Commander SHOBBIR HUSSEIN [1941-1998]

တပ္မႉးေရွာ္ဗၺီးရ္ဟူစိန္း [၁၉၄၁-၁၉၉၈]

🔫🔫🔫🔫🔫🔫🔫🔫🔫🔫🔫🔫🔫🔫

ေရွာဗၺီးရ္ဟူစိန္သည္ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၄ ရက္ တြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္၊ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ဖီြမာလီေက်းရြာရိွ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားသည့္ မိသားစုမွ ေမြးဖြားလာသည္။ ဖခင္မွာ ေက်ာင္းဆရာ အဟ္မဒူရာမာန္ျဖစ္ၿပီး မိခင္မွာ ေဒၚေဆာ္လီမာခါတြန္ ျဖစ္သည္။ ေရွာ္ဗၺီရ္ဟူစိန္းသည္ အေျခခံပညာကို ဇာတိရြာ၌ သင္ယူခဲ့ၿပီး အလယ္တန္းႏွင့္ အထက္တန္းကို ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕ အထက္တန္းေက်ာင္းႏွင့္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ အထက္တန္းေက်ာင္းမွ သင္ယူခဲ့သည္။ ၁၉၅၉ ခုတြင္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ အစိုးရ အထက္တန္းေက်ာင္းမွ ၁၀-တန္းေအာင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ေက်ာက္ျဖဴ ေကာ္လိပ္၌ ဥပစာတန္း သင္ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဝိဇၨာသိပၸံေက်ာင္း၌ ဆက္လက္ ပညာဆည္းပူးခဲ့ရာ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္တြင္ စီးပြားေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံျဖင့္ ဘီေအဘြဲ႕ ရရိွခဲ့သည္။ ၁၉၆၂-၆၅ ထိ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ စစ္ေလ့က်င့္ေရးသင္တန္း (Ragoon University Crops- UTC) တက္ေရာက္ကာ အေျခခံစစ္ပညာကိုလဲ သင္ယူခဲ့သည္။

 ေက်ာင္းသားဘဝတြင္ လူမႈေရး လုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္မႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးတြင္ လည္းေကာင္း၊ အစဥ္အလာ ဓေလ့ထံုးစံေရးရာ အျပင္ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားတြင္လည္း ထထႂကြၾကြ ပါဝင္ခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၅၉ ခုမွ ၁၉၆၂ ခုအထိ သူသည္ ေက်ာက္ျဖဴေကာ္လိပ္ မြတ္စလင္ေက်ာင္းသားမ်ား အသင္း (Muslim Students Association)  ႏွင့္ ဓညဝတီ ေက်ာင္းသားမ်ား အသင္း (Danyawaddy Students Association) ဗဟိုလ္အမူေဆာင္ ေကာ္မတီ အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၁ ခုမွ ၁၉၆၄ ခု ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ႐ိုဟင္ဂ်ာေက်ာင္းသားမ်ားအသင္း (Rangoon University Rohingya Student Organization) အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ျဖစ္ခဲ့သည္ႏွင့္အတူ ၁၉၆၂ ခုမွ-၁၉၆၄ ခုထိ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ မြတ္စလင္ေက်ာင္းသားမ်ားအသင္း (Rangoon University Muslim Students Association)၏ ဗဟိုလ္ေကာ္မတီဝင္ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ 

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွ ဘြဲ႕ရၿပီးေနာက္ ေရွာ္ဘၺီရ္ဟူစိန္းသည္ ျမန္မာ့ကုန္သြယ္ေရးေကာပိုေရးရွင္း ဝန္ႀကီးဌာန၌ ၿမိဳ႕နယ္ ကုန္သြယ္ေရး မန္ေနဂ်ာအျဖစ္ စတင္အမႉးထမ္းခဲ့သည္။ ၁၉၆၉ ခုတြင္ သူသည္ ႐ိုဟင္ဂ်ာလြတ္ေျမာက္ေရး ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈကို ဦးေဆာင္ေနေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာ လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (Rohingya Independence Force) သို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္။ အာရ္အိုင္ေအဖ္ ႏွင့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာအမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးပါတီတို႔ ပူးေပါင္းသြားေသာအခါ ေရွာပၸီရ္သည္ အဓိက က႑မွ ထထႂကြႂကြ လႈပ္ရွားခဲ့သည္။ 

၁၉၇၃ ခုတြင္ ဇာေဖာ္ရ္ဟားဗီးပ္၏ ေေခါင္းေဆာင္မႈေအာက္၌ အာရ္အိုင္ေအဖ္ ကို Rohingya Patriotic Front (RPF) အျဖစ္အမည္ေျပာင္းလဲေပးခဲ့သည္။ ၎တြင္ ဗဟိုလ္ေကာ္မတီအဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခံခဲ့ရသည္။ သူ႕၏ စြယ္စံုအရည္အခ်င္းႏွင့္အညီ တာဝန္မ်ဳိးစံုကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ သင္းတန္းေက်ာင္း ကြပ္ကဲေရးမႉး၊ သင္တန္းဆရာႀကီး၊ ျပန္ၾကားေရးဌာန အတြင္းေရးမႉး၊ ႏိုင္ငံျခားေရးရာ အတြင္းေရးမႉး စသည့္တာဝန္အမ်ဳိးမ်ဳိုးကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ 

၁၉၇၅ ခုတြင္ ပညာတတ္လူငယ္မ်ား ပါတီသို႔ အၿပံဳလိုက္ ဝင္ေရာက္လာသည့္အခါ ဗိုလ္သည္ သူတို႔အား အေျခခံစစ္သင္တန္းကို ကိုယ္တိုင္သင္ေပးခဲ့သည္။ ယေန႔ေခတ္ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ အမ်ားစုမွာ ဗိုလ္၏ သင္တန္းဆင္း တပည့္လက္သားေတြသာျဖစ္ၾကသည္။ သူသည္ ႐ိုဟင္ဂ်ာလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည့္ သမိုင္းတြင္မွတ္တိုင္တစ္ခုအျဖစ္ က်န္ရစ္မည္ျဖစ္သည္။ 

၁၉၈၄ ခုတြင္ အာရ္ပီေအဖ္ႏွင့္ ႏူရ္အီစၥလာမ္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးအဖြဲ႕ ဂိုဏ္းခြဲတစ္စုသည္ Arakan Rohingya Islamic Front (ARIF) အျဖစ္ ေပါင္းစည္းသြားေသာအခါ ဗိုလ္ ေရွာ္ဗၺီရဟူစိန္းသည္ အာရ္ပီေအဖ္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ ပထမအႀကိမ္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ အမ်ဳိးသားေကာင္စီ၌ သူ႕ကို ဥကၠဌအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ခဲ့သည္။ ဒုတိယအႀကိမ္၌ သူ႕ကို က်န္းမာေရးအေျခအေနေၾကာင့္ ဒုေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တင္ေျမာက္ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ 

ဗိုလ္ေရွာ္ဗၺီရ္ဟူစိန္းသည္ လြတ္ေျမာက္ေရးလႈပ္ရွားမႈတေလွ်ာက္ ႏိုင္ငံေပါင္းမ်ားစြာသို႔ ခရီးထြက္ၿပီး အစည္းအေဝးမ်ား၊ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားစြာကို တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ အဖိႏိွပ္ခံ ႐ိုဟင္ဂ်ာအမ်ဳိးသားတို႔၏ မူလအခြင့္အေရးႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္  စည္း႐ံုးလံုးေဆာ္မႈမ်ား၊ ေတြ႕ဆံုေမတၱာရပ္ခံမႈမ်ားကို မနားတမ္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ေရွာ္ဗၺီရ္ဟူစိန္းသည္ သူ၏ ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္ေသာ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားျဖင့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔ အခြင့္အေရးႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေရး လႈပ္ရွားမႈအတြက္ သူ႕ဘဝတသက္ကို စေတးခဲ့သည္။ 

သူသည္အရည္အခ်င္းျပည့္ဝေသာ သင္တန္းနည္းျပ၊ တပ္မႉးတစ္ဦး၊ ႏိႈင္းခ်င့္ေမွ်ာ္ေခၚမႈေကာင္းေသာ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ သူသည္ ႐ိုဟင္ဂ်ာအမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးအတြက္လည္း 
မနားတမ္း ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ သူ၏ အလြန္ျပင္းထန္ေသာ ေရာဂါခံစားေနခ်ိန္တြင္ပင္ လူမ်ဳိးအက်ဳိး ဘာသာအက်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ထိ အမ်ဳိးေပးတာဝန္ ေက်ပြန္ရင္း ARIF ၏ ဒုဥကၠ႒တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနဆဲတြင္ပင္ အသည္းနာ ေရာဂါျဖင့္ ၁၉၉၈ ခု ဇႏၷဝါရီလ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ေလာကႏွင့္ ႐ိုမ်ဳိးကို ခြဲခြာ၍ ထာဝရ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သြားခဲ့ေလသည္။ သူကြယ္လြန္ခဲ့သည္မွာ ၁၉ ႏွစ္လြန္ခဲ့ေသာ္လည္း ႐ိုမ်ဳိး၏ ႏွလံုးသားထဲတြင္ ရွင္သန္ေနဆဲျဖစ္သည္။ 


Read in English -

ကိုးကား-
Arakan Magazine , Volume. 3, Issue 3, March 2011. (P: 3-4)