တ.က.သ၊ ဗ.က.သ ဥကၠဌ ဦးရာရွစ္ အတၳဳပၸတၱိ (၁၉၁၂ – ၁၉၇၈) ခုႏွစ္ အတၳဳပၸတၱိ (၁၉၁၂ – ၁၉၇၈) ခုႏွစ္

တ.က.သ၊ ဗ.က.သ ဥကၠဌ ဦးရာရွစ္ အတၳဳပၸတၱိ (၁၉၁၂ – ၁၉၇၈) ခုႏွစ္

အတၳဳပၸတၱိ (၁၉၁၂ – ၁၉၇၈) ခုႏွစ္

တ.က.သ၊ဗ.က.သ ဥကၠဌ ဦးရာရွစ္(၁၉၁၂ – ၁၉၇၈) ခုႏွစ္

အဖိုးျဖစ္သူ မစၥတာ အဗၺဒူဂဖူးရ္သည္ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ တတိယစစ္ပြဲအၿပီး အႏၵိယႏိုင္ငံ၊ ေအလာဟာဘတ္ ၿမိဳ႕မွ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ ၁၈၉၅ ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ သားျဖစ္သူ မစၥတာ အမ္ေအရွကူးရ္ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။ (၁၈၉၈-၉၉) ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ အဟ္မဒ္ေဘဂမ္ဆိုသူႏွင့္ အိႏၵိယတြင္ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ သည္။ မိဘမ်ားသည္ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာအတြင္းတြင္ ထိုစဥ္က အိႏၵိယေရာ ျမန္မာပါ၀င္ ေနေသာေၾကာင့္၊ အိႏိၵယႏွင့္ ျမန္မာ ကုန္ကူးသြားလာ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ သားႀကီး အမ္ေအရအူးရ္ဖ္ကို ျမန္မာ ျပည္သို ႔ျပန္ေရာက္ စဥ္ ၁၉၀၁ ခုႏွစ္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ရာရွစ္ကို ၁၉၁၂ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ (၅)ရက္ေန႔တြင္ အိႏိၵယႏိုင္ငံ၊ ေအလာ ဟာဘတ္ၿမိဳ႕၌ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ၁၉၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ေမာင္ရာရွစ္ကေလးသည္ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕သို႔ အသက္ (၂)ႏွစ္အရြယ္တြင္ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ သူ၏ဖခင္သည္ ဒါဟိုဇီလမ္း (ယခု မဟာဗႏၶဳလ လမ္း) တြင္ ဆိုင္ဖြင့္ခဲ့သည္။ ျမန္မာျပည္သို႔ ဓါတ္စက္ ပထမဦးဆံုး တင္သြင္းေရာင္းခ်ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္တြင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပေဒေရးဆြဲေသာ ေကာ္မတီတြင္ ကိုရာရွစ္ ပါ၀င္ၿပီး၊ သမဂၢဖြဲ႕စည္းပံုကို ေအာက္စဖို႔ဒ္ႏွင့္ ကိန္းဘရစ္ခ်္ တကၠသိုလ္သမဂၢမ်ား၏ ဖြဲ႔စည္းပံုကို အေျခခံ၍ ေရးဆြဲခဲ့ၾကသည္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢအျဖစ္ ကိုေက်ာ္ခင္၊ ဒုဥကၠဌအျဖစ္ ကိုဖိုးကူးႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ကိုရာရွစ္တို႔ကို ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၅-၃၆ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသား သမဂၢတြင္ ကိုႏု ဥကၠဌ၊ ကိုရာရွစ္ ဒုဥကၠဌအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ဇြန္လတြင္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသားသမဂၢတြင္ ဥကၠဌအျဖစ္ ကိုရာရွစ္၊ အတြင္းေရးမွဴး ကိုေအာင္ဆန္း တို႔ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ တဆက္တည္း ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢအသင္းမွာလည္း ဥကၠဌ အျဖစ္ ကိုရာရွစ္ကို တင္ေျမာက္ခဲ့သည္။ တကၠသိုလ္ေကာင္စီတြင္လည္း ပထမဆံုးေသာ ေက်ာင္းသား ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္တြင္ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ မြတ္စလင္မ္ လူငယ္မ်ား ညီလာခံတြင္ ကိုရာရွစ္ကို ဥကၠဌ အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ကိုဘရွင္ (ေနာင္ဗိုလ္မွဴးဗရွင္)ကို အတြင္းေရးမွဴး အျဖစ္ တင္ေျမာက္ခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္တြင္ ေရွ႕ေန အျဖစ္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း ျပဳခဲ့သည္။

၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီတြင္ တာ၀န္ယူ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ (၁၉၅၂-၅၄) ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ျပည္သူ႔အိုးအိမ္ ျပန္လည္ထူးေထာင္ေရးႏွင့္ အလုပ္သမား ၀န္ႀကီးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ (၁၉၅၄-၅၆) ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ကုန္သြယ္မႈတိုးတက္ေရးႏွင့္ အလုပ္သမား ၀န္ႀကီးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ (၁၉၅၆-၅၈) ခုႏွစ္မ်ားတြင္ သတၱဳ၀န္ႀကီးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္တြင္ မႏၱေလးတကၠသိုလ္၏ ပထမဦးဆံုး အဓိပတိအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ စီမံကိန္း ၀န္ႀကီးအျဖစ္လည္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။

၁၉၆၀ ခုႏွစ္မွစ၍ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္အထိ ဗမာမြတ္စလင္မ္အဖြဲ႕ ဥကၠဌ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၀ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ဦးႏုသည္ ဦးအာရွစ္အား ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢ အၿမဲတမ္းကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္ ေစလႊတ္ရန္ ဆႏၵရွိခဲ့ေသာ္လည္း ဦးရာရွစ္က ျငင္းပယ္ခဲ့သည္။ ဦးသန္႔ကို ေရြးခ်ယ္ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပသည့္ အိုင္အယ္လ္အို ညီလာခံႀကီးတြင္ သဘာပတိအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔တြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု၏ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ ၀န္ႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ (၆)ႏွစ္ၾကာ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ (၁၈)လၾကာ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္တြင္ ကမၻာ့မြတ္စလင္မ္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ မြတ္စလင္မ္ လူနည္းစု ေကာ္မတီ ဥကၠဌ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ (၂၁)ရက္ ေသာၾကာေန႔တြင္ ဆီးႀကိတ္ကင္ဆာေရာဂါျဖင့္ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ ကရာခ်ီၿမိဳ႕၌ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ အုတ္ဂူတြင္ ‘Raschid of Burma’ ဟု ေဖၚျပထားပါသည္။

ဦးခင္ေမာင္ခ်ဳိ (တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန) တင္ျပသည္။