Maalumati Kitaab

 

This Maalumati Kitaab 2 was written by Sheik Yaakub Qasimi in Rohingya Zuban arabic script

Maalumati Kitaab by Kuwaiccorjja on Scribd

Rohingya Qaida Kitaab

 

Rohingya Qaida in Arabic Script by Kuwaiccorjja on Scribd

အတွေးအခေါ်မရှိဘဲ လက်နက်ကိုင်ရင် ဘာတွေဖြစ်လာမလဲ

 

(နိုင်ငံရေး)အတွေးအခေါ်မရှိဘဲ လက်နက်ကိုင်ရင် ဘာတွေဖြစ်လာမလဲ ? 

တော်လှန်ရေးအင်အားစုတွေကြား ဒီမေးခွန်းကို ဆွေးနွေးဖို့ လိုနေတာ ကာလတခု ရှိပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် ဆွေးနွေးပြောဆိုတာ မရှိသလောက်ပါဘဲ။

စာရေးသူလည်း ဒီအကြောင်း‌ကို ဆွေးနွေးဖို့ တာဆူနေတာ ကြာပါပြီ။ အခုရေးဖြစ်တော့ အနီးဆုံးတွန်းအားက RCSS ခေါင်းဆောင် ဗိုလ်ချုပ်ယွက်ဆစ်ရဲ့ အင်တာဗျူး (တပိုင်းတစ) ပါဘဲ။

(ဒီနေရာမှာ စကားချပ်က မူရင်း အင်တာဗျူးက သျှမ်းဘာသာနဲ့ဖြစ်ပြီး စာရေးသူလည်း နားမလည်လို့ အပြည့်အစုံတော့ မမိပါဘူး။ ဘာသာပြန်နဲ့ထွက်လာတဲ့ တပိုင်းတစကိုဘဲ နားထောင်ရတာပါ။ အဲ့အတွက် သူ့ရဲ့ပြောဆိုမှုကို တစုံတရာမှတ်ချက် မပေးနိုင်ပါဘူး။)

အဓိက အကြောင်းအရာဖြစ်တဲ့ အတွေးအခေါ်နဲ့ လက်နက်အကြောင်း ပြန်သွား‌‌ရအောင်။ ဗိုလ်ချုပ် ယွက်ဆစ်က PDF တွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး "လက်နက်တွေ လက်ဝယ်ရသွားပြီး ဘာမှမလုပ်ဖြစ်ရင် နောက်ဆုံးမှာ ဓားပြတွေ ဖြစ်ကုန်လိမ့်မယ်၊ သူတို့ (NUG) မထိန်းနိုင်ကြရင်ပေါ့" (လိုင်းပေါ်ကဘာသာပြန်မူ) လို့ပြောခဲ့ပါတယ်။ ဒီမှတ်ချက်စကားဟာ အတော်လေး နားခါးစရာဖြစ်ပြီး ပြည်မလူထုရဲ့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် တုံ့ပြန်မှုကိုလည်း ခံခဲ့ရပါတယ်။

ဒါပေမယ့် သေချာစဉ်းစားကြည့်ရင်တော့ ဒီအရာဟာ ဒေါသထွက်စရာထက် အရေးကြီး ဆွေးနွေးစရာ ကိစ္စ‌ဖြစ်ပါတယ်။ အခုတော်လှန်ရေးအတွင်းမှာ ပေါ်ပေါက်လာတဲ့ လက်နက်ကိုင်အင်အားစုတွေဟာ အရေအတွက်အားဖြင့် (၃၀၀) လောက်ထိ ရှိနိင်တယ်လို့ လေ့လာသူတွေက ခန့်မှန်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် NUCC/NUG အပါအဝင် ဘယ်သူမှ အဲ့ဒီ အဖွဲ့ (၃၀၀) ကျော် မြေပြင်မှာ တကယ်ရှိ/မရှိနဲ့ ရှိတယ်ဆိုရင် လူသူလက်နက်အင်အား ဘယ်လောက်ရှိတယ်ဆိုတာ မတွက်ချက်နိုင်ပါဘူး။

အဲ့ဒီအထဲမှာ NUG ရဲ့ ထိန်းချုပ်မှု အောက်က PDF တွေပါသလို၊ လူမျိုးစုတော်လှန်ရေးအဖွဲ့အစည်းတွေရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုအောက်က အဖွဲ့တွေလည်း ပါပါတယ်။ နောက်ပြီးတော့ သီးခြား နိုင်ငံရေးဦးဆောင်မှု (Political Leading Body) ရှိတဲ့ လက်နက်ကိုင် အဖွဲ့အစည်းတွေလည်း ရှိပါသေးတယ်။ အဲ့ဒီ အမျိူးအစား (၃) ခုရဲ့ အပြင်မှာတော့ နိုင်ငံရေးအင်အားစုတွေရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုအောက်က မဟုတ်ဘဲ စစ်အုပ်စုကို ရွံ့မုန်းလို့ လက်နက်ကိုင် တော်လှန်ကြတဲ့ အစုအဖွဲ့တွေရှိပါတယ်။

အဲ့ဒီအစုအဖွဲ့တွေကြားမှာ အခုထိ Chain of Command (COC) လည်း ပီပီပြင်ပြင် မတည်ဆောက်နိုင်သေးပါဘူး။

လွန်ခဲ့တဲ့ တနှစ် ၂၀၂၁ မတ်လလယ်လောက်က လူငယ်တွေနဲ့ အစည်းအဝေးတခုမှာ KNU ထိပ်ပိုင်းခေါင်းဆောင် တဦးက "စိတ်ခံစားချက် တခုထဲနဲ့ လက်နက်ကိုင်မယ်ဆို တောထဲ (သူတို့ဆီ) မလာခဲ့ပါနဲ့" လို့ ပြောခဲ့တာ မှတ်မိရပါတယ်။ အဲ့ဒါအမှန်တရားပါဘဲ စိတ်ခံစားချက်(အမုန်း) တခုနဲ့ လက်နက်ကိုင်လို့ တော်လှန်ရေးမဖြစ်ပါဘူး။ လက်ညှိုးကွေးတတ်ရုံနဲ့ တော်လှန်ရေးသမား မဖြစ်ပါဘူး။

စာရေးသူ မိတ်ဆွေ ‌လက်နက်ကိုင်ခေါင်းဆောင်တွေနဲ့ ဆွေးနွေးဖြစ်တိုင်း အကြောင်းအရာ နှစ်ခုကို မေးပါတယ်။

(၁)          Disarmament

အချိန်တခုရောက်ရင် ဒီလက်နက်ကိုင်အင်အားစုတွေကို ဘယ်လို လက်နက်လျော့ချဖြုတ်သိမ်းမလဲဆိုတဲ့ စဉ်းစားချက်နဲ့

(၂)         Transitional Justice

တော်လှန်ရေးကာလအတွင်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့တဲ့ ရာဇဝတ်မှုတွေ၊ တရားမမျှတမှုတွေကို ဘယ်လို တာဝန်ယူတာဝန်ခံမှုရှိရှိ အရေးယူဖြေရှင်းမလဲဆိုတဲ့ စဉ်းစားချက်ပါ။

တကယ်တော့ လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးနဲ့ ပတ်သက်ပြီး အပေါ်က နှစ်ခုအပြင် အရေးတကြီးဆွေးနွေးတွေးခေါ်စရာတွေ တပုံတပင်ကြီး ရှိပါသေးတယ်။

ဥပ‌မာ - စစ်ပွဲဒဏ်ခံရတဲ့ ဒေသတွေ၊ လူထုတွေကို ဘယ်လို ပြန်လည်ထူထောင်ရေး၊ ကုစားရေးလုပ်ငန်းတွေလုပ်မလဲ၊ ငြိမ်းချမ်းရေး ဘယ်လိုပြန်တည်ဆောက်မလဲ၊ နောက်တချိန်မှာ လက်နက်အင်အားရှိသူက လုပ်ချင်တာ လုပ်မရအောင် နိုင်ငံရေးစနစ်သစ်ကို ဘယ်လိုတည်ဆောက်ကြမလဲ၊ စသဖြင့် ဒီလို တွေးခေါ်မျှော်မြင်မှုတွေ အများကြီးလိုပါတယ်။

ဒီလိုအတွေးအခေါ်တွေအပြင် လူ့ရပိုင်ခွင့်နဲ့ လူ့ဂုဏ်သိက္ခာတွေ၊ စစ်ဘက်ဆိုင်ရာ ကျင့်ဝတ်နဲ့ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေ၊ နောက် လူထုနဲ့ ဆက်ဆံဖို့ ပြည်သူ့ဆက်ဆံရေးနည်းနာတွေ စတဲ့ သိမှုတွေလည်း အရေးကြီးပါတယ်။

ဟုတ်ပြီ အဲ့ဒါတွေ မရှိရင် ဘာဖြစ်မလဲ?

အဲ့‌ဒီ တွေးခေါ်မျှော်မြင်မှု၊ သိမှုတွေ မရှိဘဲ လူသ(တ်)ရုံသက်သက် လက်နက်ကိုင်မယ်ဆိုရင်တော့ မှားယွင်း သ(တ်)ဖြတ်မှုတွေ၊ စစ်ရာဇဝတ်မှုတွေ၊ လူအစုအလိုက် အပြုံလိုက်သ(တ်)မှုတွေ ဒီလို ရာဇဝတ်မှုတွေ အပြင် အဆိုးရွားဆုံး လူမျိုးတုံး သ(တ်)ဖြတ်မှုတွေအထိ ဖြစ်ပွားနိုင်ပြီး တော်လှန်ရေးလည်း ဆုံးဆုံးမြှပ်သွားပါလိမ့်မယ်။ ရှေ့သမိုင်းမှာလည်း သာဓကတွေ ရှိခဲ့ပါတယ်။

သာ‌ဓကတွေက ဝေးဝေးမှာတင် မဟုတ်ဘဲ လက်တွေ့ တော်လှန်ရေးမှာပါ ရှိနေပါတယ်။ အရာတော်နဲ့ ထားဝယ်မှာဖြစ်ခဲ့သလို ဒလန်စွပ်စွဲ သ(တ်)ဖြတ်မှုတွေ၊ မုံရွာမှာ ခိုးဆိုးလုနှိုက်တွေကို ဖမ်းဆီးသ(တ်)ဖြတ်မှုတွေအပြင် Nom CDM လို အရပ်သားပစ်မှတ်‌တွေကို ပစ်မှတ်ထား တိုက်ခိုက်နေမှုတွေက လောလောလတ်လတ် သာဓကတွေပါဘဲ။

ဒါတွေအပြင် လက်နက်ကိုင်ဆောင်ထားသူတွေက မိမိအဖွဲ့ထဲက လက်အောက်ငယ်သားကို ဖြစ်စေ၊ သာမန်ပြည်သူတွေကို ဖြစ်စေ လက်နက်နဲ့ ချိန်ပြီး ခြိမ်းခြောက်တာတွေ၊ သာမန်သဘောထားကွဲလွဲသူကို သ(တ်)မယ် ဖြတ်မယ် ဗုံးပို့မယ် စသဖြင့် ခြိမ်းခြောက်တာတွေ စတဲ့ ဖက်ဆစ်စရိုက်တွေကိုလည်း ခပ်စိပ်စိပ် မြင်တွေ့လာရပါတယ်။

ဒါတွေဟာ တော်လှန်ရေးအတွက် အဆိပ်အတောက်တွေပါဘဲ။ နိုင်ငံရေးအင်အားစုတွေက ဒါတွေကို အချိန်မီ မတားဆီးနိုင်ရင်တော့ လူထုရဲ့ လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေး တခုလုံး ရာဇဝတ်မှုတွေကြားမှာ ဆုံးဆုံးမြှပ်သွားပါလိမ့်မယ်။

(နိုင်ငံရေး) အတွေးအခေါ်မရှိဘဲ လက်နက်ကိုင်ရင် ဘာဖြစ်လာမလဲဆိုတော့ တော်လှန်ရေးသမားတော့ မဖြစ်ပါဘူး။ စစ်သွေးကြွဘဲ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။

လက်နက်ကိုင်အင်အားစုတွေအနေနဲ့ မိမိအစုအဖွဲ့ကို အတွေးအခေါ်အရ တည်ဆောင်ဖို့၊ တပ်ဖွဲ့ဝင်တဦးချင်းစီရဲ့ အတွေးအခေါ်၊ သိမှုတွေကို မြှင့်တင်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။

လူထုအနေနဲ့လည်း လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးကို အင်တိုက်အားတိုက် ပံ့ပိုးပါဝင်ဖို့လိုသလို လက်နက်ကိုင်အစု‌အဖွဲ့တွေကိုလည်း လမ်းလွဲမရောက်အောင် ထိန်းကြောင်းတည့်မတ်ပေးဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။

အတွေးအခေါ်လက်နက် တပ်ဆင်ကြ . . . . .

လေးစားမှုဖြင့်

ဝေနှင်း (၂၂.၂.၂၀၂၂)

မြန်မာစကား ဝေါဟာရကြွယ်ဝလိုက်ပုံများ

 

မြန်မာစကား ဝေါဟာရကြွယ်ဝလိုက်ပုံများ

တစ်ခါက-ရွာတစ်ရွာကို မြန်မာစာ မြန်မာစကားလုံး ဝေါဟာရ အကြောင်းများ လေ့လာနေတဲ့ နိုင်ငံခြားသား တစ်ယောက် ရောက်လာတယ်...။

ရွာခံ သူ့မိတ်ဆွေအိမ်ကို သွားပြီး မြန်မာစကားနဲ့ဝေါဟာရအကြောင်း သိလိုကြောင်း ပြောတော့ ရွာခံမှ တစ်ညအိပ်ပြီး မိုးလင်းရင်သိရမယ်လို့ ပြောပြီး တစ်ည သိပ်လိုက်တယ်...။

မိုးလင်းလို့ အလင်းရောင်ထွက်ချိန်မှာ- မနက်စာ စားသောက်ပြီး နိုင်ငံခြားသားကို ရွာလယ်လမ်းမကြီးအတိုင်း ခေါ်သွားပြီး ရွာထိပ်က လမ်းလယ်ခေါင်မှာ မစင်ပုံ အကြီးကြီးကို ပြလိုက်တယ်...။

ပြပြီးသည့်နောက်-

"မိတ်ဆွေရေ ၊ ဒါကို `မစင် လို့ ခေါ်တယ်...။

မိတ်ဆွေ သိလိုတဲ့ အကြောင်းကို ဒီသစ်ပင်အောက်ကနေ စောင့်ကြည့်ရအောင် လို့ပြောပြီး မလှမ်းမကမ်း သစ်ပင်အောက်က စောင့်ကြည့်ကြတယ်...။

တအောင့်နေတော့ -

အကြော်သည် တစ်ယောက် အကြော်ရောင်းရင်း မစင်ပုံနားကို ရောက်လာပြီး တွေ့သွားတော့...

"ဟယ်... လမ်းလယ်ကြီးမှာ ဘယ်သူ `ချီး ' လာပါသွားလဲ မသိဘူး "လို့ ပြောလိုက်တယ်...။

နိုင်ငံခြားသားကြီးလည်း မှတ်ထားလိုက်တယ်...။

ဘုန်းကြီးကျောင်းသားလေး နှစ်ယာက် ရောက်လာပြန်တော့...

"ဟာ... `အီး တွေ တက်နင်းမိအုံးမယ်"လို့ ပြောပြီး ထွက်ပြေးသွားကြတယ်...။

နိုင်ငံခြားသားကြီးလည်း ပြုံးပြီး မှတ်ထားလိုက်တယ်...။

၂-နှစ်အရွယ် သားလေးကို လက်ဆွဲပြီး သားအမိနှစ်ယောက် ဖြတ်သွားပြန်တယ်..။

"ဟယ်! သားသားရေ `ဘွတ်ဘွတ်' တွေ ဒီဖက်ကိုလာ ဒီဖက်ကိုလာ"လို့ ပြောပြီး ကလေးကိုချီပြီး ထွက်သွားပြန်ရော...။

ဟိုလူလည်း မှတ်လိုက်ပြန်ရော....။

အဘွားအိုတစ်ယောက် ဆွဲခြင်းလေး ဆွဲပြီး ရောက်လာပြန်တယ်...။

"အမလေး... လမ်းမကြီးမှာ ဘယ်သူ အရှက်မရှိ `အခင်းကြီး' သွားထားတာလဲ မသိဘူး ဒုက္ခ ဒုက္ခ..." ဆိုပြီး ရှောင်သွားပြန်တယ်...။

ဟိုလူလည်း ခေါင်းလေးကုတ်ပြီး ထပ်မှတ်ရရော...။

ယောင်္ကျားကြီးတစ်ယောက် အိတ်ကြီးလွယ်ပြီး ခပ်သွက်သွက် လျှောက်လာပြီး မစင်ပုံနား ရောက်လာပြီး မြင်သွားပြန်တော့...

"ဟာ.. ဘယ်ကောင် ဒီမှာ `ကျင်ကြီး' စွန့်သွားလဲ မသိဘူးကွာ" ဆိုပြီး ဆက်လျှောက်သွားတယ်...။

နိုင်ငံခြားသားကြီးလည်း သက်ပြင်းချပြီး မှတ်လိုက်ပြန်တယ်...။

တစ်ခါ သစ်ခုတ်ပြီး ပြန်လာတဲ့ သစ်ခုတ်သမား နှစ်ယောက် ဖြတ်သွားပြီး တွေ့သွားတဲ့အခါ...

"ဟေ့လူ! ဟေ့လူ! အရှေ့မှာ `ဝမ်းသွား ' ထားတာတွေ ရှောင်သွားဦးဟ" ဆိုပြီး အော်ဟစ်သွားကြပြန်တယ်...။

ဟိုလူလည်း မျက်နှာတွေ ပျက်ပြီး မှတ်လိုက်ပြန်တယ်...။

မိန်းမရွယ်လေး သုံးယောက် ဖြည်းဖြည်းလေး လျှောက်လာရင်း

ဖြတ်သွားတဲ့အခါ...

"အမလေးတော့ ! လမ်းလယ်ကြီးမှာ `အလေး' တွေ သွားထားတာ ရွံစရာကြီး "-ဆိုပြီး တစ်ယောက်လက် တစ်ယောက်ဆွဲပြီး သွက်သွက်လေး ရှောင်ပြီး ထွက်သွားကြပြန်ရော...။

နိုင်ငံခြားသားကြီးလည်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခေါင်းကို တဗျင်းဗျင်းကုတ်ပြီး မှတ်နေရရှာတယ်...။

ဆေးဆရာဦးတုတ်ကြီး တောထဲ ဆေးခူးဖို့ ထွက်လာတော့ မစင်ပုံနားက ဖြတ်သွားတော့...

"အလိုလေးလေး ! လမ်းမှာ `ဓာတ်'တွေ သွားထားပါလား" ဆိုပြီး ပြောသွားပြန်ရော....။

ဟိုလူကြီးလည်း သက်ပြင်းတွေ အခါခါချရင်း မှတ်လိုက်ပြန်ရော...။

ကျောင်းဆရာကြီးဦးမြ ကျောင်းသွားဖို့ ထွက်လာရင်း တွေ့သွားတဲ့အခါ...

"စည်းမရှိ~ ကမ်းမရှိ လမ်းမကြီးမှာ `နောက်ဖေး'တွေ သွားထားပါလား" လို့ ပြောသွားပြန်တယ်...။

နိုင်ငံခြားသားကြီးလည်း ခေါင်း တခါခါနဲ့ မှတ်ထားလိုက်ရတာပေါ့...။

ကိုသာအေး ထန်းရည်မူးပြီး ယိုင်ထိုး ယိုင်ထိုးနဲ့ ရောက်လာတော့...

"ဘယ်ငတိ ရွာလယ်လမ်းမှာ `ဗုံးကြဲ 'သွားလဲ မသိဘူး...ထွီ" တဲ့...။

ဟိုလူလည်း တောက်တခေါက်ခေါက်နဲ့ မှတ်လို့...။

ရွာထဲက ငွေတိုးချေးတဲ့ ဒေါ်ဂျမ်းဘုံ တစ်ယောက် အကြွေးတောင်းမရလို့ စိတ်တွေဆိုးပြီး မစင်ပုံဘေးက ဖြတ်ရတဲ့အခါ လက်၂ ဘက်နဲ့ ထမီကို မပြီး သစ်ပင်အောက်က နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တာကတော့...

"ဘယ်သေနာကျက လမ်းလယ်ခေါင်မှာ `ကာလနာတိုက်' ထားလဲ မသိဘူး" -တဲ့ ။

😁 မြန်မာတွေ~ ဝေါဟာရ ကြွယ်ပါတယ်ဆို😄

Credit#မှာ မြန်စာဂုဏ်ဂျာနယ်ထဲကလို သိရပါတယ်။

ဒေါ်အရေဖာဂဖာရ်(ခေါ်)မေမေခင် ကွယ်လွန် [၁၉၄၇-၂၀၂၂]

နာရေးသတင်း

-----------

ဒေါ်အရေဖာဂဖာရ်(ခေါ်)မေမေခင်

အမှတ်(၃)ရပ်ကွက်၊ဘူးသီးတောင်

အသက်(၇၅)နှစ်

-----------------------------

             ရခိုင်ပြည်နယ် ဘူးသီးတောင်မြို့ အမှတ်(၃)ရပ်ကွက်နေ (ပါလီမန်အတွင်းဝန်ဟောင်း ဦးအဒူဂဖာရ်(BA•BT)-ဒေါ်ဆာရာ) တို့၏သမီး (ဦးအူလာမျာ-ဒေါ်ရှိုက်ရ်ဘီ)တို့၏ သမီးချွေးမ စာရေးကြီး (ဦးလုက်မာန်)၏ ချစ်လှစွာသောဇနီး ဒေါ်ဟာမီဒါဂဖာရ် JAT အမက(၄) ကျောက်တံတား၊ ဒေါ်ဂျာဟေဒါဂဖာရ် PAT အထကခွဲ ဖုံညိုလိပ်၊ ဟိုက်ရုလ်ဂဖာရ်(ခေါ်)မောင်စိုးနိူင်၊နူရ်ဂဖာရ်(ခေါ်)မောင်အေးထွန်း၊အုစ်မာန်ဂဖာရ်(ခေါ်)မောင်အောင်နိူင်၊ နော်ဆီမာဂဖာရ်(ခေါ်) နွယ်နီနိူင်၊ တော်ဆီလီမာဂဖာရ်(ခေါ်)အေးငြိမ်းဇော်တို့၏ ချစ်လှစွာသော မိခင် မောင်အာဏ္ဏဝါရ်ဂဖာရ်(ခေါ်)ဇာနည်ကို ခေတ္တအမေရိကန် ပြည်ထောင်စု၏ ချစ်လှစွာသော နာနီ မြေး(၁၂)ယောက်တို့၏ ဖွားဖွားသည် ယနေ့ ၁၁-၂-၂၀၂၂ ခုနေ့ မနက် ၅နာရီအချိန်တွင် အလာ့အမိန့် ခံယူသွားပါ၍ ရပ်ဝေးရပ်နီး ဆွေမျိူးသားချင်းများနှင့် မိတ်သင်္ဂများ သိရှိနိူင်ပါရန် အကြောင်းကြားအပ်ပါသည်။

မှတ်ချက်။ ။ကွယ်လွန်သူ၏ ဂျနဇာကို ရွက်ညိုတောင်ကျေးရွာ ဂဖာရ်ရှာဖ့် ကဘရ်စာန်တွင် ဂျူမာအပြီး ဖတ်ပါမည်ဖြစ်ပါကြောင်း။

------------

အောက်ပါပုံပါ ကွယ်လွန်သူသည် ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိူင်ငံတော်၏ ပထမဦးဆုံးသော လက်နက်နှင့် ငြိမ်းချမ်းရေး လှဲလှယ်ပွဲ၌ မေယုနယ်ခြားခရိုင် ဘူးသီးတောင်မြို့တွင် မေယုခရိုင်သားများ အထူးတန်ဖိုးထား ကြည်ညို လေးစားပါသော ဒုတိယတပ်မတော် ကာကွယ်ရေး ဦးစီးချူပ် ဗိုလ်မှုးချူပ် အောင်ကြီးအား ၁၉၆၁ခုနှစ် ဂျူလိုင်လ(၄)ရက်နေ့တွင် ဘူးသီးတောင်မြို့သို့ ရောက်ရှိစဉ်က ဒေါ်အရေဖာဂဖာရ်(ခေါ်)မေမေခင်မှ ဘူးသီးတောင် သင်္ဘောဆိပ်တွင် ပန်းစည်းဖြင့် လှုိက်လှဲစွာ ကြိုဆိုနေသည်ပုံ

____________________________________________

နာရေးသတင်း

___________

ဦးလုက်မာန်(ခေါ်)စာရေးကြီးလုက်မာန်

စာရေးကြီး(အငြိမ်းစား)

မြို့နယ်ပညာရေးမှုးရုံး

ဘူးသီးတောင်မြို့

အသက်(၈၃)နှစ်

----------

ရခိုင်ပြည်နယ် ဘူးသီးတောင်မြို့ အမှတ်(၃)ရပ်ကွက်နေ (ဦးအူလာမျာ+ဒေါ်ရှိုရ်ဘီတို့၏သား ကွယ်လွန်သူ ပါလီမန်အတွင်းဝန်ဟောင်း ဦးအဒူဂဖာရ်+ဒေါ်ဆာရာ)တို့၏ သားသမက် ဒေါ်အရေဖါဂဖါရ်(ခေါ်)မေမေခင်၏ ချစ်လှစွာသောခင်ပွန်း ၊ဦးအာဇီဇုလ်ဂဖာရ်(ခေါ်) ဦးကျော်အေး(ခေါ်) ဦးဘမောင် ထွေအုပ်(ငြိမ်း)+ဒေါ်ခင်ဆွေဝင်းတို့၏ အစ်ကို (ဦးဘတင်၊ဦးဆုလ်တာန်ဟူဆိန်၏ညီ (ဦးဖိုးခင်-ကုန်သွယ်ရေး အငြိမ်းစား)နှင့် ဒိလ်ဒါရ်ဂဖာရ်(ခေါ်) ဦးကျော်စိုးအောင်(အထွေထွေ အတွင်းရေးမှုး ဒီမိုကရေစီနှင့် လူ့အခွင့်အရေးပါတီ)တို့၏ အစ်ကို (ဒေါ်ဟာမီဒါဂဖာရ် JAT-အမက ၄ ကျောက်တံတား+-ဦးဝင်းမြင့် ကျောင်းဆရာ(အငြိမ်းစား) (ဒေါ်ဂျာဟေဒါဂဖာရ် PAT အထကခွဲ ဖုံညိုလိပ် +ကာမာလ်ဟူဆိန် JAT-အထကခွဲ ဖုံညိုလိပ်) ခိုက်ရုလ်ဂဖာရ်(ခေါ်)မောင်စိုးနိူင်၊(နော်ဆီမာဂဖာရ်(ခေါ်)နွယ်နီနိူင်+ရာမောသ်အုလာ) (နူရ်ဂဖာရ်(ခေါ်)မောင်အေးထွန်း+ဒေါ်ဂျာနု) တော်ဆီလီမာဂဖာရ်(ခေါ်) အေးငြိမ်းဇော်တို့၏ချစ်လှစွာသောဖခင် အဏ္ဏဝါရ်ဂဖါရ်(ခေါ်)မောင်ဇာနည်ကို(BE-IT)ခေတ္တ အမေရိကန် ပြည်ထောင်စု၏ ချစ်လှစွာသော နာနာကြီးသည် ယနေ့ ၂၃-၁-၂၀၂၂ ခုနေ့ ညနေ ၅နာရီ ၂၀တွင် မိမိနေအိမ်၌ အလာ့အမိန့် ခံယူသွားပါသဖြင့် မနက်ပြန် ၂၄-၁-၂၀၂၂-ခုနေ့ တနင်္လာနေ့ နံက် (၁၀)နာရီအချိန်တွင် ရွက်ညိုတောင်ကျေးရွာ (ဂဖာရ်ရှာဖ့်)ကဗာရ်စာန်တွင် "ဂျနဇာ"ဖတ်မည်ဖြစ်ပါကြောင်း ရပ်ဝေးရပ်နီး ဆွေမျိူးသားချင်းများ၊မိတ်သင်္ဂများနှင့် လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များ သိရှိနိူင်ပါရန် အကြောင်းကြားအပ်ပါသည်။

မှတ်ချက်။ ။ကွယ်လွန်သူအတွက် ဒိုဝါမှာသတိရပါရန်

------------

Credit- Win Myint

စစ်တွေကော်လိပ်မှ မွတ်ဆလင် ဆရာ၊ ဆရာမများ

 

Zakariya, dean of Botony faculty, Sittwe College. 

(ပုံ-၁) ဘယ်အစွန်း - ဦးခင်မောင်လေး (ခ) ဦးဇက်ကီးရီးယား

                     ကထိက ဋ္ဌာနမှူး ရုက္ခဗေဒဋ္ဌာန နောင်တောခို

        ညာအစွန် -   ဒေါ်သန်းတင်

                      ကထိက ဋ္ဌာနမှူး သတ္တဗေဒဋ္ဌာန

                      စစ်တွေကောလိပ် ၁၉၇၃ - ၁၉၇၄

စစ်တွေကောလိပ် စတင်ဖွင့်လှစ်သည့် ၁၉၇၃ - ၁၉၇၄၊ ဒုတိယနှစ် ရုက္ခဗေဒ တန်းတွင် ပညာသင်ကြားပေးခဲ့သော ကျွန်တော် (ထွန်းအောင်ကျော်)၏ ကျေးဇူးရှင် အနန္တဂိုဏ်းဝင် ဆရာ ဆရာမများအနက်မှ အစ္စလာမ်ဘာသာဝင် ဆရာ ၊ ဆရာမများ

၁၉၇၃ - ၁၉၇၄ စစ်တွေကောလိပ် စတင်ဖွင့်သည့်နှစ် ကျွန်တော် ဒုတိယနှစ် ရုက္ခဗေဒ တန်းတက်ပါသည်။ ယင်းနှစ် ကျွန်တော်တို့မေဂျာ တန်းတွင် ကျောင်းသားအများဆုံး ၁၄ ဦးရှိသည်။

အဓိက ရုက္ခ ဘာသာရပ် ၄ ရပ်အပြင် မိုင်နာ ဘာသာအဖြစ် ဓာတု ၊ ဇီဝ ၊ အင်္ဂလိပ်ဘာသာ တို့ယူရသည် မေဂျာဘာသာရပ် ၄ ခု မိုင်နာဘာသာ ၃ ခု တို့အတွက် သင်ပြသည့် ကျောင်းသား ၁၄ ဦးအတွက် ဆရာ ဆရာမ ၁၃ ဦးသင်ပြသည်။

(ပုံ-၂) ဒေါ်ညွန့်ညွန့်ရင် ( ကမန် တိုင်းရင်းသူ )

       လက်ထောက် ကထိက၊ ရုက္ခဗေဒဋ္ဌာန

      ဘဏ္ဍာရေးမှူး ရခိုင်စာပေနှင့်ယဉ်ကျေးမှု​ကော်မတီ

      စစ်တွေကောလိပ် ၁၉၇၃ - ၁၉၇၄

ယင်းတို့ အနက် ကျွန်တော့် မေဂျာ ဋ္ဌာနမှူး ဦးခင်မောင်လေး ၊ ဆရာမ ဒေါ်ညွန့်ညွန့်ယဉ်၊ ဆရာမ ဒေါ်သန်းတင် တို့သည် အစ္စလာမ်ဘာသာဝင် ကျေးဇူးရှင် ဆရာ ဆရာမများဖြစ်ကြပါသည်။

ကျောင်းသား ၁၄ ဦးကို ဆရာ ဆရာမ ၁၃ ဦးက အနီးကပ် သေချာစွာ ကျောင်းပြေးမရအောင် လှုပ်မရအောင် ဂရုစိုက် ရင်းနှီး နွေးထွေး ချစ်ခင်စွာ စေတနာအပြည့်ဖြင့် စာ​တွေ့ အပြင် ဖား၊ ကြက်၊ ဝက် ခွဲစိပ် ရုက္ခ ခွဲစိပ် လက်တွေ့ ဘာသာရပ်များ သင်ကြားပို့ချ ခဲ့ကြပါသည်။

အလွန် ကျေးဇူးရှိသော ဆရာ ဆရာမ များကို အစဉ်သတိရ ရိုသေလေးမြတ်စွာ ကန်တော့ပါသည်။

- ထွန်းအောင်ကျော်

Click here: For Original FB Link 

စာေရးဆရာ သမိုင္းသုေတသီ ပသီ ဦးကိုကိုေလး

 

စာေရးဆရာ သမိုင္းသုေတသီ ပသီ ဦးကိုကိုေလး

================

အဖ ဦးစေလမန္၊ အမိ ေဒၚတီတို႔မွ ၁၉၂၁ ခု၊ ဇြန္လ ၂ ရက္ေန႔ တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕၌ ဖြားျမင္သည္။ ေမြးခ်င္း ၁၀ ဦးအနက္ သားႀကီးဩရသ ျဖစ္သည္။

ေကာလင္းၿမိဳ႕၊ အဂၤလိပ္ျမန္မာ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝ အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ၁၃၀ဝ ျပည့္အေရးေတာ္ပံုႀကီးႏွင့္ ၾကံဳခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေရးအသိႏိုးၾကားၿပီး သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးအျဖစ္ ပါဝင္ ခဲ့သည္။ တို႔ဗမာအစည္းအ႐ံုးႏွင့္ လက္တြဲခဲ့သည္။ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး ဆင္ႏႊဲစဥ္ ေကာလင္းၿမိဳ႕တြင္ ပသီလူလတ္ပိုင္း ၄၀ ေက်ာ္တို႔ကို စုစည္းကာ ဗမာမြတ္စလင္ ၿမိဳ႕ရြာကာကြယ္ေရးတပ္ဟူ၍ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ တပ္ဖြဲ႕တြင္ အတြင္းေရးမွဴးႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တာဝန္ ယူသည္။

၁၉၄၀ ျပည္ႏွစ္ ဧၿပီတြင္ ဦးေစာေမာင္ ေဒၚျမခဲတို႔၏သမီး ေဒၚခင္ေဆြႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳသည္။ ဇနီးသည္က ပါရမီျဖည့္ဖက္ ပီသစြာ ရပ္တည္ေပးသည္။ သား ၃ ဦး၊ သမီး ၂ ဦး ထြန္းကားသည္။ သားႀကီး ေရဒီယိုအဆိုေက်ာ္ စိုးမိုးလြင္ႏွင့္ သားလတ္ေရဒီယိုအဆိုေက်ာ္ မိုးမင္းဝင္း တို႔ကို မႏၱေလးၿမိဳ႕ စၾကာႏြယ္စင္ရပ္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး သားငယ္ ခင္ေမာင္သန္း၊ သမီးႀကီး ေရဒီယိုအဆိုေက်ာ္ ဇာဇာမိုးမင္းႏွင့္ သမီးငယ္ ၾကဴၾကေဆြတို႔ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေက်ာက္ေျမာင္းရပ္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။

၁၉၄၂-ခုႏွစ္ ဂ်ပန္မ်ားဝင္ေရာက္လာစဥ္ ဘီအိုင္ေအ က ဖြဲ႕စည္း ေပးသည့္ ၿမိဳ႕ရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕တြင္ အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးျဖစ္လာသည္။ ၿမိဳ႕ရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႕မွ ထပ္ဆင့္ဖြဲ႕စည္းသည့္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕တြင္လည္း တပ္စုမွဴးတစ္ဦးျဖစ္သည္။ တပ္စုမွဴးဘဝတြင္ ေကာလင္းၿမိဳ႕တစ္ဝိုက္၌ ဆိုးခိုးတိုက္ခိုက္သတ္ျဖတ္ေနၾကသည္မ်ားကို ႏွိမ္နင္းခဲ့သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္ေသာ ဘီအိုင္ေအတပ္ ေကာလင္းၿမိဳ႕ သို႔ေရာက္ရွိစဥ္ မ်က္ႏွာစံုညီေတြ႕ဆံုရာ၌ ၿမိဳ႕ရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ လံုျခံဳေရး ကိစၥမ်ားအတြက္ လမ္းၫႊန္မႈခံယူသည္။ ထိုစဥ္ ရာဇဝတ္တရားစီရင္ေရး အဖြဲ႕ ၉ ဦးတြင္ တစ္ဦးအျဖစ္ ပါဝင္သည္။ ေဒါက္တာဘေမာ္အစိုးရ တက္လာသည္အထိ ေပးအပ္သည့္တာဝန္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ အဂၤလိပ္ အေမရိကန္ ျပန္လည္ထိုးစစ္ဆင္လာသည့္အခါ မိသားစုသည္ ကန္႔ဘလူၿမိဳ႕နယ္ ဘုတ္ေတာေက်းရြာသို႔ ေရာက္သြားသည္။ ဦးကိုကိုေလး ကား စစ္ေျပးမ်ားစုေဝးရာ အမရပူရၿမိဳ႕နယ္ ဘံုးအိုးေက်းရြာသို႔ ေရာက္သြား သည္။ အာရွလူငယ္ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ တြဲဖက္စာၾကည့္တိုက္မွဴးျဖစ္ခဲ့သည္။ ဖဆပလမွ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးတပ္သားအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္သူမ်ားတြင္ တစ္ဦး အျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့သည္။

ဖဆပလမွ ဦးကိုကိုေလးအား (၁) ဂ်ပန္တို႔လႈပ္ရွားမႈအေျခအေနကို မ်က္ျခည္မျပတ္ စံုစမ္းအစီရင္ခံရန္ (၂) ရႏိုင္သမွ် လက္နက္စုေဆာင္း ရွာေဖြရန္ (၃) အထက္မွဆင္းလာသည့္ အဂၤလိပ္တပ္ဦးႏွင့္ ဆက္သြယ္ၿပီး (က) ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ကူညီရန္ (ခ) ေဆးဝါးေထာက္ပံ့ကူညီ ရန္ (ဂ) ပူးေပါင္းတိုက္ခိုက္ရန္တို႔အတြက္ ေဆြးေႏြးအစီရင္ခံရမည္ဟူသည့္ တာဝန္မ်ားေပးခဲ့သည္။

ဦးကိုကိုေလးသည္ အဂၤလိပ္စစ္အေျပးတြင္ စြန္႔ပစ္ခဲ့သည့္ က်ည္ဆန္မ်ားကို ေကာလင္းတြင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္စုေဆာင္းသည္။ ရရွိသည့္ က်ည္ဆန္မ်ားကို ဗိုလ္မွဴးဗထူးတပ္သို႔ ေပးအပ္ႏိုင္ေၾကာင္းသိရသည္။

အင္ဖာတမူးမွ ခ်ီတက္လာသည့္ ၁၄ နံပါတ္တပ္မေတာ္မွ ခြဲထြက္ ၿပီး ေရႊဘိုသို႔ ဦးတည္ခ်ီတက္မည့္ တပ္ခြဲအမွတ္(၃၃) တပ္မႀကီး(၂)ႏွင့္ ကန္႔ဘလူၿမိဳ႕နယ္ ကြ်န္းလွၿမိဳ႕ေခ်ာင္းေကြ႕ ဇီးေတာရြာတို႔အနီး စခန္းခ်သည့္ အဂၤလိပ္တပ္သို႔ ဂ်ပန္မ်ားၾကားမွျဖတ္၍ အေရာက္သြား ဆက္သြယ္ ေဆြးေႏြးသည္။ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားကို ဆိုင္ရာသို႔ သတင္းပို႔ အစီရင္ခံခဲ့ သည္။

စစ္ၿပီးေခတ္ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ ဖဆပလ ေပၚေပါက္လာသည့္အခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ လမ္းၫႊန္မႈျဖင့္ ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္က ဦးေဆာင္၍ ဗမာမြတ္စလင္မ္ကြန္ဂရက္ကို ဖြဲ႕စည္းသည္။ ထိုဗမာမြတ္စလင္မ္ကြန္ဂရက္ (ဗ၊မ၊က)အဖြဲ႕တြင္ မႏၱေလး ခ႐ိုင္ အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့သည္။ ဗမက သည္ ဖဆပလ တပ္ေပါင္းစုတြင္ တပ္တစ္တပ္အျဖစ္ပါဝင္သျဖင့္ ဦးကိုကိုေလးသည္ မႏၱေလးခ႐ိုင္ ဖဆပလ ဦးစီးကိုယ္စားလွယ္ ၃-ဦးတြင္ တစ္ဦးအျဖစ္ ပါဝင္သည္။

ဆရာသည္ ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ မိသားစုႏွင့္အတူ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ခ႐ိုင္ ဗမကအဖြဲ႕ အတြင္းေရးမႉး၊ ရန္ကုန္ခ႐ိုင္ ဖဆပလဦးစီးကိုယ္စားလွယ္ တာဝန္မ်ား ယူခဲ့သည္။ ၁၉၅၂ မွ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္အတြင္း ရန္ကုန္ျမဴနီစီပယ္ဗဟိုအတိုင္ပင္ခံအဖြဲ႕ဝင္၊ ရန္ကုန္စံျပေထာင္ ႀကီး အုပ္ခ်ဳပ္မႈအဖြဲ႕ဝင္၊ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီး အၾကံေပးအဖြဲ႕ဝင္စသည့္ တာဝန္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။

၁၉၅၆ ခုႏွစ္ ဗမကဖ်က္သိမ္းရစဥ္ ေပၚေပါက္သည့္ ဗမက(သစ္) တြင္ ဌာနခ်ဳပ္အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးျဖစ္သည္။ ေနာင္တြင္ ဗမက(သစ္) သည္ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ပသီအမ်ိဳးသားကြန္ဂရက္ ဗပက ျဖစ္လာသည္။ ဗပကအဖြဲ႕သည္ ပမညတ တပ္ေပါင္းစုတြင္ ပါဝင္သည့္အခါ ပမညတ ဗဟို သဘာပတိအဖြဲ႕ဝင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ပမညတ ဌာနခ်ဳပ္မွ တာဝန္ေပးခ်က္ အရ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ ျမဴနီစီပယ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မဲဆႏၵနယ္ အမွတ္(၁၅) (ဆူးေလဘုရားလမ္းႏွင့္သိမ္ျဖဴလမ္းၾကား)မွ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပသည့္အခါ ရန္ကုန္ အလယ္ပိုင္း မဲဆႏၵနယ္တြင္ သန္႔ရွင္းအမတ္ေလာင္း ဝန္ႀကီးေဟာင္း ဦးရာရွစ္၊ တည္ၿမဲအမတ္ေလာင္း ဝန္ႀကီးဦးခင္ေမာင္လတ္တို႔ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ရန္ ပမညတ ဗဟိုသဘာပတိအဖြဲ႕မွ တာဝန္ေပးသည္။ ပမညတ အမတ္ ေလာင္းအျဖစ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည္။ အေရြးမခံရပါ။

၁၉၆၃ ခုႏွစ္တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး မ်က္ႏွာစံုညီ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးရန္ ဖိတ္ေခၚသည္။ ထိုပြဲေအာင္ျမင္မႈကို ေရွ႕႐ႈေဆာင္ရြက္မည့္ ဗဟိုေကာ္မတီကိုဖြဲ႕သည့္အခါ အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးအျဖစ္ က်ရာတာဝန္ကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ မ်ား ပ်က္ျပားသြားသည့္အခါ ႏိုင္ငံေရးသမားအျဖစ္မွ အနားယူခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ပါတီေကာင္စီတို႔မွ ေပးအပ္လာသည့္ ရပ္ေရးရြာေရး၊ လူမႈေရး တို႔ကိုကား အၿမဲေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္ တိုင္းရင္းမြတ္စလင္မ္တို႔၏ စာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုင္ရာမ်ားတြင္ ပိုမိုပါဝင္အားေပးသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ၁၉၇၄ ခု ႏိုဝင္ဘာ လတြင္က်င္းပသည့္ အစၥလာမ္ဓမၼဗိမာန္ ဆယ္ႏွစ္ပတ္လည္ အခမ္းအနား ႏွင့္ပဏာမညႇိႏိႈင္းပြဲတြင္ ဟာဂ်ီဦးဘခ်စ္၊ ပသီဦးေက်ာ္ျမင့္တို႔ႏွင့္အတူ အခမ္း အနားမွဴးအျဖစ္ တာဝန္ယူသည့္။ ဓမၼဗိမာန္ဝန္ထမ္းအျဖစ္ ၆ႏွစ္တာ ေဆာင္ရြက္ၿပီး အခါအားေလ်ာ္စြာ ေဟာေျပာပို႔ခ်သည္။ ၁၉၇၃ ခု ဓမၼဗိမာန္ ၌ေဟာၾကားေသာ ေဟာေျပာခ်က္ ၃-ရပ္သည္ ပရိသတ္ အထူးႏွစ္သက္ အားေပးမႈ ခံယူရသည္။ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေျမာက္ ဓမၼဗိမာန္ မဂၢဇင္းတြင္ ေဟာေျပာခ်က္ ၃-ရပ္ကို ထပ္မံေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ဆရာသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ၂၈-ႏွစ္ ေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၇၈ ခုႏွစ္တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လည္ေျပာင္းေရႊ႕ၿပီး စၾကာႏြယ္စင္ရပ္ ဟမီဒီယာ စၾကာ ေတာင္ဗလီဝင္း၊ ၇၅ လမ္း(၃၄-၃၅ ၾကား)တြင္ ေနထိုင္ခဲ့ပါသည္။

ဤတြင္ ဆရာ၏ စာေပဘဝကို ေလ့လာတင္ျပလိုပါသည္။ ဆရာ သည္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ရြယ္ကစတင္ၿပီး စာဖတ္ဝါသနာပါခဲ့သည္။ စာဖတ္ သက္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔အၾကာ နဂါးနီစာအုပ္အသင္းေပၚလာသျဖင့္ အသင္းဝင္ ခဲ့သည္။ နဂါးနီအသင္းထုတ္ စာအုပ္မ်ားသည္ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး စိတ္ဓာတ္၊ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္မ်ား တက္ျြကေစသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္း မွာပင္ ဆရာသည္ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ႏွင့္ ရင္းႏွီးလာသည္။ လင္းယုန္ ဂ်ာနယ္ ဝိုင္းေတာ္သားျဖစ္လာသည္။ လင္းယုန္ဂ်ာနယ္တြင္ ေရထမ္း သမားႀကီး ဦးေလး ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဆာင္းပါးကို စတင္ေရးခဲ့သည္။

၁၉၅၂ ခုတြင္ ဗမကဌာနခ်ဳပ္မွ ႏွစ္ပတ္တစ္ႀကိမ္ထုတ္ ဗမကအသံ စာေစာင္တြင္ ဆက္လက္ေရးသည္။ ထို႔ေနာက္ ျပည္သူ႔ဂ်ာနယ္၊ ႐ႈေဒါင့္၊ ေရာင္ျခည္ဦး၊ ႐ႈမဝႏွင့္ ေၾကးမံုသတင္းစာတို႔တြင္ ပါဝင္ေရး သားခဲ့သည္။ ေဆာင္းပါးေပါင္း ၅၀ ခန္႔ရွိသည္။

လံုးခ်င္းအျဖစ္ ဗမာမြတ္စလင္ လူမ်ိဳးစုျပႆနာ(၁၉၆၀)၊ ဆိုရွယ္လစ္စီးပြားေရးျပႆနာ၊ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးမွတ္တမ္း၊ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေရးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ္ေတြ႕၊ ေခတ္ငါးေခတ္နဲ႔ လူတန္းစားျပႆနာ၊ အခက္အခဲဆံုး၏ မူလဇစ္ျမစ္၊ အရင္းရွင္ စနစ္ဆိုတာဘာလဲ၊ ဆိုရွယ္လစ္အျမင္ျဖင့္ သံုးသပ္ခ်က္မ်ား၊ ဦးႏုနဲ႔ အာဏာျပႆနာ၊ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ တ႐ုပ္ျဖဴဗိုလ္ခ်ဳပ္ စသည့္ လံုးခ်င္းမ်ားႏွင့္ အျခားလံုးခ်င္း ၁၄ အုပ္ခန္႔ ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့သည္။

လူတန္းစားျပႆနာကို အားသန္သျဖင့္ လူတန္းစားအျမင္ျဖင့္သာ ေရးသားေနရာမွ ျမန္မာ့သမိုင္းေၾကာင္းဘက္သို႔ လမ္းေျပာင္းခဲ့သည္။ ႐ုပ္ရွင္ခ်စ္သူမဂၢဇင္း၊ ျမန္မာ့အလင္း၊ ဗိုလ္တေထာင္ႏွင့္ မႏၱေလး ဟံသာဝတီသတင္းစာတို႔တြင္ ေဆာင္းပါးမ်ား ဆက္လက္ေရးသားသည္။

လင္းယုန္ဂ်ာနယ္တြင္ ေရႊလင္းေမာင္၊ ဗပကအသံတြင္ မွ်ားနက္၊ ေၾကးမံုသတင္းစာတြင္ ကိိုကိုေလးႏွင့္ ေရႊညာသား ကေလာင္အမည္ျဖင့္ ေရးသည္။ ပထမဆံုးလံုးခ်င္းစာအုပ္တြင္ ကိုကိုေလး(ဗပက)သစ္ ကေလာင္ အမည္ကိုသံုးၿပီး ဒုတိယအႀကိမ္လံုးခ်င္းတြင္ ကိုကိုေလး(ဗပက)ဟု ကေလာင္အမည္ကို သံုးခဲ့သည္။ ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ တာဝန္ယူေနရသည့္ အဖြဲ႕အစည္းအမည္မ်ားႏွင့္ ဝိေသသျပဳျခင္းျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ရွင္ခ်စ္သူမဂၢဇင္း ပါ တို႔ပိုင္တဲ့ေျမ အခန္းဆက္ေဆာင္းပါးမွစၿပီး ပသီကိုကိုေလး ကေလာင္အမည္ကို အသံုးျပဳခဲ့သည္။

လက္ရာမ်ားအနက္ တိုင္းရင္းမြတ္စလင္စာေပက႑ကို သီးျခား စုစည္းလွ်င္ ဗမကအသံစာေစာင္မွ အစျပဳသည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ၁၉၅၀ ျပည့္ႏွစ္ ရန္ကုန္ခ႐ိုင္ ဗမကအတြင္းေရးမွဴးဘဝ ျမန္မာ့အသံမွထုတ္လႊင့္ သည့္ ၁၄၂၈ႀကိမ္ေျမာက္ တမန္ေတာ္မုဟမၼဒ္သခင္ေမြးေန႔မိန္႔ခြန္းမွ လြဲ၍ အျခားစာအုပ္စာတမ္းမ်ားသည္ အမ်ိဳးသားေရးကိုသာ ဦးတည္သည္။ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ ပီျပင္ေအာင္ဖြင့္ဆိုသည္။ ယင္းတို႔အနက္ ဗမာမြတ္စလင္ လူမ်ိဳးစုျပႆနာစာအုပ္သည္ ထင္ရွားပါသည္။

၁၉၇၂ ခု၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္ အစၥလာမ့္အလင္းစာေစာင္ အမွတ္ ၂ တြင္ သမိုင္းမွ မွတ္တမ္းတစ္ခု ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဆာင္းပါးေရးသား တင္ျပသည္။ ေရစႀကိဳခံုေတာ္ျဖတ္ထံုးလာ ငျမတ္ေထြး သမီး မိရမၻီႏွင့္ ငဦးတို႔ အိမ္ေထာင္မႈျဖတ္ထံုးကို အစၥလာမ္ဘာသာအရ ဆံုးျဖတ္ခြင့္ေပး ေၾကာင္း ရွင္းျပထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဗဒံုမင္းတရားႀကီး လက္ထက္ေတာ္မွ စတင္၍ ဘာသာေရးလြတ္လပ္ခြင့္ သာဓကမွတ္တမ္းတစ္ရပ္ကို ေဖာ္ျပ ျခင္းျဖစ္သည္။

၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ မြတ္စလင္အမ်ိဳးသမီးသာသနာ့ရိပ္သာ ဥကၠ႒၏ ေမတၲာရပ္ခံခ်က္အရ သာသနာ့ရိပ္သာ ေငြရတုအထိမ္းအမွတ္ မြတ္စလင္ အမ်ိဳးသမီးသာသနာ့ရိပ္သာ ၂၅-ႏွစ္ေျမာက္ ေငြရတုစာတမ္းကို ျပဳစုသည္။ သမိုင္းဝင္ဓာတ္ပံုအေထာက္အထားမ်ား ပါဝင္သည္။ အခ်က္ အလက္ စံုလင္သည္။

၁၉၇၉ ခု ေဖေဖာ္ဝါရီလထုတ္ ၁၄၅၂ ႀကိမ္ေျမာက္ မဟာတမန္ ေတာ္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ အစၥလာမ္ေန႔ျမတ္စာေစာင္တြင္ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္ႏွင့္ အစၥလာမ္သာသနာ ဟူေသာေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဆာင္းပါး တင္ျပသည္။ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္သည္ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္ႏွင့္ အနာဂတ္ကို ပါ လမ္းၫႊန္သည္။ ပစၥဳပၸန္ႏွင့္အနာဂတ္သည္ သိပၸံေခတ္ ျဖစ္သည္။ ေရွ႕သို႔တိုးတက္ေနသည္။ မေလ့လာလွ်င္ ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲ သာသနာ ျဖစ္မည္။ သာသနာ့အမွန္တရားကို တိတိက်က်ေဖာ္လွစ္ရန္ လိုလာသည္။ က်ယ္ဝန္းလွသည့္ သာသနာကို က်ဥ္းက်ဥ္းၾကပ္ၾကပ္ ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္လွ်င္ အနာဂတ္မွာ ရင္ေလးဖြယ္ျဖစ္လာမည္ကို သတိ ေပးတင္ျပထားသည္။

အစၥလာမ္စာေစာင္တြင္ သမိုင္းတစ္ေကြ႕မွ တရားစီရင္မႈအခ်ိဳ႕ ေဆာင္းပါး ပါရွိသည္။ ေရစႀကိဳဇာတိ ျမန္မာပညာရွိ ရႏၱမိတ္ေက်ာ္ထင္ ဘြဲ႕ခံ ခံုေတာ္ဦးမိႈင္း စီရင္ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည့္ အစၥလာမ္သာသနာဝင္တို႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ တရားစီရင္မႈျဖတ္ထံုး ၂-ခုကို တင္ျပထားသည္။ ကုန္ေရာင္းဝယ္မႈဆိုင္ရာ တရားစီရင္ျဖတ္ထံုးႏွင့္ လက္ေရာက္မႈ တရားစီရင္ျဖတ္ထံုးတို႔ ျဖစ္သည္။ ကုန္ေရာင္းဝယ္မႈဆိုင္ရာတရားသည္ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ ငဗာဝါႏွင့္ငဇိနတို႔ အေရာင္းအဝယ္ကိစၥ အခ်င္း မ်ားမႈျဖစ္သည္။ လက္ေရာက္မႈတရားသည္ ကိုယ္ဝန္သည္မိေကာင္းသာကို အီစမံတို႔ သားအမိက ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ဆံပင္ဆြဲ ႐ိုက္ပုတ္သျဖင့္ မိေကာင္းသာ ကိုယ္ဝန္ပ်က္ရသည့္အမႈျဖစ္သည္။ သက္ဆိုင္ရာဘာသာ တရားစီရင္မႈႏွင့္ သက္ေသျပရန္ မစီရင္သာလွ်င္ က်မ္းက်ိန္စစ္ေဆးသည့္ ဓေလ့မ်ားကို သိရသည္။

၁၉၈၄-ခုထုတ္ အစၥလာမ္ဓမၼဗိမာန္ ႏွစ္ ၂၀-ေျမာက္ အထူးထုတ္ စာေစာင္တြင္ ယခင္က ဓမၼဗိမာန္၌ေဟာၾကားခဲ့သည့္ ေဟာၾကားခ်က္ သံုးရပ္အျပည့္အစံုကို တစ္ေပါင္းတည္း ျပန္လည္ေဖာ္ျပသည္။ ေဟာၾကား ခ်က္ သံုးရပ္အနက္ ပထမေခါင္းစဥ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ အစၥလာမ္ သာသနာ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ အစၥလာမ္သာသနာသည္ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ေပါင္း ၁၃၀ဝေက်ာ္မွ စတင္ေရာက္ရွိပံု၊ တိုင္းျပည္တာဝန္ကို သစၥာရွိစြာ ထမ္းေဆာင္ၾကပံု၊ သူေကာင္းျပဳခံခဲ့ၾကရပံုမ်ားကို ေဖာ္ျပသည္။ အဂၤလန္ ႏိုင္ငံ ႏွင္းဆီစစ္ပြဲမွ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ေနဝင္ခ်ိန္အထိ သမိုင္းကို ကမၻာ့ သမိုင္းအေထာက္အထား၊ ျမန္မာ့သမိုင္းအကိုးအကားမ်ားျဖင့္ ရွင္းျပထား သည္။ တိုင္းရင္းသား အစၥလာမ္သာသနာဝင္မ်ားသည္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုမွ ေရာေႏွာေပါက္ဖြားလာေသာ မ်ိဳးဆက္ပြားမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း နိဂံုးျပဳ ထားသည္။

ဒုတိယေခါင္းစဥ္သည္ အစၥလာမ္သာသနာႏွင့္ ျမန္မာစာေပ ျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္းမြတ္စလင္မ်ားသည္ မိမိတို႔သာသနာကို ျမန္မာစာေပ ျဖင့္ တိုးတက္ေအာင္ ၾကံေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ဗဒံုမင္းတရားလက္ထက္ စာဆိုေတာ္ ေရႊေတာင္သာဂသူ ဦးႏု၏ ႀကိဳးပမ္းခ်က္မ်ားသည္ ထင္ရွား သည့္သာဓကျဖစ္သည္။ စာဆိုသည္ မင္းႀကီးကိုပင္ အစၥလာမ့္အႏွစ္သာရ မ်ားကို ေဖာ္ျပသည့္ သံေတာ္ဦးတင္က်မ္းျဖင့္ သာသနာျပဳခဲ့သည္ဟု ေဖာ္ျပသည္။

မင္းတုန္းမင္းတရားလက္ထက္ ျမတ္ဆုရလကၤာက်မ္းျပဳ ဟာဂ်ီမွန္၊ ေျမထူးၿမိဳ႕မွ သခင္ႀကီးဦးေရႊေတာင္၊ မွန္စီေရႊခ်ဗလီႀကီးေလးလံုးအေၾကာင္း ကို စပ္ဆိုသူ ဦးေရႊျဖဴႏွင့္ က်မ္းျမတ္ကုရ္အာန္ကို ပထမဆံုး ဘာသာျပန္ ဆိုသူ ဦးကာလူတို႔၏ ျမန္မာမႈျပဳစြမ္းအားကို ေဖာ္ျပသည္။ ျမန္မာစာေပျဖင့္ သာသနာျပဳခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ဝ ေက်ာ္ခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာစာေပ သမိုင္းတြင္ ေနရာေပ်ာက္ေနသည္။ ေနရာမွန္ရရွိရန္ ဝိုင္းဝန္းထိန္းသိမ္း ေဖာ္ထုတ္ၾကရန္ နိဂံုးတြင္ ႏိႈးေဆာ္တင္ျပထားသည္။

တတိယေခါင္းစဥ္သည္ အစၥလာမ္သာသနာႏွင့္ သမိုင္းမွ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္သည္။ ျမန္မာစာေပျဖင့္ သာသနာျပဳျခင္းကို ဆန္႔က်င္႐ႈတ္ခ်ထိုးႏွက္ပံုမ်ား တင္ျပထားသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ သူ႔ကြ်န္ ဘဝ ေရာက္သည့္အခါ တိုင္းတစ္ပါးယဥ္ေက်းမႈလႊမ္းမိုးခံရသည္။ သာသနာ ေရးတြင္ အရွိန္အဝါအႀကီးဆံုးပုဂၢိဳလ္က ျမန္မာစာကို အလႅာဟ္ မႏွစ္သက္၊ သာသနာဖ်က္စာျဖစ္သည္ဟု ႐ႈတ္ခ်ခဲ့သည္။ အမွန္မွာ အိႏၵိယယဥ္ေက်းမႈ ထူေထာင္ေရး၊ အိႏၵိယဩဇာလႊမ္းမိုးေရး ႀကိဳးပမ္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေရး အရ တိုင္းတစ္ပါးသားတို႔ အျမတ္ထုတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာမြတ္စလင္တို႔ မ်ားစြာနစ္နာခဲ့ၾကရသည္။

၁၉၂၉-ခုႏွစ္ ပဲခူးၿမိဳ႕တြင္က်င္းပေသာ ပညာေရးကြန္ဖရင့္၌ ျမန္မာ စာေပ အဓိကထားရန္ ႀကိဳးပမ္းေသာ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံတစ္လႊား ဂယက္ႀကီးစြာ ႐ိုက္ခတ္ေစခဲ့သည္။ သတင္းစာမ်ားကပင္ ေထာက္ခံေရးသားၾကသည္။ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သာသနာေရးကို မည္သည့္ယဥ္ေက်းမႈေအာက္မွ် အေရာက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္ေျပာဆိုစည္း႐ံုးၾကသည္။

ယခုေသာ္ ေျပာင္ေျမာက္ခဲ့သည့္ အတိတ္ကသမိုင္းေၾကာင္းကို ျပန္ေလွ်ာက္ေနၾကသည္။ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ကို ျမန္မာဘာသာ ျပန္ဆိုၿပီးစီးခဲ့သည္။ အစၥလာမ္သာသနာကို ျမန္မာစာေပႏွင့္ဆက္ႏြယ္ေပး သည့္ ကေလာင္သစ္မ်ား တိုးတက္လာေနသည္ဟု တင္ျပသည္။ နိဂံုးတြင္ အတိတ္က ျဖစ္ရပ္မ်ားမွ သင္ခန္းစာယူၾကရန္ ျပႆနာမ်ား ရွိေနေသး ေၾကာင္း သတိျပဳၾကရန္ ႏိႈးေဆာ္တင္ျပထားသည္။

၁၉၈၇-ခုထုတ္ မိုးစင္ၾကယ္မဂၢဇင္းတြင္ အနာဂတ္စာဆိုသမိုင္း တို႔မွာပါေစခ်င္သည္ ေဆာင္းပါးပါရွိသည္။ ပုဂံေခတ္မွကုန္းေဘာင္ေခတ္ ဒုတိယပိုင္းအထိ ျမန္မာစာေပသမိုင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို တင္ျပသည္။ ၿပီးမွ ျမန္မာစာေပသမိုင္းတြင္ မွတ္တမ္းတင္ျခင္းမခံရေသးသည့္ ဗဒံုမင္းတရား ႀကီးလက္ထက္ စာဆိုႀကီးေရႊေတာင္သာဂသူဦးႏု၊ မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီး လက္ထက္ ျမတ္ဆုရလကၤာစာဆို ဟာဂ်ီမွန္၊ သီေပါမင္းတရားလက္ထက္ ေျမထူးၿမိဳ႕ရွိ ဂိုဏ္းသခင္ႀကီး ဦးေရႊေတာင္စသည့္ တိုင္းရင္းမြတ္စလင္ စာဆိုႀကီးမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္တင္ျပသည္။ ေနာင္ျပဳစုမည့္ ျမန္မာစာေပသမိုင္း တြင္ ယခင္က က်န္ေနေသးသည့္ အဆိုပါစာဆိုႀကီးမ်ားအေၾကာင္း ပါေစ ခ်င္သည္ဟု ေစတနာဆႏၵ တင္ျပထားသည္။

၁၉၉၂-ခု ေမလထုတ္ မိုးေသာက္ၾကယ္မဂၢဇင္းတြင္ ဒိုးပတ္ဆရာ ႀကီး စိန္ေဒၚလာ ေခၚ ဦးအပၸဒြလႅာ ေဆာင္းပါး ပါရွိသည္။ ဦးစြာ ျမန္မာ့ ဒိုးပတ္ဝိုင္းအေၾကာင္း ရွင္းျပသည္။ ဆက္လက္ၿပီး ေကာလင္းၿမိဳ႕မွ နာမည္ႀကီး ဒိုးပတ္ဆရာႀကီး စိန္ေဒၚလာ ေခၚ ဦးအပၸဒြလႅာကို ဘက္စံု ထူးခြ်န္သည့္ အႏုပညာရွင္ႀကီးအျဖစ္ ေဖာ္က်ဴးထားသည္။ စိန္ေဒၚလာကို ဆိုင္းမွာေတာ့ စိန္ေဗဒါ၊ ဒိုးပတ္မွာေတာ့ စိန္ေဒၚလာ ဟု ေျပာစမွတ္ ျပဳၾကရသည့္ အႏုပညာရွင္ႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပသည္။

၁၉၉၅-ခု မိုးေသာက္ၾကယ္မဂၢဇင္းတြင္ ဦးေရႊယြန္း(ၿမိတ္)ႏွင့္ စာေပေရစီးေၾကာင္း ကိုေဖာ္ျပသည္။ မႏၱေလးေခတ္ ၿမိတ္ၿမိဳ႕ ကံေကာင္းရပ္ သူႀကီး႐ိုးမွ ဆင္းသက္လာေသာ ဥပေဒပညာရွင္ႀကီး ဦးေရႊယြန္း၏ဘဝႏွင့္ စာေပအေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ အက်ိဳးျပဳသည့္ တိုင္းရင္း မြတ္စလင္ ဥပေဒက်မ္းျပဳပညာေက်ာ္အျဖစ္ ေလ့လာတင္ျပထားသည္။

ဆရာသည္ စာေပသမိုင္းဆိုင္ရာ သုတရဖြယ္ေဆာင္းပါးမ်ားသာမက ဝတၴဳရွည္ေရး၍ ရသစာေပဖန္တီးမႈ ျပဳခဲ့ပါသည္။ ၁၉၉၄-ခု လျပည္ဝန္း စာေစာင္တြင္ ခြင့္လႊတ္ပါ မေလးႏြယ္ အခန္းဆက္ဝတၴဳရွည္ပါရွိသည္။ ဝတၴဳတြင္ ၁၉၃၆-၄၆ ကာလ ေကာလင္းၿမိဳ႕ႏွင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕တစ္ဝိုက္ကို ကာလေဒသေနာက္ခံအျဖစ္ ေရးဖြဲ႕သည္။ ေခတ္ယဥ္ေက်းမႈလႊမ္းမိုးမႈ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ဂယက္႐ိုက္မႈၾကား လႈပ္ရွားေနရရွာေသာ ဇာတ္ေဆာင္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ လူငယ္ဘာဝဇာတ္လမ္းျဖစ္သည္။ ခ်စ္ရ လြမ္းရ တမ္းတ ရသူတို႔ လြမ္းေမာဖြယ္ဘဝကို ခံစားရင္း ေလာကအျမင္ရေစသည့္ဝတၴဳ ျဖစ္သည္။ (ဆက္ရန္ရွိေသာ ဇာတ္လမ္းမ်ားျဖင့္ လံုးခ်င္းထုတ္ရန္ ရည္ရြယ္ သည္ဟု သိရသည္။)

၁၉၉၆-ခုႏွစ္တြင္ထုတ္ေဝေသာ အစၥလာမ္ဓမၼဗိမာန္ ႏွစ္ ၃၀ ျပည့္ အထူးထုတ္စာေစာင္ အတၴဳပၸတၲိက႑တြင္ ပသီကိုေလးသိေသာ သီရိ ကိုေလးအေၾကာင္း တင္ျပသည္။ အမ်ိဳးသားေရး၊ သာသနာ့အေရး၊ ရပ္ေရးရြာေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သီရိဦးကိုေလးအေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ ၁၉၅၁-ခု စတင္ေတြ႕ဆံုသည္မွ ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ အဂၢမဟာပ႑ိတ ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက ပ်ံလြန္ေတာ္မူသည့္ကာလအထိ ေအာက္ေမ့တသဖြယ္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ထားသည္။ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ သီရိ ကိုေလး စတင္ေတြ႕ၾကျခင္း၊ ဗမကႏွင့္ႏိုင္ငံေရး၊ ဟိႏၵဴစတန္နီစကား၊ အူရဒူစာေပႏွင့္ ျမန္မာစာေပ၊ သူႏွင့္ကြ်န္ေတာ္ လမ္းခြဲၾကရသည္၊ ျပန္လည္ ဆံုၾကရသည္၊ အစၥလာမ္ဓမၼဗိမာန္ႏွင့္ သီရိကိုေလး၊ သူသည္ အႏုပညာ သမား၊ သူသည္ တရားေဟာဆရာ မလုပ္၊ ရတုဆရာ ကဗ်ာဆရာ သီရိကိုေလးမွ ပသီကိုေလးသို႔ ေနာက္ဆံုးေပးစာဟူ၍ ေခါင္းစဥ္ငယ္မ်ား ကန္႔ကာ လြမ္းဆြတ္တသ သတိရဖြယ္ တင္ျပထားသည္။ သီရိကိုေလး၏ ပံုရိပ္လႊာ ေပၚလြင္ေစသည္။

ဆရာသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္အစၥလာမ္သာသနာ သမိုင္းက်မ္းကို စာကူးစက္ျဖင့္ မိတၱဴပြားျဖန္႔ေဝသည္။ အၾကံျပဳေဝဖန္ခ်က္ ေတာင္းသည္။ က်မ္းတြင္ 

(၁) ေရွးဦးျမန္မာႏိုင္ငံ

(၂) အရင္းရွင္ေခတ္ဦး ျမန္မာႏိုင္ငံ

(၃) ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံ

(၄) ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးေခတ္ဟူ၍ အခန္း ၄ ခန္း ပါဝင္သည္။

အခန္း(၁) တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပထဝီအေနအထား၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႕ အဆက္အႏြယ္မ်ားဟူ၍ ေခါင္းစဥ္ငယ္ ၂-ခု၊ စာ ၆-မ်က္ႏွာပါဝင္သည္။

အခန္း(၂)တြင္ ဥေရာပတိုက္သားတို႔ေရာက္ရွိလာျခင္းမွ ျမန္မာ ဘုရင္မ်ားေခတ္ ေျမႇာက္စားခံရသည့္ ပသီမ်ားအထိ ေခါင္းစဥ္ငယ္ ၇-ခု၊ စာ ၃၃-မ်က္ႏွာ ပါဝင္သည္။

အခန္း(၃)တြင္ က်ဴးေက်ာ္ရန္စခဲ့သည့္ နယ္ခ်ဲ႕သမားမ်ားမွ ဂ်ပန္ ေပးသည့္လြတ္လပ္ေရးအထိ ေခါင္းစဥ္ငယ္ ၂၅-ခု၊ စာ ၁၀၃-မ်က္ႏွာ ပါဝင္သည္။

အခန္း(၄)တြင္ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈမွ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဖ်က္သိမ္း ၾကျခင္းအထိ ေခါင္းစဥ္ငယ္ ၃၈-ခု၊ စာ ၁၉၇-မ်က္ႏွာ ပါဝင္သည္။

အခန္း၄-ခန္းတြင္ ေခါင္းစဥ္ငယ္ေပါင္း ၇၂-ခု၊ စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၃၃၉-မ်က္ႏွာ ပါဝင္သည္။ ေနာက္ဆက္တြဲ က မွ စ အထိ ၆ မ်ိဳး ေဖာ္ျပသည္။

ေနာက္ဆက္တြဲ(က)သည္ ၁၉၃၅ ခု ဧၿပီလထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း ႏွစ္သစ္မဂၤလာသတင္းစာလာ အမတ္မင္းဦးဘိုးခိုင္ေရးသည့္ ျမန္မာ မြတ္စလင္ ေဆာင္းပါး။

ေနာက္ဆက္တြဲ(ခ)သည္ ႏိုင္ငံ့တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည့္ ဗမာ မြတ္စလင္မ်ားႏွင့္ က်ဆံုးခဲ့သည္ ဗမာမြတ္စလင္မ်ား အမည္စာရင္း။

ေနာက္ဆက္တြဲ(ဂ)သည္ ဗမာမြတ္စလင္ အမ်ိဳးသမီးလႈပ္ရွားမႈ သမိုင္း။

ေနာက္ဆက္တြဲ(ဃ)သည္ ဦးဟာရြန္ ႀ.ဗ ေရး ေဇဒဘာဒီတို႔၏ ျပႆနာကိစၥရပ္။

ေနာက္ဆက္တြဲ(င)သည္ နဂါးနီတိုက္ထုတ္ ကုလားဗမာတိုက္ပြဲ။

ေနာက္ဆက္တြဲ(စ)သည္ ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးသည့္ မြတ္စလင္တို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သီခ်င္းမ်ား ျဖစ္သည္။

ေနာက္ဆက္တြဲ (က)မွ(စ)အထိ စုစုေပါင္း စာမ်က္ႏွာ-၅၀ ပါဝင္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ အစၥလာမ္သာသနာက်မ္းသည္ သမိုင္းက်မ္းျဖစ္သည္ ႏွင့္အညီ အခ်က္အလက္ အားျပဳသည္။ အေထာက္အထားမ်ား၊ က်မ္းကိုး မ်ားအျဖစ္ မွန္နန္းရာဇဝင္၊ ကုန္းေဘာင္ဇာတ္ မဟာရာဇဝင္၊ ပုသိမ္ ရာဇဝင္၊ ျမန္မာမင္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုစာတမ္း၊ ဦးဘသန္း၊ ဦးၾကည္၊ မစၥတာ ေကာက္၊ မစၥတာ ဟာေဗး စသူတို႔၏ ရာဇဝင္က်မ္းမ်ား၊ ပါတီဌာနခ်ဳပ္ ထုတ္ စာအုပ္စာတမ္းမ်ား၊ အသင္းအဖြဲ႕မွတ္တမ္းမ်ားကို သက္ဆိုင္ရာက႑ တိုင္းတြင္ ကိုးကားေဖာ္ျပသည္။

တိုင္းရင္းမြတ္စလင္က႑တြင္ ျမန္မာအရဗီသိပၸံေက်ာင္း ဆရာႀကီး ခြာတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ဝိုက္မွ အဆက္ဆက္စုေဆာင္းခဲ့သည့္ သမိုင္း အေမြ အႏွစ္မ်ားႏွင့္ အမတ္မင္းဦးဘိုးခိုင္ထံမွ ေပးပို႔ေသာ အေထာက္အထားမ်ား ျဖင့္ စီစဥ္ျပဳစုထားသည့္ ဆရာခ်ယ္၏ ဗမာမြတ္စလင္တို႔၏ ေရွး ေဟာင္း အတၴဳပၸတၲိ၊ ႏွင့္ အစုအေဆာင္း အေလ့အလာ ဝါသနာႀကီးသည့္ ရာဇဝင္သုေတသီ ဦးဘဦး၏ ေရႊမန္းႏွစ္တစ္ရာျပည့္ ဗမာမြတ္စလင္ တို႔၏ အတၴဳပၸတၲိ လာ အခ်က္မ်ားကို အားျဖည့္ထားသည္။

အထူးသျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ ကျပအသံုးေတာ္ခံခဲ့သည့္အပိုင္း ျဖစ္သည့္ အခန္း ၃၊ ကိုလိုနီေခတ္ႏွင့္ အခန္း ၄၊ ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးေခတ္ တို႔ကို ေဖာ္က်ဴးရာ၌ ပိုမိုၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ရွိသည္။ ယခင္က်မ္းမ်ားထက္ စံုလင္သည္။ စုစုစည္းစည္း ရွိသည္။ က်မ္းျပဳသည္ အခ်ိဳ႕သူတို႔ အေၾကာင္း ေၾကာင္းေၾကာင့္ ခ်န္ခဲ့သည္မ်ားကို ဤက်မ္းတြင္ ေဖာ္ထုတ္ထားသည္။ သမိုင္းျဖစ္ရပ္မ်ားစြာကို ပကတိအတိုင္း သိခြင့္ရသည္။ တစ္ဖက္သတ္အျမင္ မ်ားကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္သည့္အတြက္ ေက်းဇူးႀကီးလွသည္။

က်မ္းျပဳသည္ သက္ဆိုင္ရာက႑မ်ားတြင္ သဝဏ္လႊာမ်ား၊ မိန္႔ခြန္း မ်ား၊ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ား၊ အဆိုမ်ား၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား၊ ၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ား ကို မူရင္းအတိုင္း အျပည့္အစံုထည့္သြင္း ေဖာ္ျပေလ့ရွိသျဖင့္ က်မ္းေလး ေနသည္။ ရွားပါးလက္ရာကို အလြယ္တကူဖတ္ခြင့္ရသျဖင့္ ေက်းဇူးမ်ားလွ ေသာ္လည္း စာေပအကိုးမ်ား၊ သာဓကအားျဖင့္ ဗဒံုမင္းလက္ထက္ စာဆို ဦးႏု၏ ခရီးသြားမွတ္တမ္းကို အစအဆံုး ထည့္သြင္းတင္ျပျခင္းသည္ ေျပာလက္စအေၾကာင္းကို အာ႐ံုေလ်ာ့သြားေစႏိုင္သည္။

ဦးႏုထက္ေစာေသာ ေဇယ်ရန္ကင္း ဦးတံုးျဖဴႏွင့္ မႏၱေလး ေခတ္ေပၚ ေနမ်ိဳးရဲတင္ ရန္ေအာင္ စသည့္ စာဆိုစစ္သည္မ်ားႏွင့္ အလားတူ တိုင္းရင္းစာဆိုမ်ားကို ေနရာေပးေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ပါက အတိုင္း ထက္အလြန္ဟု ေတြးမိပါသည္။ က်မ္းျပဳ၏နိဒါန္းတြင္-

]]မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ဗမာႏိုင္ငံတြင္ရွိေနၾကသည့္ ပသီမ်ား (ဝါ) ဗမာမြတ္စလင္မ်ား၏ေရးရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သမိုင္း မွတ္တမ္းဟူ၍ သီးသီးျခားျခား ထိုက္ထိုက္တန္တန္ကို ေရးသား ျပဳစုထားျခင္း မရွိေသးသျဖင့္ အခ်ိန္အခါ အခြင့္အေရး ရသမွ်တြင္ တတ္အားသေရြ႕ ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ တြဲဖက္ မွတ္တမ္း ျပဳစုျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ေနာင္ေသာအခါ အလားတူ သမိုင္းမ်ိဳး ျပဳစုမည့္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ္ ဤသမိုင္းစာအုပ္သည္ အနည္းႏွင့္အမ်ား အေထာက္အကူျပဳႏိုင္သည့္အျပင္ ဤသမိုင္း ပါ ခ်ိဳ႕ယြင္းမႈမ်ားကို ျပင္ဆင္မြမ္းမံ၍ အသစ္ ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားျဖင့္ ထပ္ေလာင္းျပဳစုသူမ်ား တစ္ေယာက္မက အမ်ားအျပား ေပၚေပါက္လာရန္ ဆႏၵျပဳတိုက္တြန္း အပ္ပါသည္။}}

ဟုေဖာ္ျပထားသည္။

က်မ္းျပဳ၏ေစတနာမြန္ျမတ္ပါသည္။ ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းႏွင့္ ယွဥ္တြဲ ပါလာသည့္ ဗမာမြတ္စလင္မ်ား၏သမိုင္းကို ေပၚလြင္ပါသည္။ ေႏွာင္းေခတ္ သုေတသီတို႔အတြက္ ႀကီးစြာအေထာက္အကူျပဳသည္ဟု ဆိုရပါမည္။

ဆရာသည္ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာ ေကာင္စီဌာနခ်ဳပ္၏ နာယကႀကီးတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ၁၉၉၉ခု၊ ဇူလိုင္လ ၂၅ရက္ေန႔မွ ၃၀ရက္ ေန႔အထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္လည္းေကာင္း၊ ၂၀ဝ၀ျပည့္ႏွစ္ ဧၿပီလ ၃ ရက္ေန႔ မွ ၉ ရက္ေန႔အထိ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕တြင္လည္းေကာင္း၊ အစၥလာမ္သာသနာ ေရးရာေကာင္စီက က်င္းပသည့္ အဆင့္ျမင့္သင္တန္းမ်ားတြင္ ပါဝင္ပို႔ခ် သည္။ ဆရာသည္ သုေတသီတစ္ဦးပီသစြာ ေျခေျချမစ္ျမစ္ပို႔ခ်ေပးခဲ့ သည္။

အလားတူပင္ ၂၀ဝ၀ျပည့္ႏွစ္၊ ေမလ ၁၂ရက္ေန႔မွ ၂၀ရက္ေန႔အထိ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေသာ ၄၈-ႀကိမ္ေျမာက္ အန္ဆြာရီသင္တန္း တြင္ လည္းေကာင္း၊ ၂၀ဝ၀ျပည့္ႏွစ္၊ ေမလ ၂၃ရက္မွ ၃၀ရက္ေန႔အထိ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕တြင္က်င္းပေသာ ၄၉ ႀကိမ္ေျမာက္ အန္ဆြာရီသင္တန္းတြင္ လည္းေကာင္း အစၥလာမ့္သမိုင္းျဖစ္စဥ္မ်ားကို အားက်ဂုဏ္ယူဖြယ္ သတိျပဳ ဆင္ျခင္ဖြယ္ပို႔ခ်ခဲ့သည္။

ဆရာ့ပို႔ခ်မႈမ်ားတြင္ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္သည္ ေၾကာင္း က်ိဳးဆက္စပ္ျဖစ္တည္ေနသည္။ သို႔ျဖင့္ေခတ္အလ်ဥ္သည္ တသြင္သြင္ စီးဆင္းေနသည္။ မိမိတို႔ေခတ္ကို မိမိတို႔တည္ေဆာက္ႏိုင္ရမည္ဟူေသာ ဘဝအသိကိုရရွိေစသည္။ ရြက္သစ္ေတြ ေဝလာေစခ်င္သည္ဟူေသာ (ဘဝေနဝင္ဆည္းဆာအခ်ိန္၏)ေစတနာကို သိရွိခံစားလာေစသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီဌာနခ်ဳပ္က ဆရာ့ အဆိုအမိန္႔မ်ားကို တိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံသား အစၥလာမ္သာသနာဝင္ တို႔အတြက္ ေခါင္းစဥ္(၄)ရပ္ အမည္ျဖင့္ အစၥလာမ္စာစဥ္အမွတ္၅၄ အျဖစ္ ပံုႏွိပ္ျဖန္႔ခ်ိဟန္တူသည္။

စာအုပ္ပထမပိုင္းတြင္ တိုင္းရင္းသားႏိုင္ငံသား အစၥလာမ္ သာသနာ ဝင္တို႔အတြက္ ေခါင္းစဥ္ေလးရပ္ကို ဘယ္ကလာခဲ့ၾကသလဲ၊ ဘယ္မွာ ေနခဲ့ၾကသလဲ၊ ဘာေတြလုပ္ခဲ့ၾကသလဲ၊ ဘယ္ကိုသြားၾကမွာလဲ ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ေလးရပ္ျဖစ္သည္။ ဒုတိယပိုင္းတိုင္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ အစၥလာမ္သနာေခါင္းစဥ္ျဖင့္ သမိုင္းျဖစ္စဥ္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ေဖာ္ထုတ္ သည္။ ေနာက္ဆံုးပိုင္းတြင္ သင္တန္းပို႔ခ်သည့္ အေၾကာင္းရပ္မ်ားအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္ေစမည့္ အကိုးအကားမ်ား မွတ္စုမ်ားေဖာ္ၫႊန္းသည္။ က်မ္းကိုးက်မ္းကား ခိုင္ခိုင္မာမာ စံုစံုလင္လင္ၫႊန္းဆိုထားသည္။ မြတ္စလင္ပီသေရး တိုင္းရင္းသားပီသေရး အတြက္ ကိုယ္တိုင္ အေလး ထား ေလ့လာရန္လိုအပ္႐ံုမွ်မက အဆင့္ဆင့္လက္ဆင့္ကမ္းထိုက္သည့္ လက္ရာစုျဖစ္ပါသည္။

စာေရးဆရာ သမိုင္းသုေတသီႀကီး ဆရာသည္ ၂၀ဝ၁ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ အလႅာဟ္အရွင့္အမိန္႔ေတာ္ ခံယူခဲ့သည္။ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားကို အသက္ထက္ဆံုး စြမ္းေဆာင္သူအျဖစ္ ဂုဏ္ျပဳ ထိုက္သျဖင့္ ၂၀ဝ၁ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ပသီကိုကိုေလး အထိမ္းအမွတ္ေကာ္မတီကို ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကသည္။ ေကာ္မတီက သာေကတၿမိဳ႕ လယ္ရြာ အစၥလာမ့္ဥယ်ာဥ္တြင္ အထိမ္းအမွတ္ေက်ာက္စာ ကမၺည္းေမာ္ကြန္း ေရးထိုးစိုက္ထူခဲ့သည္။ ဆရာကား ကြယ္လြန္ခဲ့ပါၿပီ။ ၿမဲေသာဌာေနသို႔ ျြကျမန္းခဲ့ပါၿပီ။

ပသီမ်ိဳး႐ိုး၊ မႏြမ္းမညႇိဳး

အဓြန္႔ရွည္မည္ ငါဆိုသည္

ဟူေသာ ဆရာ့၏ရင္တြင္းျဖစ္စကားကား ေႏွာင္းလူတို႔၏ ႏွလံုးသားတြင္ ေက်ာက္ထက္အကၡရာပမာ စြဲလ်က္သာ ရွိရစ္မည္ျဖစ္ပါသည္။

ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ ေအာင္ေဇာ္

(နာယက-အစၥလာမ္သာသနာေရးရာေကာင္စီဌာနခ်ဳပ္)

-

ပသီ ဦးကိုကိုေလး ေရးသားေသာ စာအုပ္မ်ား ေအာက္ပါ လင့္တြင္ ဖတ္ရႈ/Downloadႏိုင္ပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ အစၥလာမ္သာသနာ

http://iracmyanmar.org/2012-12-04-19-26-13/304-2015-02-13-21-23-38

တိုင္းရင္သား ႏိုင္ငံသား အစၥလာမ္သာသနာ၀င္တို႔အတြက္ ေခါင္းစဥ္(၄)ရပ္

http://iracmyanmar.org/2012-12-04-19-26-13/43-2014-07-17-22-41-00

#Credit Oraginal Uploader

ဗဟုသုတအလို႔ငွါ ျပန္လည္ကူးယူ၍ postတင္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

{အျဖဴေရာင္သစၥာ}❤

တာလီဘန်တို့ ချုပ်နှောင်ထားရာ အစ္စလာမ်ဘာသာသို့ ကူးပြောင်းသွားသော သြစတြေးလျ ကထိက အာဖဂန်နစ္စတန်သို့ ပြန်လာရန် စီစဉ်နေ

တာလီဘန်ခေါင်းဆောင် ဟက္ကာနီနှင့် ဩစတြေးလျ ကတိက တွေ့ဆုံစဉ်

ဆစ်ဒနီ- တာလီဘန်တို့၏ ဖမ်းဆီးထိန်းသိမ်းခံခဲ့ရသော ဩစတြေးလျ ကထိကတစ်ဦးသည် အစိုးရကို ကူညီရန် အာဖဂန်နစ္စတန်သို့ ပြန်သွားရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။

နိုင်ငံတကာ သတင်းအေဂျင်စီ၏ အဆိုအရ သြစတြေးလျ ကထိက Timothy Wax အား တာလီဘန်တို့ ၃ နှစ်ကြာ ဖမ်းဆီးထားပြီးနောက် အဓိက တပ်မှူးများ လွတ်မြောက်ရေးအတွက် လဲလှယ်ပေးခဲ့ရာမှ ပြန်လည် လွတ်မြောက်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ 

အကျဉ်းကျနေစဉ်အတွင်း Timothy သည် အစ္စလာမ်ဘာသာသို့ ကူးပြောင်းခဲ့ပြီး ၎င်း၏နာမည်ကို Gabriel Omar ဟု ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ ထောင်က လွတ်လာကတည်းက သြစတြေးလျမှာ နေထိုင်နေပေမယ့် အခု တာလီဘန်အစိုးရကို ထောက်ခံဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားပါတယ်။

အင်တာဗျူးတစ်ခုတွင် ဩစတေးလျကထိကက “ကျွန်တော် အာဖဂန်နစ္စတန်ကလေးတွေကို အထီးကျန် မထားနိုင်ပါဘူး။ ပညာရေးအတွက် အစိုးရကို ကူညီချင်ပါတယ်။”

သြစတြေးလျ ကထိကသည် အာဖဂန်နစ္စတန်သို့ ပြန်လာရန် ဆစ်ခ်အသိုင်းအဝန်းအား မေတ္တာရပ်ခံပြီး ပါလီမန်အမတ်ဟောင်း Narendra Singh Khalsa သည် တာလီဘန်ဝန်ကြီး Sirajuddin Haqqani နှင့် တွေ့ဆုံရန် စီစဉ်ခဲ့ကြောင်း အခိုင်အမာ ပြောကြားခဲ့သည်။

ဩစတေးလျကထိကကို ကဘူးလ်တက္ကသိုလ် ဂိတ်ပေါက်ကနေ ၂၀၁၆ ခုနှစ်မှာ ပြန်ပေးဆွဲခံခဲ့ရပြီး ၂၀၁၉ ခုနှစ်မှာ Anas Haqqani နဲ့ Khalil Haqqani တို့ကို ပြန်လွှတ်ပေးခဲ့ပြီး အပြန်အလှန်အနေနဲ့ ကတိကကို ပြန်လွှတ်ပေးခဲ့တာကို ဖြစ်ပါသည်။

— နတ်မျက်စိ

ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္

" ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ "

ေရာင္နီသန္းေနတဲ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ 

တိတ္တိတ္ပုန္း ရိွေနေသးတာေပါ့

တစ္ေန့ေန့ ဖန္တီးရေအာင္ 

ဧဒင္ဥယ်ာဉ္သဖြယ္ ျပည္တစ္ျပည္ 

ဘယ္ႏိွပ္စက္ဖိႏိွပ္မႈမွ မရိွတဲ့ျပည္

မတူကြဲျပားမႈကို ခြန္အားအျဖစ္

ဂုဏ္ယူျမတ္ႏိုးတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ေလး

အသက္ရွင္ျခင္းဟာ အျပစ္မျဖစ္ေစရဘူး

ေပ်ာ္ရႊင္မႈရဲ့ ပန္းပြင့္ေတြေဝဆာလို႔

ၿငိမ္းခ်မ္းမႈရဲ့ ရာသီမွာ အၿပံဳးနံ႔ေတြလိႈင္မယ္

ေရာင္စံုအလွတရားေတြ မိုးလိုရြာက်လို႔

အရာရာဟာ ျမဴးထူးလ်က္နဲ႔။

ဂူပိတ္ခံေနရတဲ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ 

ခုလဲ ႏိုးႏိုးနန႔္နန႔္ ရိွေသးတယ္

တစ္ေန့ေန့ ဖန္တီးၾကရေအာင္ 

မုသားတိမ္နက္ ကင္းစင္တဲ့ျပည္

လူလူခ်င္းသတ္တဲ့ဓေလ့ေတြ အျမစ္ျပတ္ပေပ်ာက္လို႔

ရွင္သန္ျခင္းဟာ မဂၤလာတစ္ပါးျဖစ္ေစရမယ္

ေသျခင္းတရားလည္း အိုက္စပ္စပ္ မျဖစ္ေစရဘူး

အဲဒီျပည္ဟာ မင္းတို႔လဲပိုင္ဆိုင္မယ္

အဲဒီျပည္ဟာ ငါတို႔လဲပိုင္ဆိုင္မယ္

ေသြးထြက္သံယိုတဲ့ၿပိဳင္ပြဲေတာ့ လံုးဝကင္းစင္မယ္

ဓမၼအရိပ္ေအာက္မွာ အဓမၼေတြ ေနဝင္မိုးခ်ဳပ္လို႔

တရားရင္ခြင္မွာ ခ်ိန္ခြင္လ်ွာတၫ့္တၫ့္ရိွမယ္

ဥပေဒဟာ ေလထုလို မ်ွမ်ွတတ သာယာလို႔

အရာရာဟာ ျဖဴစင္လ်က္နဲ႔။

ေဟာ့ဒီလိုျပည္တစ္ျပည္ ဖန္တီးရေအာင္

အဲဒီျပည္မွာ ငတ္မြတ္ျခင္းထက္ ထမင္းေဈးေပါေစရမယ္။

— ရိုဟင္ေလး