ဘဂၤါလီ နာမည္ေနာက္ကြယ္က ႏိုင္ငံေရးသတ္ကြင္း
ျမန္မာအစိုးရအရာရွိေတြနဲ႔ စစ္တပ္အရာရွိေတြဟာ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ခါးခါးသီးသီး မုန္းၾကတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ မုန္းခ်င္တဲ့အခ်ိန္မုန္းျပီး သုံးခ်င္တဲ့အခ်ိန္တုန္းကေတာ့လည္း သူတို႔ခ်စ္လို႔ ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီ အမတ္ေတာင္ခန္႔ခဲ့ေသးတာကိုလည္း ေတြ႔ရတယ္။ သူတို႔မုန္းေတာ့မယ္၊ ရိုဟင္ဂ်ာ ဆန္႔က်င္ေရးကို စစ္ဆင္ေရးတခုလုပ္ေတာ့မယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ ဘဂၤါလီလို႔ေခၚရမယ္လို႔ ဦးသိန္းစိန္က အမိန္႔ထုတ္လိုက္တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အစိုးရကေတာ့ အစပိုင္းမွာ မရဲတရဲ ကြ်ဲျပဲစီးတဲ့ ထုံးစံအတိုင္း ရိုဟင္ဂ်ာလည္း မေခၚ၊ ဘဂၤါလီလည္း မေခၚ ရခိုင္ေျမာက္ပိုင္းက မြတ္ဆလင္ပဲ ေခၚမလိုလို လုပ္တယ္။ ကိုဖီအန္နန္ အစီရင္ခံစာမွာ အဲသလိုသုံးဖို႔ပဲ ညႊန္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံေတာ္ အတိုင္ပင္ခံစာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေဇာ္ေဌးက ဘဂၤါလီလို႔သုံးတာကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ဘူး။ ေနာက္ဆုံး အတိုင္ပင္ခံသတင္းထုတ္ျပန္ေရး စာမ်က္ႏွာမွာ အတိုင္ပင္ခံသာျပဳတ္သြားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဘဂၤါလီေတာ့ မျဖဳတ္ဘူး၊ အတိုင္ပင္ခံပဲ ျဖဳတ္မယ္ဆိုျပီး အျဖဳတ္ခံလိုက္ရေလသလားဆိုတာ ကာယကံရွင္ေတြသာ အသိဆုံးျဖစ္မွာပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေဇာ္ေဌး ဘယ္သူကရာထူးပိုၾကီးသလဲလို႔ ျပည္သူေတြ ထိုင္စဥ္းစားရေတာ့မယ့္ အေျခအေနပဲ။
ျပည္တြင္းထုတ္ သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္ ေတြမွာ ရိုဟင္ဂ်ာ မသုံးဘဲ ဘဂၤါလီသုံးဖို႔ အစိုးရကိုယ္တိုင္က ဖိအားေပးတာေတြလုပ္တယ္။ အစိုးရႏွစ္ရပ္ စင္ျပိဳင္ရွိေနတဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္အစိုးရက ဖိအားေပးေနသလဲဆိုတာကို ျပည္သူက မသဲကြဲဘူး။ အရပ္သား အစိုးရဟာ စစ္အစိုးရကို ေလသံမာမာေတာင္ မေျပာရဲသလို စစ္အစိုးရလုပ္သမွ် အကာအကြယ္ ေပးေနေတာ့ သူတို႔အစိုးရႏွစ္ရပ္အတူတူပဲလို႔ သတ္မွတ္ရေတာ့မွာပဲ။ ျပည္သူကလည္း သူတို႔အခ်င္းခ်င္း အတူတူလို႔ပဲ သတ္မွတ္လာၾကတယ္။ ရိုဟင္ဂ်ာနာမည္မသုံးဖို႔ အစိုးရက ဖိအားေပးလာတဲ့အထဲမွာ ျပည္ပအေျခစိုက္ သတင္းဌာနေတြကို အထိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ဖိအားေပးလာတာလည္း ေတြ႔ရတယ္။ ရိုဟင္ဂ်ာနာမည္သုံးရင္ အစိုးရ အရာရွိေတြက အင္တာဗ်ဴးမေပးဘူးဆိုတဲ့ဖိအားမ်ဳိး၊ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက အေကာင့္တုရာေထာင္ခ်ီဖြင့္ျပီး ျပည္ပသတင္းဌာနေတြရဲ့ ေဖ့စ္ဘုတ္ အေကာင့္ေတြမွာ လႈံ႔ေဆာ္တိုက္ခိုက္တာမ်ဳိးေတြ လုပ္လာတယ္။ ဒီ့ထက္ပိုထင္ရွားတာတခုကေတာ့ စကိုင္းနက္ကို ဖိအားေပးျပီး ဘီဘီစီရုပ္ျမင္သံၾကားကို ထုတ္လႊင့္ခြင့္ ရပ္ဆိုင္းလိုက္တဲ့ လုပ္ရပ္ပဲ။ ဘီဘီစီ ရုပ္ျမင္သံၾကားကို ရိုဟင္ဂ်ာ နာမည္မသုံးရဘူးလို႔တားလို႔ ဘီဘီစီ ရုပ္ျမင္သံၾကား ရပ္ဆိုင္းတဲ့အထိျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ဘယ္မလဲ သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္။
ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ စကားလုံးကို က်ေနာ္ဘာ့ေၾကာင့္သုံးသလဲလို႔ ေမးၾကတယ္။ စစ္တပ္နဲ႔ အစိုးရက ရိုဟင္ဂ်ာ စကားလုံးကို တူးတူးခါးခါး ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ေနၾကလို႔ကို က်ေနာ္သုံးတယ္လို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားဘူး။ စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ အာဏာရပုဂၢိဳလ္ေတြက လူတစုကို တဖက္သတ္ဖိႏွိပ္ေနျပီဆိုရင္ အဲဒီအဖိႏွိပ္ခံေတြဘက္က ရပ္တည္ရမွာပဲ။ ရိုဟင္ဂ်ာ နာမည္ မသုံးသင့္ဘူးလို႔ ကန္႔ကြက္ၾကသူေတြထဲမွာ စစ္တပ္နဲ႔ ရခိုင္လူမ်ဳိးေတြဟာ အမ်ားဆုံးျဖစ္တယ္။ ရခိုင္လူမ်ဳိးအမ်ားစုဟာ ဒီအေရးအခင္းနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ တသားတည္းရပ္တည္ၾကတယ္။
ရိုဟင္ဂ်ာ နာမည္မသုံးဖို႔ ကန္႔ကြက္ၾကရာမွာ သမိုင္းစာအုပ္ေတြလွန္ၾက၊ စြယ္စုံက်မ္းေတြလွန္ၾက၊ ေနာက္ဆုံး ဘယ္ေခ်ာင္ၾကိဳေခ်ာင္ၾကားကမွန္းမသိတဲ့ စာရြက္တိုစာရြက္စက အစလွန္ေလွာၾကတယ္။
က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ရိုဟင္ဂ်ာလို႔ေခၚဖို႔ရာ ဘာသမိုင္းစာအုပ္မွ လွန္ေနစရာမလိုဘူး။ လူမ်ဳိးတမ်ဳိးက သူတို႔ကို ရိုဟင္ဂ်ာလို႔ ေခၚေစခ်င္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို ရိုဟင္ဂ်ာလို႔ က်ေနာ္ေခၚတယ္။ သူတို႔ကို ဘဂၤါလီလို႔ ေခၚတာ မၾကိဳက္ဘူး၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဘဂၤါလီမေခၚဘူး။ ဒါပါပဲ။
ရိုဟင္ဂ်ာ တသန္းေက်ာ္ရွိတယ္လို႔ အစိုးရကေျပာတယ္။ အဲဒီလူတသန္းေက်ာ္ဟာ ဘာအျပစ္မွမရွိဘူး။ အဲဒီ လူတသန္းေက်ာ္ဟာ ဘာဒုစရိုက္မႈမွ မက်ဴးလြန္ဘူး။ ဘာရာဇဝတ္မႈမွ မလုပ္ဘူး။ သူတို႔ဟာ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္တို႔လို သာမန္လူေတြပဲ။ ARSA ကို က်ေနာ္မေျပာဘူး။ ရိုဟင္ဂ်ာေတြ အတြက္ က်ေနာ္ေျပာပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔က်ေနာ္တို႔လို သာမန္လူေတြျဖစ္ၾကတဲ့ အဲဒီလူတသန္းကို က်ေနာ္တို႔ေလးစားရမယ္။ သူတို႔ၾကိဳက္တဲ့ နာမည္ေခၚရမယ္၊ သူတို႔မၾကိဳက္တဲ့ နာမည္မေခၚရဘူး။ ဒါဟာ လူလူခ်င္းထားအပ္တဲ့ ေလးစားမႈပဲ။ လူလူခ်င္းေစာင့္ထိန္းအပ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈပဲ။ ႏိုင္ငံေရးစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ အဲဒါ အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးပဲ။
အက္စကီးမိုးလူမ်ဳိးေတြက သူတို႔နာမည္ကို သူတို႔မၾကိဳက္ေတာ့ဘူး၊ သူတို႔ကို အင္းညဴးယစ္လို႔ေခၚပါလို႔ တညီတညြတ္တည္း အဆိုျပဳၾကတယ္။ ယဥ္ေက်းတဲ့ ကမၻာ့လူသားေတြ အားလုံးက သူတို႔ကို အင္းညဴးယစ္လို႔ပဲ အသိအမွတ္ျပဳေခၚေဝၚလိုက္ၾကတာပဲ။ ဟာ..... အင္းညဴးယစ္ဆိုတာ ကမၻာေပၚမွာ ဘယ္တုန္းကမွ ရွိဖူးတာမဟုတ္လို႔ မေခၚႏိုင္ဘူးလို႔ ဘယ္သူမွ က႑ေကာစ မလုပ္ဘူး။
ဒီသေဘာပဲ။ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့လူမ်ဳိး အရင္က သမိုင္းမွာရွိရွိ၊ မရွိရွိ၊ သူတို႔က သူတို႔ကို ရိုဟင္ဂ်ာလို႔ ေခၚေစခ်င္တာမို႔ ရိုဟင္ဂ်ာလို႔ပဲ က်ေနာ္ေခၚတယ္။ တကယ္လို႔မ်ား သူတို႔က သူတို႔ကို ေအဘီစီ လူမ်ဳိးလို႔ ေခၚပါဆိုရင္လည္း သူတို႔ေခၚေစခ်င္သလို က်ေနာ္ေခၚမွာပဲ။ သူတို႔ကို ဒုကၡေပးခ်င္တဲ့သူေတြက ေခၚခိုင္းတဲ့ နာမည္ကိုေတာ့ က်ေနာ္ေခၚမွာ မဟုတ္ဘူး။
သူတို႔က ဘဂၤါလီလို႔ေခၚတာကို ဘာလို႔မၾကိဳက္တာလဲ။ ဘဂၤါလီလို႔ေခၚတာဟာ သူတို႔ကို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကေန ခိုးဝင္လာသူေတြပါလို႔ စြပ္စြဲတဲ့ အဓိပၸာယ္မို႔ သူတို႔မၾကိဳက္တာပဲ။ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရကေရာ သူတို႔ကို ဘဂၤါလီလို႔ပဲ ေခၚရမယ္လို႔ ဘာ့ေၾကာင့္ သတ္မွတ္လိုက္တာလဲ။ ရိုဟင္ဂ်ာ ေတြကို စနစ္တက် ဒုကၡေပးေတာ့မယ္လို႔ သူတို႔ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ျပီး စတင္ၾကံစည္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဘဂၤါလီလို႔ ေခၚရမယ္လို႔ သတ္မွတ္လိုက္တာပဲ။ ရိုဟင္ဂ်ာနဲ႔ လက္တြဲျပီး ရိုဟင္ဂ်ာမဲကို သူတို႔ႏိုင္ငံေရး အက်ဳိးစီးပြား အတြက္ အသုံးခ်မယ္လို႔ၾကံစဥ္က ရိုဟင္ဂ်ာလို႔ပဲ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ေခၚခဲ့ၾကေသးတာပဲ။ ခုစာေလးေၾကာ္၊ ခုဆီထမင္း၊ လိုရင္တမ်ဳိး၊ မလိုရင္တမ်ဳိး၊ အမ်ဳိးမ်ဳိးညစ္ပတ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးလိမ္ညာေနတဲ့ ဒီတိုင္းဖ်က္ျပည္ဖ်က္ စစ္အာဏာရွင္ေတြကိုမွ ယုံခ်င္ေနၾကသူေတြကိုလည္း အံ့ၾသလို႔ မဆုံးဘူး။
ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို ဒုကၡေပးျပီး ရခိုင္နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ့ ေထာက္ခံမႈကို ယူမယ္၊ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကို အသေရဖ်က္မယ္၊ ဗုဒၶဘာသာသံဃာေတာ္ေတြထဲက ေရႊဝါေရာင္စိတ္ဓာတ္ကို အျမစ္မက်န္ခ်ဳိးလွန္အေပ်ာက္ရွင္းမယ္လို႔ သူတို႔ၾကံစည္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဘဂၤါလီလို႔ ေခၚရမယ္လို႔ စျပီး သတ္မွတ္လိုက္တာပဲ။ ဘဂၤါလီလို႔ေခၚရမယ္လို႔ ဦးသိန္းစိန္က သတ္မွတ္လိုက္ျပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူတို႔ ပိုျပီးဒုကၡေရာက္ေတာ့တာပဲ။ ဘဂၤါလီလို႔ေခၚျပီးကတည္းက သူတို႔လူတသန္းအားလုံးႏိုင္ငံမဲ့ျဖစ္သြားေတာ့ တာပဲ။ ဘဂၤါလီလို႔ေခၚျပီးကတည္းက သူတို႔ကို ေမာင္းထုတ္ဖို႔ၾကိဳးစားတာခံရေတာ့တာပဲ။ ဘဂၤါလီလို႔ ေခၚျပီးကတည္းက သူတို႔အိမ္ေတြ မီးရွိဳ႔ခံၾကရေတာ့တာပဲ။ ဘဂၤါလီလို႔ ေခၚျပီးကတည္းက စစ္သားေတြသူတို႔ရြာကို အေျမာက္အျမားေရာက္လာျပီး ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းေတာ့တာပဲ။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဘဂၤါလီဆိုတဲ့နာမည္ဟာ သူတို႔အတြက္ နိမိတ္ဆိုးျဖစ္တယ္။ ဘဂၤါလီဆိုတဲ့ နာမည္ဟာ သူတို႔အတြက္ သတ္ကြင္းျဖစ္တယ္။ ဘဂၤါလီဆိုတဲ့ နာမည္ဟာ သူတို႔အတြက္ ေသတြင္းျဖစ္တယ္။ ဘဂၤါလီလို႔ ေခၚတာဟာ သူတို႔ကို ေသမိန္႔ေပးတာျဖစ္တယ္။ အျပစ္မရွိတဲ့သူတို႔ကို စစ္တပ္က ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ေနတာကို ေထာက္ခံခ်က္ ေပးတာနဲ႔ ဘာမွမျခားဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီနာမည္ကို သူတို႔ မၾကိဳက္ဘူး။
အခုေတာ့ သူတို႔ၾကိဳက္တဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ နာမည္ကို မေခၚႏိုင္ဘူး၊ သူတို႔ကို ေသတြင္းပို႔မယ့္ ဘဂၤါလီနာမည္ပဲေခၚမယ္လို႔ ဇြတ္အတင္းေျပာေနတာဟာ အင္မတန္ကို ရိုင္းစိုင္းလြန္းပါတယ္။ ဒါဟာ သူတို႔ကို ေသခိုင္းေနတာပဲ။ ဒါဟာ လူမ်ဳိးတမ်ဳိးကို ေစာ္ကားတာပါပဲ။
ခိုးဝင္ေတြမို႔ သူတို႔ကို ဘဂၤါလီလို႔ေခၚတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီလူတသန္းလုံးဟာ ခိုးဝင္လာတဲ့သူေတြလား။ ဒါမွမဟုတ္ ငါးသိန္းလား၊ တသိန္းလား၊ တေသာင္းလား။ ခိုးဝင္လာေၾကာင္း ဘာသက္ေသအေထာက္အ ထားျပႏိုင္သလဲ။ ဘာသက္ေသမွ မျပႏိုင္လို႔ တဖက္ႏိုင္ငံကို ျပန္မပို႔ႏိုင္တာပဲမဟုတ္လား။ ခိုးဝင္ေၾကာင္း သက္ေသျပႏိုင္ရင္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကို ျပန္ပို႔လိုက္ေပါ့။ ဖမ္းျပီးေထာင္ထဲထည့္ထားလိုက္ေပါ့။ အခုေတာ့ သက္ေသအေထာက္အထားမျပႏိုင္ပါဘဲလွ်က္ မသကၤာရုံသက္သက္နဲ႔ လူတသန္းကို သိမ္းၾကဳံးျပီး ခိုးဝင္ ဘဂၤါလီလို႔ ေျပာေနတာဟာ ေသနတ္နဲ႔ အာဏာကိုသုံးျပီး မတရားဖိႏွိပ္ေနတာပဲျဖစ္တယ္။
သူတို႔ဟာ အိႏၵိယႏြယ္ဖြားေတြျဖစ္တယ္။ သူတို႔အသားအေရာင္ သူတို႔ရုပ္ရည္ဟာ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ မတူဘူး။ ဒါဘာဆန္းသလဲ။ နယ္နမိတ္ေဒသေတြမွာ ဒါမ်ဳိးေတြျဖစ္ေနက်ပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ထဲက အမ်ားစုဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံဆိုတာေတာင္ မေပၚေသးခင္ကတည္းက ျမန္မာႏိုင္ငံထဲ ေရာက္ေနၾကတဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ရုပ္ရည္မတူ၊ အသားအေရာင္မတူလို႔ ႏိုင္ငံသားလို႔ မေခၚခ်င္ဘူးလား။ ဒါဆို ရွမ္းျပည္ကိုလည္း ထိုင္းႏိုင္ငံထဲ ေပါင္းခိုင္းလိုက္ပါလား။ သူတို႔ခ်င္းပိုမနီးစပ္ဘူးလား။ ေသြးကိုၾကည့္၊ အမ်ဳိးကိုၾကည့္ျပီး အယုတ္အျမတ္ခြဲျခားတာဟာ နာဇီဝါဒဆိုတာ မေမ့အပ္ဘူး။
ေကာင္းျပီ။ ခိုးဝင္လာတဲ့သူေတြရွိေနျပီဆိုပါေတာ့။ အဲဒီလူတသန္းထဲမွာ ခုိးဝင္လာတဲ့သူေတြ ပါေနျပီ ဆိုပါေတာ့။ ဘာလုပ္မလဲ။ ပင္လယ္ထဲကန္ခ်မလား။ ေထာင္ထဲထည့္ထားမလား။ ဒုကၡသည္ စခန္းထဲပိတ္ထားမလား။ အခုစစ္တပ္ကလုပ္ေနသလိုမ်ဳိး ေသနတ္နဲ႔ လိုက္ပစ္ျပီး ဒီႏိုင္ငံထဲ မေနရဲေအာင္ ထပ္ျပီး ေမာင္းထုတ္မလား။ ဝန္ၾကီးဦးေဖျမင့္စီစဥ္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲတခုမွာ လူက တသန္းေလာက္ျဖစ္ေနလို႔ေပါ့ဗ်ာ၊ တေသာင္းေလာက္ဆို က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ ပင္လယ္ထဲ ကန္ခ်ဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္မယ္ဆိုတဲ့သူမ်ဳိးပါတာကိုလည္း ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ အဲဒါဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆီကို ပို႔မယ့္ သေဘာထားအျမင္ေတြစုစည္းတဲ့ပြဲပါ။ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ။ ဒီေလာက္လူမဆန္အစြန္းေရာက္တဲ့ အေတြးအေခၚမ်ဳိးဟာ အစိုးရရဲ့ေခါင္းေပၚမွာ သန္းေတြတြယ္သလိုတြယ္ေနၾကတယ္။
ခိုးဝင္လာတာ မသိလိုက္လို႔ ဒီႏိုင္ငံထဲကို ေရာက္လာျပီ၊ ခိုးဝင္လာေၾကာင္း သက္ေသလည္း မျပႏိုင္ဘူးဆိုရင္ သူတို႔ကို ႏိုင္ငံသားအျဖစ္လက္ခံရမွာပဲ။ ကိုယ္စီမံခန္႔ခြဲမႈ အသုံးမက်လို႔ ဒီျပႆနာေတြ ေပၚလာျပီးမွ လူသတ္ေျဖရွင္းေနတာဟာ လူလိုသိတဲ့လူေတြရဲ့ လုပ္ရပ္မဟုတ္ဘူး။ လူသတ္မႈနဲ႔ မသကၤာတဲ့သူကိုေတာင္ သံသယအက်ဳိး ခံစားခြင့္ေပးရတယ္။ သူတို႔ကိုလည္း ကိုယ့္အစိုးရအသုံးမက်လို႔ သက္ေသရွာမရရင္ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳရမွာပဲ။ အျပစ္မရွိတဲ့လူတေယာက္ကို ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္း ဒုကၡေပးခြင့္မရွိဘူး။ လူကိုလူလိုသိဖို႔ အေရးၾကီးတယ္။ လူကိုလူလိုသေဘာထားဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီလူေတြဟာ ခင္ဗ်ားတို႔က်ေနာ္တို႔လို သာမန္လူေတြပဲဆိုတဲ့ အခ်က္ဟာအေရးၾကီးတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔က်ေနာ္တို႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာမိဘကေမြးလို႔ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္လာတယ္။ သူတို႔ဟာ မြတ္ဆလင္မိဘက ေမြးလို႔ မြတ္ဆလင္ျဖစ္လာတယ္။ ဒါပဲကြာတယ္။ ဒါကိုအေၾကာင္းျပဳျပီး ဒီလူတသန္းကိုေမာင္းထုတ္ပစ္၊ ဒီလူေတြကို သတ္ပစ္၊ ဒီလူေတြရဲ့ အိမ္ကိုမီးရွိဳ႕ပစ္လို႔ ေျပာရင္ အဲသလိုေျပာတဲ့လူဟာ လူမဆန္တဲ့သူပဲျဖစ္လိမ့္မယ္။
ရိုဟင္ဂ်ာကို ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနယ္ေျမမေပးႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာေနၾကတယ္။ မေပးခ်င္မေပးနဲ႔။ အဲဒါဟာ သာမန္လက္လုပ္လက္စား သာမန္ရိုဟင္ဂ်ာတေယာက္အတြက္ ဘာမွ အေရးမၾကီးဘူး။ ရိုဟင္ဂ်ာကို တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္မျပဳႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ ဒါလည္း မျပဳခ်င္မျပဳနဲ႔။ ရေသးတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ေနလို႔လည္း ဒီတိုင္းျပည္မွာ ဘာမွထူးျပီး အခြင့္အေရးရေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီတိုင္းျပည္မွာ စစ္ဗိုလ္နဲ႔ခရိုနီျဖစ္ရတာက တိုင္းရင္းသားျဖစ္ရတာထက္ပိုျပီး အခြင့္အေရး ရတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိတယ္။ တိုင္းရင္းသားမေပးလို႔လည္း ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံသား ျဖစ္ခြင့္ေပးရမယ္။ တျခားႏိုင္ငံသားေတြနဲ႔ တန္းတူ၊ အဆင့္တူျဖစ္တဲ့ အျပည့္အဝ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ရွိရမယ္။ တိုင္းရင္းသားမျဖစ္လို႔ တဆင့္နိမ့္ႏိုင္ငံသားပဲ ရမယ္ဆိုတာမ်ဳိး လုပ္ရင္ ဒီျပႆနာ မေျပလည္ႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္က်င့္တရားမေကာင္းမြန္ရင္ အရုပ္သိမ္းခံရမယ္ဆိုတဲ့ ခြဲခြဲျခားျခားႏိုင္ငံသား (ျပဳႏိုင္ငံသား) မျဖစ္ရဘူး။ လူၾကားထဲေလလည္မိရင္ေတာင္ အရုပ္သိမ္းခံရႏိုင္တဲ့ ဆီစိမ္စကၠဴလို ပါးပါးလွပ္လွပ္ ႏိုင္ငံသားမဟုတ္ ရဘူး။ တိုင္းရင္းသားမေပးခ်င္ရင္ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္ႏိုင္ငံသားဥပေဒကိုျပင္ပါ။ အျပည့္အဝႏိုင္ငံသားအျဖစ္ လက္ခံပါ။ ဒါဟာ ကိုဖီအန္နန္ အစီရင္ခံစာက ေထာက္ျပထားတဲ့ အခ်က္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
လူကိုလူလိုသိပါ။ လူနဲ႔တန္တဲ့ အခြင့္အေရးေပးပါ။ က်န္တဲ့လူေတြအားလုံးနဲ႔ တန္းတူရည္တူ အခြင့္အေရးေပးပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားပါဆိုတဲ့သူေတြအေနနဲ႔ အျပစ္မရွိတဲ့ အဲဒီလူေတြကို အဲသလိုအခြင့္အေရးမ်ဳိးေပးဖို႔ တြန္႔တိုေနရင္ ေနာက္တခါ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ့ ေသနတ္ေျပာင္းဟာ က်န္တဲ့ လူနည္းစုေတြဘက္ လွည့္လာမွာပဲ။
ဒီျပႆနာဟာ တျခားဘယ္သူမွ လုပ္တဲ့ ျပႆနာမဟုတ္ဘူး။ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ဖန္တီးတဲ့ ျပႆနာဆိုတာ မုခ်ေသခ်ာတယ္။ ရာႏႈန္းျပည့္ေသခ်ာတယ္။ ဘာသာေရး လူမ်ဳိးေရး အစြဲအလန္းေတြကို ေဖ်ာက္ျပီး စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ့ နယ္ပယ္တခုကို တံခါးပိတ္ စစ္ဆင္ေရးလုပ္ေနတဲ့လုပ္ဟန္၊ အတိတ္ကလုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြကိုပါ ျပန္ေပါင္းသုံးသပ္ရင္ လယ္ျပင္မွာ ဆင္သြားသလို သိပ္ထင္ရွားတယ္လို႔ ဆိုခ်င္တယ္။
ေဇာ္ဝင္း
၈၈ ဗကသ ေက်ာင္းသားေဟာင္း
