႐ိုဟင္ဂ်ာ ပထမဦးဆံုး သတင္းစာဆရာ ဆရာဦးေဖာ္ယာစ္ အဟ္မဒ္ ကြယ္လြန္

ဘာသာျပန္ 🌠 လူထုဝဏၰ|

၂၀၀၂ ခုႏွစ္မွ စ၍ ႐ိုဟင္ဂ်ာ သတင္းမ်ားကို အစဥ္မျပတ္ ထုတ္လြင့္ေနသည့္ ပထမဆံုး သတင္းဌာန ျဖစ္ေသာ ကုလားတန္ သတင္း ကြန္ရက္ [Kaladan Press Network (KPN)] ၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၊ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ပထမဆံုး သတင္းစာဆရာႀကီး စာနယ္ဇင္းသမား ဆရာဦးေဖာ္ယာစ္ အဟ္မဒ္ [Mr. Fayas Ahmed] သည္ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလို္င္လ ၃၀ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔၊ ည ၁၁ နာရီ: ၅၄ မိနစ္တြင္ စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕ မတၳ႐ိုပလိတန္ ပုဂၢလိက ေဆး႐ံုႀကီး [Chittagong Metropolitan Hospital] ၌ ႏွလံုးေရာဂါျဖင့္  အလႅာဟ္အမိန္ခံယူသြားသည္။ “အိႏၷာဟ္လိလႅာဟ္ ဟိ ဝအိႏၷာဟ္ အီလာဟိ ရြဂ်ီအုန္း” 

[အဓိပၸာယ္- ဧကန္အမွန္ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ အဖို႔အရာသာျဖစ္၍ မုခ်ဧကန္ ထိုအရွင္ျမတ္၏ အထံေတာ္သို႔သာ ျပန္လည္သြားၾကရမည့္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။]

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ အမ်ဳိးသား ညီလာခံ၌ မိန္႔ခြန္းေျပာေနသည့္ ဆရာဦးေဖာ္ယာစ္ အဟ္မဒ္၏ ပံု

သူ ကြယ္လြန္သည့္အခ်ိန္တြင္ သူ႕ခ်စ္ၾကင္ရာႏွင့္ သား (၆) ေယာက္၊ သမီး(၅)ေယာက္ ႏွင့္ ေျမးမ်ား က်န္ရစ္ သြားခဲ့သည္။ 

ဆရာသည္ ဗမာနယူစ္အိန္ထာနရွနလ္ [Burmar News International]ကို တည္ေထာင္ရန္ ကုလားတန္း သတင္း ကြန္ယက္ ကိုယ္စား လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ေသာ ပထမဆံုး ႐ိုဟင္ဂ်ာ ဂ်ာနယ္လစ္ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ သူသည္ ေကပီေအန္ ကို စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕တြင္ ခိုလံႈခြင့္ယူထားေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ေခါင္းေဆာင္တစ္ခ်ဳိ႕က တည္ေထာင္ခဲ့သည္ အခ်ိန္မွ စ၍ သတင္းေထာက္ တစ္ဦးအျဖစ္ သစၥာရိွရိွ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ 

ေမာ္လနာ ဟူစိန္အဟ္မတ္ ၏ သား ဆရာေဖာ္ယာစ္သည္ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္တြင္ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေတာင္ဘာဇား ေက်းရြာအုပ္စု အမ္အိုင္ဖာရာ (ရင္မားရြာ)၌ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ အေျခခံပညာကို ေတာင္ဘာဇား အလယ္တန္းေက်ာင္း၌ လည္းေကာင္း၊ အထက္တန္းကို ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕ အထက္တန္း ေက်ာင္း၌ လည္းေကာင္း အသီးသီးသင္ယူခဲ့တယ္။ အဆင့္ျမင့္ပညာကို ပုသိမ္ ဒီဂရီေကာ္လိပ္၌ ပထမႏွစ္၊ တဖန္ စစ္ေတြေကာ္လိပ္၌ ဒုတိယႏွစ္၊ က်န္ဘြဲ႕ရသည့္အထိ ႏွစ္မ်ားကို ေမာ္လၿမိဳင္ ဒီဂရီေကာ္လိပ္၌ အသီးသီး၌ သင္ယူခဲ့သည္။ သူသည္  ေမာ္လၿမိဳင္ ဒီဂရီေကာ္လိပ္မွ အဏၰဝါသိပၸံ ဘီအစ္စီဘြဲ႕ [B.Sc. (Marine Biology)] ရယူခဲ့သည္။   

ထို႔ေနာက္ သူသည္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း အျဖစ္ ဆရာျဖစ္သင္တန္းတက္ေရာက္ခဲ့သည္။ မူလတန္းျပ ဆရာႏွင့္ စတင္အလုပ္ဝင္ၿပီး အေျခခံပညာ မူလတန္းေက်ာင္း ေစတီျပင္ရြာ၌ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ေတာင္ဘာဇားအလယ္တန္းေက်ာင္း၌ အလျပ အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ဘူးသီးေတာင္ အထက္တန္းေက်ာင္း၌ အထက္တန္းျပ ဆရာအျဖစ္လည္းေကာင္း အမိေျမမွ ထြက္သြားရသည့္ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ တိုင္ေအာင္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ကာ ႏိုင္ငံအက်ဳိး လူမ်ဳိးအက်ဳိး သယ္ပိုးခဲ့ေဆာင္ရြက္သည္။

ထံုးစံအတိုင္း ႏိုင္ငံအက်ဳိး၊ လူမ်ဳိးအက်ဳိး သယ္ပိုးသူသည္ အာဏာရွင္ မိစၧာေတြရဲ႕ ဓားစားခံျဖစ္ရသည့္ ေက်ာ့ကြင္းမွ သူလည္း ခ်မ္းသာခြင့္ မရခဲ့ေခ်။ ဆရာ၏ အခ်စ္ဆံုး ေက်ာင္းဆရာအလုပ္၊ မိသားစု၊ အေပါင္း အသင္း၊ ေဆြေဖာ္မ်ဳိးဖက္ စသည္တို႔ကို ခြဲခြာ၍ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး ငမိုက္၏ ဖမ္းဆီး ဖိႏိွပ္မႈဒဏ္မွ မိမိကိုယ္ကို ကာကြယ္ရန္ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္တြင္ နယ္စပ္ေက်ာ္ၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သို႔ ခိုလံႈခဲ့သည္။ 

ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာပိုင္မိစၧာေတြရဲ႕ သစၥာေဖာက္မႈ၊ ဖိႏိွပ္ရက္စက္ေတြကို မခံႏိုင္ဘဲ စိတ္ေပါက္သြားကာ မိမိ အမ်ဳိး အခြင့္အေရး၊ တိုင္းျပည္ေကာင္းက်ဳိးအတြက္ သက္စြန္႔ ေတာ္လွန္ရန္ ဘဂၤလားသို႔ ေရာက္ ေရာက္ခ်င္း ႐ိုဟင္ဂ်ာ ညီၫြတ္ေရး အဖြဲ႕ [Rohingya Solidarity Organization (RSO)] သို႔ တပ္သား အျဖစ္ ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္။ ေနာက္တြင္ ရာထူးတိုးလာကာ ဗဟိုေကာ္မတီ အဖြဲ႕ဝင္ႏွင့္ ေအအာရ္အိုင္အဖ္ [Arakan Rohingya Islamic Front (ARIF)] ၏ ဗဟိုအမႈေဆာင္ ေကာ္မတီဝင္ တင္ေျမာက္ခဲ့သည္။ ARIf သည္ အၾကမ္းမဖက္ေသာနည္းျဖင့္ အခြင့္အေရး ရယူေရးရန္ အာရ္ခါန္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ အမ်ဳိးသားအဖြဲ႕ ARNO [Arakan Rohingya National Organization] အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းေသာ အခါတြင္လည္း ဗဟိုအမႈေဆာင္ အဖြဲ႕ဝင္ျဖစ္ခဲ့သည္။

 ARNO မွတဆင့္ သူသည္ ကုလားတန္ သတင္း ကြန္ယက္ႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရၿပီး စာနယ္ဇင္း နယ္ပယ္ထဲ ဝင္ေရာက္ကာ သတင္းေထာက္ တစ္ဦးအျဖစ္ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ   မိမိလူမ်ဳိးက်ဳိး သယ္ပိုးခဲ့သည္။ 

သူ၏ ႐ိုးသားျဖဴစင္မႈ၊ သစၥာရိွမႈ၊ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ထက္သန္မႈသည္ အံ့ေလာက္ဖြယ္၊ စံျပဳဖြယ္ျဖစ္သည္။  ေနာင္လာေနာင္သား အတြက္ စံျပပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးျဖစ္သည္။

သူ႕ ကိုယ္က်ဳိးမဲ့ အားထုတ္ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားသည္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ တစ္မ်ဳိးသားလံုး၏ မဟာသမိုင္း၌ တစ္စိတ္တစ္ေနရာ တြင္သြားျခင္းျဖစ္ပါသတည္း။ 

✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴✴

ကိုးကား ⏩ Kaladan Press Network