အာရကန္ လြတ္လပ္ေရး မဟာမိတ္အဖြဲ႕ (AIA) ေပၚေပါက္လာျခင္း

 

အာရကန္ လြတ္လပ္ေရး မဟာမိတ္ (AIA) ေပၚေပါက္လာျခင္း

၁၉၇၇ ခုႏွစ္တြင္ အာရကန္ျပည္သား အခ်ဳိ႕က ႀကံစည္ခဲ့ေသာ အာဏာသိမ္းမႈ အႀကံအစည္တစ္ခု ပ်က္ျပားသြားခဲ့သည္။ ဤအာဏာသိမ္းမႈကို ေအာင္စိန္သာ၊ ထင္လင္းႏွင့္ ေက်ာ္လွ (ခ) မုစ္တာဖာကာမာလ္ တို႔က ႀကိဳးကိုင္ႀကံစည္ခဲ့သည္။ ျမန္မာ့ေထာက္လွမ္းေရးက ရန္ကုန္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ သံ႐ံုးရိွ စစ္သံမႉးကို ႀကံစည္မႈတြင္ ပါဝင္ပတ္သက္ေနသည္ဟု ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း စြပ္စြဲၿပီး မည္သို႔မွ် လက္မခံႏိုင္ဟု ေျပာဆိုကာ ႏွင္ထုတ္ခဲ့သည္။ 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းက “ ဓားႏွင့္ ဓား” ကို စိန္ေခၚရန္၊ ႐ိုဟင္ဂ်ာသာမက ဘဂၤလားေဒ့ရွ္အစိုးရကိုပါ သင္ခန္းစာေပးရန္ အခြင့္အလမ္းရသြားသည္။ သူသည္ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္တြင္ တရားမ၀င္ ၀င္ေရာက္လာသူမ်ားကို စစ္ေဆးေယာင္ ဟန္ေဆာင္ကာ "နဂါးမင္း" ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ရိုဟင္ဂ်ာဆန႔္က်င္ေရး စစ္ဆင္ေရးတစ္ခုကို စတင္ခဲ့သည္။ စစ္တပ္၏ ရက္စက္မႈ၊ မုဒိမ္းမႈႏွင့္ လူသတ္မႈသတင္းမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနစဥ္ ဘဂၤလားေဒ့ရ္ွ ေတာင္ပိုင္းရိွ နယ္စပ္တစ္ေလွ်ာက္ ႐ိုဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္ ၃ သိန္းခန္႔ ဒုကၡသည္အျဖစ္ ခိုလႈံခဲ့ေလသည္။

ထိုအေတာအတြင္း ျမန္မာစစ္တပ္သည္ ေဒသအသီးသီးရိွ ရခိုင္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔မ်ားကိုလည္း ေခ်မႈန္းခဲ့သည္။ ရခိုင္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (Arakan Communist Party) ဥကၠ႒ ဦးေက်ာ္ဇံရီ  ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသည္။ ေျပာက္က်ားအင္အား ၇၅၀ ပါသၫ့္ ACP ပါတီသည္ လံုးဝ လက္ေျမာက္ရႈံးနိမ့္သြားခဲ့သည္။ ဦးေရႊသာ ဦးေဆာင္သၫ့္ ACP ၏ အႂကြင္းအက်န္တပ္သားမ်ားသည္ ရိုဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္အတူ ဘဂၤလားေဒ့ရ္ွသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ ရခိုင္လြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ Arakan Liberation Party (ALP)ႏွင့္ ရခိုင္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ Arakan Independence Organization (AIO) တို႔သည္ အင္အား ၃၀၀ ေက်ာ္ဆံုးရႈံးခဲ့ၿပီးေနာက္ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္တြင္ ဘဂၤလားေဒ့ရ္ွသို႔ ခိုုုလႈံခဲ့သည္။ ဦးေမာင္စိန္ၫြန႔္ ဦးေဆာင္သၫ့္ ရခိုင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ Arakan National Liberation Party (ANLP) သည္လည္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ပိုင္နက္သို႔ ေရာက္လာေလသည္။

ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ရခိုင္အဖြဲ႕အစည္းမွ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားႏွင့္ ရိုဟင္ဂ်ာအဖြဲ႕အစည္းမွ အဖြဲ႔၀င္မ်ားသည္ ၄င္းတို႔၏ တည္ၿမဲမႈႏွင့္ ရပ္တည္မႈအတြက္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားမႈမ်ားမွတစ္ဆင့္ အခ်င္းခ်င္း ပိုမိုနီးကပ္လာခဲ့သည္။ သူတို႔ ရပ္တည္မႈႏွင့္ ေရွ႕ဆက္ေရးအတြက္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး လိုအပ္ေနေၾကာင္း သေဘာေပါက္နားလည္ခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ နားလည္ႏိုင္ရန္၊ အခ်င္းခ်င္း ေလးစားႏိုင္ရန္၊ ညီအစ္ကို ရဲေဘာ္ရဲဖက္ကဲ့သို႔ လက္ခံ သေဘာထားႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ အျခားတစ္ဖက္မွၾကၫ့္လ်ွင္ ဘဂၤလားေဒ့ရ္ွအာဏာပိုင္မ်ားသည္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ စစ္ဆင္ေရးအတြက္ ဘဂၤလားေဒ့ရ္ွကိုအသံုးမျပဳရန္ ကန္႔သတ္ခ်က္ျဖင့္ ရခိုင္ႏွင့္ ရိုဟင္ဂ်ာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ခိုလံႈရာ ေနရာေပးခဲ့သည္။ ရခိုင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ဘဂၤလားေဒ့ရ္ွအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္လည္း ရိုဟင္ဂ်ာေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အကူအညီ အၿမဲလိုအပ္လ်က္ရိွသည္။

၎တို႔အၾကား တရားဝင္ႏွင့္အလြတ္သေဘာေဆြးေနြးမႈမ်ား အမ်ားအျပားရိွခဲ့ၿပီး ၎တို႔လူႀကီးသူေကာင္း သေဘာတူညီခ်က္ သို႔မဟုတ္ စာႏွင့္ေပႏွင့္ ေရးသားမွတ္တမ္းတင္ေသာ သေဘာတူညီခ်က္အထိ ေရွ႕တိုးေရာက္လာခဲ့သည္။ ဥပမာ-  ARIF၊ ALP ႏွင့္ RNP တို႔၏ သေဘာတူညီခ်က္၊ RSO, ARIF ႏွင့္ NUFA တို႔၏ သေဘာတူညီခ်က္၊ RSO ႏွင့္ Arakan Army ကို ဦးေဆာင္ေသာ Bo Raza သေဘာတူညီခ်က္ တို႔ျဖစ္ၾကသည္။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔တြင္ Arakan National Union Party (NUPA) ႏွင့္ Arakan Rohingya National Organization (ARNO) တို႔အၾကား သေဘာတူညီမႈ တစ္ခုရရိွခဲ့သည္။

NUPA ႏွင့္ ARNO မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ အမ်ဳိးသားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဆက္ဆံေရး ႐ႈေထာင့္မ်ားတြင္ ဘံုရပ္တည္ခ်က္၊ ဘံုသေဘာထားအျမင္ရိွ၍ ႏိုင္ငံေရး မဟာမိတ္အဖြဲ႕ကို ဖြဲ႔စည္းရန္ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္၊ စက္တင္ဘာ ၁၆ ရက္၌ ဘဂၤလားေဒ့ရ္ွႏိုင္ငံ၊ စစ္တေကာင္းတြင္ သမိုင္းဝင္သေဘာတူညီခ်က္တစ္ရပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့သည္။ ပါတီႏွစ္ခုအေနျဖင့္ ရခိုင္ျပည္သူတို႔၏ လြတ္လပ္ေရးကို အေရးဆိုခဲ့သည္။ 

ႏွစ္ဖက္ေသာပါတီမ်ားက သေဘာတူခဲ့ေသာ အခ်က္မ်ားမွာ -

၁။ အာရကန္ျပည္ရိွ ရခိုင္ႏွင့္ ရိုဟင္ဂ်ာ အဓိက လူမ်ိဳးႏွစ္မ်ိဳးအပါအဝင္ ၿမိဳ (မ႐ိုန္)၊ ခမီ၊ အႏု၊ ေခါင္ေစာ၊ လံုကဲ၊ ခ်န္ဒူ၊ ေရွာ့၊ ဆကၠမာ(သက္)၊ ဒိုင္းနက္၊ ကမန္၊ မရမာႀကီး (ဘ႐ူဝါ) ဟူေသာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားသည္ အဓမၼကြၽန္ျပဳခံရျခင္း၊ အၾကမ္းဖက္ျခင္း၊ ဖိႏိွပ္ညႇည္းပန္းျခင္းႏွင့္ အာဏာရွင္ဆန္ျခင္း၏ခ်ဳပ္ေနွာင္မႈ၊ ဗမာကိုလိုနီစနစ္ႏွင့္နယ္ခ်ဲ႕ဝါဒတို႔၏ လက္ေအာက္မွ  မိမိကိုယ္မိမိ လြတ္ေျမာက္ရန္ ဆံုးျဖတ္ျခင္း၊

၂။ မိမိတို႔ႏွင့္ မိမိတို႔ ေနာင္လာေနာင္သား မ်ဳိးဆက္မ်ား၏ အနာဂတ္ ေကာင္းမြန္ေသခ်ာေစရန္အလို႔ငွာ လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအေနႏွင့္ မိမိတို႔လူမ်ဳိး၏ ကံၾကမၼာကို မိမိတို႔စိတ္သေဘာအေလ်ာက္ ဖန္တီးပံုေဖာ္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ႀကီးမားစြာထားရိွျခင္း(အေကာင္အတည္ေဖာ္ျခင္း)။

၃။ National United of Arakan (NUPA) ႏွင့္ Arakan Rohingya National Organisation (ARNO) တို႔သည္ ရခိုင္ျပည္သူတို႔၏ တရားဝင္ ကိုယ္စားျပဳပါတီမ်ားျဖစ္၍ ပါတီႏွစ္ခုအၾကား အျပန္အလွန္အသိအမွတ္ျပဳမႈကို ထပ္မံအတည္ျပဳသည္။ 

၄။ ႏွစ္ဖက္စလံုးမွ နားလည္မႈႏွင့္ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈျဖင့္ ပါတီႏွစ္ခုအၾကား ထင္ရွားေသာျပႆနာဟူသမွ်ကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေျဖရွင္းမည္။

NUPA မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာ-

   ၁။ ဦးခင္ေမာင္၊ ဥကၠ႒

   ၂။ ဘစိုးေအာင္၊ ဒု-ဥကၠ႒

   ၃။ ေမာင္ေက်ာ္ႏု (N Alam Chowdhury)၊ ဒု-ဥကၠ႒

   ၄။ ခိုင္ျမတ္ေက်ာ္၊ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး

   ၅။ ဦးေရႊသာ၊ နာယက (၃) တို႔ျဖစ္ၾကသည္။ 

ARNO မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာ

၁။ ႏူရ္အီစၥလာမ္၊ ဥကၠ႒

၂။ ေဖာယာစ္အဟ္မတ္၊ ဘ႑ာေရးႏွင့္ျပန္ၾကားေရးအတြင္းေရးမွဴး ဖယာစ္အာမက္၊

၃။ ေဆာ္လီမုလႅာ၊ ကြပ္ကဲေရးဦးစီးခ်ဳပ္

၄။ ေမာင္ကိုေလး (က) N K Shuja, NSC တို႔ျဖစ္ၾကသည္။ 

စက္တင္ဘာလ ၁၆ ရက္ သမိုင္းဝင္သေဘာတူညီခ်က္အေပၚ အေျခခံ၍ NUPA ႏွင့္ ARNO ပါတီႏွစ္ခုမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ၂၀၀၀ ျပၫ့္ႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ “ အာရကန္လြတ္လပ္ေရးမဟာမိတ္အဖြဲ႔ (ေအအိုင္ေအ) [Arakan Independence Alliance, Arakan (AIA)] အမည္ျဖင့္ မဟာမိတ္အဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းလိုက္ေၾကာင္း ပူးတြဲေၾကညာသည္။ သူတို႔၏ အစီအစဥ္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ပါတီတစ္ခုမွ အဖြဲ႔ဝင္ ၃ ဦးစီ ပါ၀င္ေသာ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီကို ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။ 

AIA သည္ အာရကန္ျပည္ရိွ လူမ်ိဳးအားလံုး၏ တပူးတတြဲ လြတ္လပ္ေရး လႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳး၊ အသားအေရာင္ႏွင့္ ဘာသာေရး ခြဲျခားမႈမရိွဘဲ အာရကန္ျပည္သူလူထု၏ လြတ္လပ္ေသာႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအျဖစ္ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ႏွင့္အညီ သူတို႔၏ အနာဂတ္ႏွင့္ သူတို႔၏ ေနာင္လာေနာင္သား မ်ိဳးဆက္တို႔၏ အနာဂတ္ ေကာင္းမြန္ေသခ်ာေစရန္အလို႔ငွာ အာရကန္ျပည္သူ၏ ကံၾကမၼာကို ပံုေဖာ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ျဖစ္သည္။ AIA သည္ အာရကန္လူ႕အဖြဲ႔အစည္း၏ မတူကြဲျပားေသာသဘာဝကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရန္ႏွင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္ရိွ လူမ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားအၾကား “ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဉ္တြဲေနထိုင္ျခင္း”၏ အေျခခံသေဘာတရားကို ထိန္းသိမ္းရန္ ကတိကဝတ္ျပဳသည္။ အာရကန္ေျမေပၚရိွ ဗုဒၶဘာသာ အသိုင္းအဝိုင္းႏွင့္ မြတ္စလင္အသိုင္းအ၀ိုင္းတို႔၏ တညီတၫႊတ္ ပူးေပါင္းႀကိဳးပမ္းမႈသည္ ဗမာတို႔၏ ကိုလိုနီထမ္းပိုးမွ လြတ္ေျမာက္၍ မိမိတို႔၏ဇာတိေျမအား ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ "ဒီမိုကေရစီ အာရကန္"ကို ထူေထာင္ရန္ မျဖစ္မေနလိုအပ္သည္ဟု ယံုၾကည္သည္။ 

ေဒါက္တာေရႊလူေမာင္၏အဆိုအရ ဤအယူအဆမ်ားႏွင့္အျမင္မ်ားအရ NUPA သည္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားအား တရားဝင္အသိအမွတ္ျပဳျပီး ARNO ႏွင့္ မဟာမိတ္ဖြဲ႕ခဲ့သည္။ ဤေနရာတြင္ NUPA ၏ ထင္ရွားေသာေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေဖာ္ရမည္။

၁။ ဦးပဒီးျဖဴ၊ ဥကၠ႒၊ ခမီးအမ်ိဳးသားေတာ္လွန္ေရးပါတီ

၂။ ဦးေရႊသာ ၊ ဥကၠ႒၊ ရခိုင္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ACP)၊

၃။ ဦးေမာင္စိန္ၫြန႔္၊ ဥကၠ႒၊ ရခိုင္အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ၊

၄။ ေမာင္ေသွ်ာင္ႀကီး ဦး ဝီမလဗုဒၶီ၊ အတြင္းေရးမွဴး၊ ရခိုင္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ (AIO, အဖြဲ႕-၁)၊ 

၅။ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ (AIO, အဖြဲ႕-၁)၊

၆။ ဘိုခိုင္ရာဇာ၊ ဗိုလ္မႉးႀကီး၊ ရခိုင့္တပ္မေတာ္ (ALP မွ ခြဲထြက္အဖြဲ႔)၊

၇။ ဦးေက်ာ္လိႈင္၊ ဥကၠ႒၊ ရခိုင္လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔ (AIO အဖြဲ႕-၂) ႏွင့္

၈။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ NUPA သို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့သၫ့္ ရခိုင္ေက်ာင္းသားသမဂၢအဖြဲ႔မွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သည္။ ဤေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ သူတို႔၏ ပါတီမ်ားသည္ ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအား အသိအမွတ္ျပဳခဲ့သည္။

ဘာသာျပန္သူ- လူထုဝဏၰ

(9-6-2021)

--------------***------------***----------***---------

Note: သမိုင္းသုေတသီ အာမာန္အုလႅာ ေရးသားခဲ့ေသာ "The emergence of Arakan Independence Alliance (AIA)" ေဆာင္းပါးကို ဘာသာျပန္ဆိုသည္။ 

ကိုးကား- 

The emergence of Arakan Independence Alliance (AIA) By Aman Ullah