန္မလႊတ္ရ။
၉၂ ။ အၾကင္လင္မယား အခန္း၌ မေနရ။
၉၃ ။ မ်က္စိကြယ္ရာ၌ မိန္းမႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း မေနရ။
၉၄ ။ နားကြယ္ရာမွ မိန္းမႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း မေနရ။
၉၅ ။ ဆြမ္းစားပင့္ဖိတ္ေသာ အိမ္မွတပါး အျခားအိမ္သို႔ မလွည့္ရ။
၉၆ ။ ေဆးပစၥည္းကို ဖိတ္ၾကားထားသည္ထက္ လြန္၍ မေတာင္းရ။
၉၇ ။ အဂါၤ(၄)ပါးရိွေသာ စစ္ဒရိန္းျပရာသို႔ သြား၍ မၾကည့္ရ။
၉၈ ။ အေၾကာင္းရိွ၍ စစ္ေျမျပင္သို႔ သြားေသာ္ (၇)ရက္ထက္ မလြန္ရ။
၉၉ ။ စစ္ဆင္ရာအရပ္သို႔ မသြားရ။
၁၀၀ ။ ယစ္မ်ိဳးငါးပါး မေသာက္ရ။
၁၀၁ ။ ရဟန္းခ်င္း ခ်ိဳင္းထိုး မက်ီစားရ။
၁၀၂ ။ ေရထဲမွာ မကစားရ။
၁၀၃ ။ သိကၡာႀကီး၊ဝါေတာ္ႀကီးကို မရိုမေသမေနရ။
၁၀၄ ။ ရဟန္းခ်င္း မလွန္႔ မေျခာက္ရ။
၁၀၅ ။ ရဟန္းသည္ မနာမဖ်ားဘဲ မီးမေမြးရ။
၁၀၆ ။ မဇၩိမေဒသ၌ေနေသာ ရဟန္းသည္(၁၅)ရက္တစ္ႀကိမ္ ေရခ်ိဳးရမည္။
၁၀၇ ။ ဗိႏၶဳမထိုးဘဲ သကၤန္းမဝတ္ရ။
၁၀၈ ။ ဝိကပၸနျပဳသည့္ သကၤန္းကို ဝိကပၸနမျပန္ဘဲ မသုံးရ။
၁၀၉ ။ ပရိကၡရာရွစ္ပါးကို မဝွက္ရ ၊ မက်ီစားရ။
၁၁၀ ။ ပိုး၊တိရစၧာန္တို႔ကို မသတ္ရ။
၁၁၁ ။ ပိုးရိွေသာ ေရကို မေသာက္ရ။
၁၁၂ ။ ၿငိမ္းေအးၿပီးေသာ အဓိကရုဏ္းကို မေခ်ာက္ခ်ားေစရ။
၁၁၃ ။ ရဟန္းတစ္ပါး၏ သံဃဒိသိသ္အာပတ္ကို မဖုံးကြယ္ရ။
၁၁၄ ။ အသက္(၂၀)မျပည့္ေသာသူအား ရဟန္းမခံေစရ။
၁၁၅ ။ ခိုးသား၊ဓားျပႏွင့္ တိုင္ပင္၍ ခရီးမသြားရ။
၁၁၆ ။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ တိုင္ပင္၍ ခရီးမသြားရ။
၁၁၇ ။ မိစၧာဒိဌိဝါဒမ်ားကို မယူရ။၁၁၈ ။ မိစၧာဒိဌိဝါဒကိုမစြန္႔၍ ႏွင္ထုတ္အပ္ေသာရဟန္းႏွင့္ ဓမၼသေမ႓ာဂ၊အာဝါသ,သေမ႓ာဂ မျပဳရ။
၁၁၉ ။ မိစၧာဒိဌိဝါဒကိုမစြန္႔၍ ႏွင္ထုတ္အပ္ေသာ သာမေဏႏွင့္ ဓမၼသေမၻာဂ၊ အာဝါသ,သေမၻာဂ မျပဳရ။
၁၂၀ ။ ဝိမည္းဓိုရ္မ်ား၏ စကားကို ရိုေသစြာ နားေထာင္ရမည္။
၁၂၁ ။ သိကၡာပုဒ္မ်ားကို မကဲ့ရဲ႕ရ။
၁၂၂ ။ ပါတိေမာက္ျပရာ၌ ေျပာင္ေလွာင္မႈမျပဳရ။
၁၂၃ ။ ရဟန္းခ်င္း မရိုက္ႏွက္ရ။
၁၂၄ ။ ရဟန္းကို လက္ျဖင့္မရြယ္ရ။
၁၂၅ ။ လူ ၊ သာမေဏတို႔ကိုလည္း မရိုက္ႏွက္ရ။
၁၂၆ ။ ရဟန္းကို ႏွလုံးမသာေအာင္မေျပာရ။
၁၂၇ ။ ရဟန္းခ်င္း ရန္ျဖစ္ေနသည္ကိုေခ်ာင္း၍ နားမေထာင္ရ။
၁၂၈ ။ ဆႏၵမဲေပးၿပီး မကဲ့ရဲ႕ရ။
၁၂၉ ။ ဝိနည္းကံကို ဆႏၵမေပးဘဲ မသြားရ။
၁၃၀ ။ တိုင္ပင္၍ သကၤန္းေပးၿပီးမွမကဲ့ရဲ႕ရ။
၁၃၁ ။ သံဃာအား ညီညြတ္ၿပီးေသာလာဘ္ကို ပုဂၢိဳလ္သို႔ မညြတ္ေစရ။
၁၃၂ ။ မင္း၊မိဖုရား အိပ္ခန္းထဲသို႔ မဝင္ရ။
၁၃၃ ။ေက်ာင္းအရံအျပင္ဘက္ ရတနာကို မေကာက္ရ။
၁၃၄ ။ ထင္ရွားရိွေသာရဟန္းကို မပန္ၾကားဘဲ ေနလြဲ ရြာဝင္ မသြားရ။
၁၃၅ ။ ဆင္စြယ္ကို အပ္က်ည္မလုပ္ရ။
၁၃၆ ။ တစ္ေတာင့္ထြာထက္ပိုျမင့္ေသာ ေညာင္ေစာင္း၌ မအိပ္ရ။
၁၃၇ ။ ေညာင္ေစာင္းထဲမွာ လဲထည့္၍ မလုပ္ရ။
၁၃၈ ။ အလ်ားႏွစ္ထြာ၊ အနံတစ္ထြာခြဲ၊ အဆာတစ္ထြာထက္ပို၍ နိသိဒိုင္ မျပဳလုပ္ရ။
၁၃၉ ။ အမာလႊမ္းသကၤန္းကို အလ်ား(၄)ထြာ ၊ အနံ (၂)ထြာထက္ မပိုရ။
၁၄၀ ။ မိုးေရခံ သကၤန္းကို အလ်ား (၆)ထြာ ၊ အနံ (၂)ထြာထက္ မပိုရ။
၁၄၁ ။ ဘုရားသကၤန္း ပမာဏကို မျပဳရ။
{ပါဋိေဒသနီ(၄)ပါး }
၁၄၂ ။ ရဟန္းမ၏ ေဘာဇဥ္ကို မိမိလက္ျဖင့္ မယူရ။
၁၄၃ ။ ဒါယကာမ်ား ဆြမ္းေကၽြးရာ ရဟန္းမမ်ား ဝင္၍စီစဥ္လၽွင္ ေမာင္းမဲတားျမစ္ရမည္။
၁၄၄ ။ သမၼဳတိရေသာ ေသကၡအိမ္ကို ဆြမ္းမခံရ။
၁၄၅ ။ ေဘးရန္ရိွသည္ကိုမေျပာၾကားဘဲ အရံတြင္း၌ မိမိလက္ျဖင့္ ေဘာဇဥ္မခံယူအပ္။
{ေသခိယ (၇၅)ပါး}
၁၄၆ ။ သကၤန္းကို ညီညီဝတ္ရမည္။
၁၄၇ ။ သကၤန္းကို ညီညီရုံရမည္။
၁၄၈ ။ လည္၊လက္ေကာက္ဝတ္ဖုံးလ်က္ ရြာထဲသြားရမည္။
၁၄၉ ။ လည္၊လက္ေကာက္ဝတ္ဖုံးလ်က္ ရြာထဲမွာေနရမည္။
၁၅၀ ။ မ်က္စိဣေျႏၵေစာင့္၍ ရြာထဲမွာ သြားရမည္။
၁၅၁ ။ မ်က္စိဣေျႏၵေစာင့္၍ ရြာထဲမွာေနရမည္။
၁၅၂ ။ မ်က္လႊာခ်၍ ရြာထဲမွာသြားရမည္။
၁၅၃ ။ မ်က္လႊာခ်၍ ရြာထဲမွာ ေနရမည္။
၁၅၄ ။ သကၤန္းကိုပင့္၍ ရြာထဲမွာ မေနရ။
၁၅၅ ။ သကၤန္းကို ပင့္၍ ရြာထဲမွာမသြားရ။
၁၅၆ ။ ရြာထဲမွာက်ယ္က်ယ္ရယ္၍ မသြားရ။
၁၅၇ ။ ရြာထဲမွာ က်ယ္က်ယ္ရယ္၍ မေနရ။
၁၅၈ ။ ရြာထဲမွာက်ယ္က်ယ္ စကားေျပာ၍ မသြားရ။
၁၅၉ ။ ရြာထဲမွာ က်ယ္က်ယ္စကားေျပာ၍ မေနရ။
၁၆၀ ။ ရြာထဲမွာ ကိုယ္ကို လႈပ္၍ မသြားရ။
၁၆၁ ။ ရြာထဲမွာ ကိုယ္ကို လႈပ္၍ မေနရ။
၁၆၂ ။ ရြာထဲမွာ လက္ရုံးကိုလႈပ္၍မသြားရ။
၁၆၃ ။ ရြာထဲမွာ လက္ရုံးကိုလႈပ္၍မေနရ။
၁၆၄ ။ ရြာထဲမွာ ဦးေခါင္းကိုလႈပ္၍ မသြားရ။
၁၆၅ ။ ရြာထဲမွာ ဦးေခါင္းကိုလႈပ္၍ မေနရ။
၁၆၆ ။ ရြာထဲမွာ ခါးေထာက္လ်က္ မသြားရ။
၁၆၇ ။ ရြာထဲမွာ ခါးေထာက္လ်က္ မေနရ။
၁၆၈ ။ ရြာထဲမွာ ေခါင္းၿမီးျခံဳ၍မသြားရ။
၁၆၉ ။ ရြာထဲမွာ ေခါင္းၿမီးျခံဳ၍မေနရ။
၁၇၀ ။ ရြာထဲမွာ ေျခဖ်ားေထာက္၍ မသြားရ။
၁၇၁ ။ ရြာထဲမွာ လက္ျဖင့္ ဒူးကိုပိုက္၍၎၊ သကၤန္းပတ္၍၎ မေနရ။
၁၇၂ ။ မရိုမေသ ဆြမ္းမခံရ။
၁၇၃ ။ သပိတ္၌ အမွတ္ထား၍ ဆြမ္းခံရမည္ ။
၁၇၄ ။ ေလးပုံတစ္ပုံ ထက္ပို၍ ဆြမ္းဟင္းမခံရ။
၁၇၅ ။ သပိတ္အနားေရးထက္ပို၍ ဆြမ္းမခံရ။
၁၇၆ ။ ဆြမ္းကိုရိုေသစြာ စားရမည္။
၁၇၇ ။ သပိတ္ထဲ၌ အမွတ္မထားဘဲ မထားရ။
၁၇၈ ။ ဆြမ္းကို အစဥ္လိုက္စားရမည္။
၁၇၉ ။ ဆြမ္း၏ေလးပုံတစ္ပုံထက္ပို၍ ဆြမ္းဟင္းကို မစားရ။
၁၈၀ ။ ဆြမ္းဦးကို ႏွိပ္၍ မစားရ။
၁၈၁ ။ ဟင္းလ်ာမ်ားကို ဆြမ္းႏွင့္ဖုံး၍မစားရ။
၁၈၂ ။ မနာဖ်ားဘဲ ဟင္းလ်ာေတာင္း၍ မစားရ။
၁၈၃ ။ ကဲ့ရဲ႕လို၍ သူတစ္ပါးသပိတ္ကို မၾကည့္ရ။
၁၈၄ ။ ဆြမ္းလုတ္ပမာဏထက္ မလြန္ရ။
၁၈၅ ။ ဆြမ္းလုတ္ကို အဝန္းညီေအာင္ျပဳ၍ စားရမည္။
၁၈၆ ။ ဆြမ္းမေရာက္ခင္ ခံတြင္းမဖြင့္ရ။
၁၈၇ ။ ဆြမ္းစားလ်က္ ခံတြင္းဖြင့္ထားျခင္း မျပဳရ။
၁၈၈ ။ ဆြမ္းစားလ်က္ စကားေျပာျခင္း မျပဳရ။
၁၈၉ ။ ဆြမ္းလုတ္ကို ေျမာက္၍မစားရ။
၁၉၀ ။ ဆြမ္းလုတ္ကို ျဖတ္၍မစားရ။
၁၉၁ ။ ပါးေစာင္၌ ဆြမ္းလုတ္ငုံ၍ မစားရ။
၁၉၂ ။ ဆြမ္းစားရင္း လက္မခါရ။
၁၉၃ ။ ဆြမ္းလုံးကို ၾကဲ၍ မစားရ။
၁၉၄ ။ လၽွာထုတ္၍ ဆြမ္းစားျခင္းမျပဳရ။
၁၉၅ ။ ပ်တ္ပ်တ္ျမည္ေအာင္ ဆြမ္းမစားရ။
၁၉၆ ။ ရႈပ္ရႈပ္ျမည္ေအာင္ ဆြမ္းမစားရ။
၁၉၇ ။ လက္ကိုလၽွက္၍ဆြမ္းမစားရ။
၁၉၈ ။ သပိတ္ကိုျခစ္၍ ဆြမ္းမစားရ။
၁၉၉ ။ ႏႈတ္ခမ္းကိုလ်က္၍ ဆြမ္းမစားရ။
၂၀၀ ။ ဆြမ္းလုံးေပက်ံေသာလက္ႏွင့္ ေရခြက္ကို မကိုင္ရ။
၂၀၁ ။ သပိတ္ေဆးေရကို ရြာထဲမွာမသြန္ရ။
၂၀၂ ။ ထီး လက္၌ရိွေသာသူကိုတရားမေဟာရ။
၂၀၃ ။ တုတ္လက္၌ရိွေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၀၄ ။ ဓား လက္၌ရိွေသာသူကိုတရားမေဟာရ။
၂၀၅ ။ ေလး လက္၌ရိွေသာသူကိုတရားမေဟာရ။
၂၀၆ ။ ေျခနင္းစီးထားေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၀၇ ။ ဖိနပ္စီးထားေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၀၈ ။ ယာဥ္စီး၍ေနေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၀၉ ။ အိပ္ရာေနရာ၌ ေနေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၁၀ ။ အာေယာဂပတ္ဖြဲ႕သူကို တရားမေဟာရ။
၂၁၁ ။ ဦးရစ္ေခါင္းေပါင္းထားသူကို တရားမေဟာရ။
၂၁၂ ။ အိပ္ရာေနရာထက္၌ ေနေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၁၃ ။ ေခါင္းၿမီးျခံဳထားသူကို တရားမေဟာရ။
၂၁၄ ။ နိမ့္ရာကေန၍ ျမင့္ရာ၌ ေနေသာသူကို တရားမေဟာရ။
၂၁၅ ။ ရပ္လ်က္ ထိုင္ေနေသာသူကိုတရားမေဟာရ။
၂၁၆ ။ ေရွ႔ကသြားေသာသူကို ေနာက္ကလိုက္၍ တရားမေဟာရ။
၂၁၇ ။ လမ္းကိုသြားေသာသူကို လမ္းမဟုတ္ရာက တရားမေဟာရ။
၂၁၈ ။ မတ္တတ္ရပ္လ်က္ က်င္ႀကီး၊ က်င္ငယ္ မစြန္႔ရ။
၂၁၉ ။ ျမက္၊သစ္ပင္ရိွရာ က်င္ႀကီး၊ က်င္ငယ္၊ ႏွပ္၊တံေတြး မစြန္႔ရ။
၂၂၀။ ေရထဲမွာ က်င္ႀကီး၊က်င္ငယ္၊ႏွပ္၊တံေတြး မစြန္႔ရ။(နာဖ်ားေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကိုမူ ေဟာေျပာတရားျပျခင္း၊နာဖ်ားခ်ိန္၌ က်င္ႀကီး၊က်င္ငယ္၊တံေတြး စြန္႔ပစ္ျခင္းတို႔ကို ခြင့္ျပဳပါသည္။)
{အဓိကရဏ သမထ(၇) ပါး}
၂၂၁ ။ သံဃာဝတၳဳ၏ ဟုတ္မွန္ျခင္း ၊ဓမၼဝိနည္း ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ မ်က္ေမွာက္ရိွသည္၏ အျဖစ္ဟူေသာ သမၼဳခါဝိနည္း။
၂၂၂ ။ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္အား ေပးအပ္ေသာ သတိဝိနည္း။
၂၂၃ ။ ရူးေသာရဟန္းအား ေပးအပ္ေသာ အမူဠဝိနည္း။
၂၂၄ ။ ဝန္ခံသျဖင့္ ၿငိမ္းေစအပ္ေသာ ပဋိညာတကာေရတဗၺဝိနည္း။
၂၂၅ ။ ဓမၼဝါဒီ ရဟန္းမ်ားရာသုိ႔လိုက္၍ျပဳအပ္ေသာေယဘုယ်ဝိနည္း။
၂၂၆ ။ ယုတ္မာေသာရဟန္းအား ေပးအပ္ေသာ တႆပါပိယသိကဝိနည္း။
၂၂၇ ။ မစင္ကို ျမက္ျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းသကဲ့သို႔ေသာ တိဏဝတၱာရကဝိနည္း။

က်မ္းမွီး
၁ ။ ဘုရားဥပေဒေတာ္ႀကီး၊ "အရွင္ဇနကာဘိဝံသ"။
၂ ။ ပါတိေမာက္ဘာသာဋိကာ၊ "အရွင္ဇနကာဘိဝံသ"။
၃ ။ နိဗၺာန္လမ္းညႊန္က်မ္း၊ "ဘဒၵႏၲပညာသာရ"။
၄ ။ ဝိနည္းေတာ္ ဥပေဒေတာ္ႀကီး၊ "အရွင္ ဩဘာသ"။
၅ ။ ဖားေအာက္ေတာရ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဝိနည္းဥပေဒဆိုင္ရာ ေဟာၾကားတိတ္ေခြမ်ား။
ဓမၼဒါန ......မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
ဝိနည္းေတာ္ထဲ မပါဘဲ ေဒဝဒတ္၏ ဘုရားထံ ေတာင္းဆိုေသာ ဥပေဒမ်ား ကို ေအာက္တြင္ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။
ေဒဝဒတ္ ေတာင္းဆိုေသာ အခ်က္ ၅ ခ်က္
၁ ။ သံဃာေတာ္မ်ား ကပ္လႉဆြမ္းအစား ခံဆြမ္းသာစားရန္။
၂ ။ လႉသကၤန္းအစား ပံသကူသာဝတ္ရန္။
၃ ။ ေက်ာင္းတိုက္အစား သစ္ဝါးရိပ္တြင္သာ သီတင္းသုံးရန္။
၄ ။ သကၤန္းသုံးထည္ထက္ပို မထားရန္။
၅ ။ သတ္သတ္လြတ္ ဆြမ္းဟင္းမ်ားသာစားရန္။

Credit>> Oo Manaw
ဘဘုန္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရားက တပည့္ သာဝက ႏွင့္ ရဟန္းေတြကို ဝိနည္းေတာ္ (၂၂၇)ပါးကို လိုက္နာေစပါတယ္။ မလိုက္နာရင္ေတာ့ ငါ့ဘုရား၏ သားေတာ္(ရဟန္း) မဟုတ္ေတာ့ဘူး
ေဒဝဒတ္၏ အသင္းအပင္း အေပါင္းပါ ျဖစ္သြားျပီး ဦးျပည္း(ေခၚ) ကတုံးျဖစ္သြားျပီဟု ေျပာဆို ဆုံးမေလ့
ရွိပါတယ္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔
( အရွင္ ေခမာ စာရ )
7-3-2017