ဂူရာဖီရား [Gura Fira]
ေရးသူ- ႐ိုဟင္ေလး
အမ်ဳိးအစား - ႐ိုဟင္ဂ်ာ႐ိုးရာအစားအစာ
မုန္႔ပဲသေရစာနဲ႔ ေဝဆာေနတဲ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ အစားအစာေတြမွာ ဂူရာဖီရားကလည္း လူတိုင္းႀကိဳက္ အသည္းစြဲမုန္႔တစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။ ဂူရာဖီရာကေတာ့ မုန္႔လက္ေဆာင္းနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္တူတယ္။ ဒါေပမဲ့ လုပ္ပံုလုပ္နည္းေတာ့ မတူပါဘူး။ မုန္႔အဖတ္ေတြ အေသးစားေလးမ်ဳိးျဖစ္တာမို႔ ဂူရာဖီရားလို႔ နာမည္တြင္လာတာ ျဖစ္တယ္။ မုန္႔အဖတ္ေတြကို သၾကားရည္ထဲနစ္ကာ စားရတဲ့ မုန္႔ခ်ဳိတစ္မ်ဳိးျဖစ္တယ္။ ဒီမုန္႔ကို ရာသီမေရြးစားႏိုင္တယ္။ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြမွာလည္း လုပ္စားၾကတယ္။ ဆမိုက္မုန္႔ မေပၚေသးမီကာလတြင္ အီးဒ္ပြဲေတာ္၌ ဂူရာဖီရားကို အဓိက ျပဳလုပ္သံုးေဆာင္ေလ့ရိွၾကသည္။
ဂူရာဖီရား လုပ္ပံုလုပ္နည္း အဆင့္ဆင့္ကို ေဆြးေႏြးၾကရေအာင္။ ဂူရာဖီရား လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ လုိအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြကေတာ့-
၁) ဆန္မႈန္႔ညက္
၂) သၾကား
၃) အုန္းသီး
၄) ေျမပဲ
၅) ႏို႔
၆) ဆား
၇) စမုန္စပါး
၈) ေရ
စတာေတြ ဦးစြာ စုေဆာင္းရတယ္။ အေျခခံကုန္ၾကမ္းေတြ အဆင့္အသင့္ ျဖစ္ေနၿပီဆိုရင္ တစ္ဆင့္စီ ျပင္ဆင္ရတယ္။ ဆန္မႈန္႔ရေအာင္ အရင္လုပ္ရမယ္။ ဆန္ကို ဒဲန္း ေခၚတဲ့ ေျခႏွင္းေမာင္းနဲ႔ျဖစ္ေစ၊ ဆံုနဲ႔ျဖစ္ေစ ေထာင္းၿပီးေတာ့ ဆန္မႈန္႔လုပ္ရတယ္။ ယခုေခတ္မွာဆိုရင္ အဲ့ေလာက္ အားကုန္ပင္ပန္းစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ႀကိတ္စက္ေတြနဲ႔ အလြယ္တကူ လုပ္ယူလိို႔ ရတာကိိုး။ ဆန္မႈန္႔မွာ ေကာက္ညႇင္းဆန္မႈန္႔ နည္းနည္းေရာေပးလိုက္ရင္ ပိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။ စားရတာ အရသာပိုရိွတယ္။ ဆန္မႈန္႔ရၿပီဆိုရင္ ေရေႏြးထည္ရတယ္။ ကဲ ေရေႏြးဆူလာၿပီးဆိုရင္ ဆန္မႈန္႔ေတြကို အနည္းငယ္စီ ထည့္လိုက္ေတာ့။ ဆန္မႈန္႔အနည္းထည့္ ေမြလိုက္၊ ထပ္ထည့္ ေမြလိုက္.. ဒီလိုနဲ႔ ဆန္မႈန္႔ေတြ ေစးကပ္လာေအာင္ ေမြေပးရတယ္။ ဆားလည္း အစပ္တည့္သေလာက္ ထည့္ေပးရတယ္။ အဲဒီ ဆန္မႈန္႔ေတြကို အက်ိတ္အခဲမရိွေစေအာင္ ပြတ္သပ္ေပးရတယ္။ ဒီလို ဖိသပ္ေပးရင္းနဲ႔ အဆံံံံအခဲမရိွ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာၿပီဆိုရင္ "ဟိုင္" ရလာၿပီေပါ့။
ဟိုင္ကိုတစ္ခါ လက္ကေလးနဲ႔ ပြတ္သပ္လိမ့္ၿပီးေတာ့ အေခ်ာင္းရွည္ရွည္ဆြဲေပးရတယ္။ လက္နဲ႔ ကပ္မသြားေအာင္ ဆန္မႈန္႔ေျခာက္ ကိုင္ေပးရတာေပါ့။ ျဖည္းျဖည္းေလး လိမ့္လည္ျပီးေတာ့ အေခ်ာင္းကေလး ပံုစံျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ရတယ္။ အဲ့ဒါကို တစ္ခါ တစ္ေလက္မေလာက္စီ စိပ္ေပးရတယ္။ ဓားနဲ႔ စိပ္လို႔ေတာ့ မရဘူးေနာ္။ အဖတ္ေတြ အစြန္းႏွစ္ဖက္ခြၽန္လာေအာင္ လက္ဝါးနဲ႔ တလိမ့္လိမ့္ စိပ္ေပးရတာေပါ့။ အေခ်ာင္းကို လက္ေအာက္မွာထား၊ နည္းနည္းဖိရင္း ေရွ႕ကိုတြန္း႐ုန္းလိုက္ရင္ အစြန္းႏွစ္ဖက္ခြၽန္းတဲ့ မုန္႔ဖတ္ရလာမယ္။ (ပံုမွာ ျမင္ရတဲ့အတိုင္းေပါ့) မုန္႔ဖတ္စိမ္္္းေတြ ရသြားၿပီးဆိုရင္ အေပါင္္္္္္္္ခံရတယ္။ မႈန္႔ဖတ္္္က်က္လာရင္္ ျပီးသြြြားျပီီ။ အေအးခံထားလိုက္္ေတာ့့။ ေနာက္အဆင့္ေတြ ဆက္လုပ္ရေအာင္…
ေနာက္တဆင့္မွာ သၾကားရည္ (ရာပ္) လုပ္ရမွာေပါ့။ သၾကားရည္ကို ထန္းလ်က္နဲ႔ပဲ လုပ္ၾကတယ္။ ထန္းလ်က္ကို ေရအခ်ဳိးအဆညီေအာင္ထည့္ၿပီေတာ့ က်ဳိေပးရမယ္။ ထန္းလ်က္ေတြ အရည္ျဖစ္ကုန္ၿပီ ဆိုရင္ ထန္းလ်က္ရည္ကိုေသခ်ာ စစ္ေပးလိုက္။ ႏြားႏို႔ထည့္ေပးရတယ္။ ႏြားႏို႔လည္း မိမိလုပ္တဲ့ မုန္႔ဖတ္ပမာဏကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ လိုသေလာက္ ထည့္ေပးရတယ္။ ဒီမွာ သတိထားရမယ့္ဟာက မုန္႔ေတြ အရည္ထဲ လံုးဝနစ္ျမဳပ္သြားႏိုင္ေအာင္ အရည္ထည့္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆားနည္းနည္း ခပ္ထည့္၊ စမုန္စပါး နည္းနည္းထည့္လိုက္ေတာ့။ အမ်ားႀကီးေတာ့ မထည့္လိုက္နဲ႔ အရည္ခါးသြားႏိုင္တယ္။ ေျမပဲ ေလွာ္ထားတဲ့ဟာကိုထည့္။ မီးေအးေအးနဲ႔ ခဏတင္ထားမယ္။ မုန္႔ဖတ္ေတြ အကုန္လံုး သၾကားရည္ထဲ ထည့္လိုက္ေပါ့။ မုန္႔ဖတ္ေတြ ၅ မိနစ္ေလာက္ မီးေပၚတင္ထားရတယ္။ က်က္သြားၿပီးဆိုရင္ မုန္႔အသင့္ျဖစ္ေနၿပီ။
မုန္႔အရသာကို ကဲလြန္ေစေအာင္ အုန္းသီးျခစ္ေတြ က်ဲေပးရတယ္။ မိမိစီစဥ္ထားတဲ့ အုန္းသီးကို ႀကိဳတင္ျခစ္ထားရတယ္။ ျခစ္ထားတဲ့ အုန္းဆံေတြကို မုန္႔ခြက္ထဲမွာ က်ဲထည့္လိုက္ေပါ့။ အုန္းဆံေတြကို တစ္ခါတည္း အိုးထဲ ထည့္ေရာႏိုင္သလို မႈန္႔ခြက္မွာလည္း က်ဲထည့္ႏိုင္တယ္။ ၾကည့္ရတာေကာင္းသလို စားရတာ ပိုေကာင္းတာေတာ့ေပါ့။ အုန္းေရကို သၾကားရည္မွာ ေရာ့ထည့္ရင္ ပိုေကာင္းတယ္။ အားလံုး အဆင္အသင့္ ျဖစ္ၿပီးဆိုရင္ မိသားစုနဲ႔ ဝိုင္းထိုင္စားၾကေပါ့။ ႐ိုဟင္ဂ်ာ႐ိုးရာအစားအစား ဂူရာဖီရားရဲ႕ အရသာကို ၿမိန္းၾကည့္လိုက္ေတာ့။
— ႐ိုဟင္ေလး
၂၂-၃-၂၀၂၂
No comments:
Post a Comment