ဧပရယ္ဖူးလ္ သမိုင္းေၾကာင္း
အေနာက္တုိင္း(ဥေရာပ)၏ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးစံမ်ားကုိ ႏွစ္သက္ၾကသည့္ အီမာန္ရွင္မုစ္လင္မ္တုိ႔သည္ ယင္းဓေလ့ထုံးစံမ်ား မည္သုိ႔ျဖစ္ေပၚလာသည္ကုိ ေလ့လာစူးစမ္းျခင္း မျပဳဘဲ မြစ္လင္မ္ အသုိင္းအဝုိင္း အတြင္း လက္ခံက်င့္သုံး ေနၾကသည္။ အေနာက္တုိင္းမွ တီထြင္လုိက္သည့္ ဓေလ့မ်ားတြင္ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ ဟုေခၚသည့္ ဓေလ့ဆုိးတစ္ခုလည္း ပါဝင္သည္။ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ ဆုိသည္မွာ ႏွစ္စဥ္ ဧၿပီလဆန္း ၁ ရက္ေန႔တြင္ လူတုိ႔အား အမွန္တကယ္မျဖစ္သည့္ မရွိသည့္ အေၾကာင္းအရာတို႔ျဖင့္ ေလွာင္ေျပာင္ က်ီစယ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ဧၿပီ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ေလွာင္ေျပာင္ မုသားေျပာၿပီး လွည့္ဖ်ားကာ လူတုိ႔အား အရူးလုုပ္ရသည္ကုိ မြစ္လင္မ္တို႔ က ျပဳပုိင္သည့္ကိစၥဟုပင္ မွတ္ယူေနၾကသည္။ ထုိဧၿပီ ၁ ရက္ေန႔တြင္ လိမ္လည္ေျပာသည့္လုပ္ရပ္အား မလုပ္ျဖစ္လုိက္သည္ဟု မရွိရေလေအာင္ ေသခ်ာစြာ ဂရုတစုိက္ ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ထုိေန႔တြင္ လိမ္ညာျခင္းကုိ အမ်ားဆုံး ျပဳလုုပ္ႏုိင္သူကုိအား ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳၾကသည္။ ဤသုိ႔ အျခားသူမ်ား ဒုကၡေရာက္ စိတ္အေႏွာင့္ အယွက္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရသည့္ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ ကုိ ေကာင္းသည့္ကိစၥရပ္တစ္ခု၊ လူတုိ႔အားေပ်ာ္ရႊင္ေစ သည့္ အရာတစ္ခုအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကေပသည္။
ဤလုပ္ရပ္သည္ ေကာင္းေသာလုပ္ရပ္ မဟုတ္ပါ။ လူတုိ႔အား ေဘးဒုကၡေရာက္၊ အခက္အခဲျဖစ္ေစသည့္ လုပ္ရပ္ဆုိးပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိေန႔တြင္ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ လုပ္သူက ေျပာဆုိလုိက္သည့္ မုသားစကား လိမ္ညာသတင္းေၾကာင့္ ၾကားလုိက္ရသည့္သူမွာ ခ်က္ျခင္းေသဆုံးသြားရျခင္း၊ ႏွလုံးရပ္သြားျခင္း၊ ေဆးရုံ တင္လုိက္ရျခင္း စသည္အေျခအေန အထိျဖစ္သြားရေလသည္။ ဥပမာ- မင္းအိမ္မီးေလာင္သြားၿပီ၊ မင္းအမ်ိဳးေတြခရီးသြားတာ ကားအက္စီးဒင့္ျဖစ္သြားၿပီ၊ စသျဖင့္ေျပာလုိက္ပါက ၾကားရသူမွာ ခ်က္ျခင္း စိတ္လႈပ္ရွားမႈ ျဖစ္သြားေပမည္။ ဤသုိ႔မဟုတ္ပဲ ေကာင္းသတင္းမ်ားေပးပါကလည္း အေပ်ာ္လြန္ၿပီး ႏွလုံးရပ္ သြားႏိုင္သည္။ မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ လိမ္ညာထားသည့္ အေကာင္းမ်ားေျပာသည္ပင္ ျဖစ္ေစ၊ ဒုကၡေပးသည့္ စကားမ်ားေျပာသည္ပင္ ျဖစ္ေစ၊ လိမ္ညာ၊ မုသားေျပာျခင္းကုိ အစၥလာမ့္ရွရီအသ္တြင္ လံုး၀ တားျမစ္ထား သည္။ မုသားေျပာဆုိျခင္းသည္ မုနာဖိက္ (မြစ္လင္မ္အေယာင္ေဆာင္)တုိ႔၏ လကၡဏာမ်ားအနက္မွ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္သည္။ ဟဒီးစ္ေတာ္တြင္ -“လူေတြ ရယ္ေမာဖုိ႔ မုသားေျပာဆုိသူဟာ ပ်က္စီးဆုံရံႈးမယ္” ဟုမိန္႔ၾကားထားေပသည္။ အျခားဟဒီးစ္ေတာ္တစ္ပါးတြင္ "ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္သည့္ အခါမွာျဖစ္ေစ၊ တုိက္ခုိက္သည့္ အခါမွာျဖစ္ေစ၊ မုသားေျပာဆုိျခင္းကုိ မစြန္႔လႊတ္သေရြ႕ ထုိသူသည္ ျပည့္ဝေသာ အီမာန္ရွင္မဟုတ္ပါ" ဟု မိန္႔ၾကားထားသည္။
ဤ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ဟူသည့္ လုပ္ရပ္ဆုိး စတင္လာပံုကို သမိုင္းပညာရွင္တို႔ထံမွ အဆိုကြဲမ်ားစြာ လာရွိထား ၏။ အခ်ိဳ႕က ျပင္သစ္တုိ႔၏ ၁၆ ရာစုျပည့္ႏွစ္၏ ပထမဆုံးလမွာ ဇန္ဝါရီလမွ စတင္သည္မဟုတ္၊ ဧၿပီလမွစတင္ခဲ့သည္။ ထုိဧၿပီလကုိ ေရာမသားတုိ႔က ၎တုိ႔၏နတ္ဖုရား ဗီးနပ္စ္ႏွင့္ဆက္ႏြယ္ေနသည္ဟု မွတ္ယူၿပီး ျမင့္ျမတ္မႈရွိသည္ဟု ခံယူခ်က္ထားသည္။ ဗီးနပ္စ္ကုိ ယူနာနီ ဘာသာျဖင့္ Aphradile ဟုေခၚသည္။ ၎ယူနာနီဘာသာကုိပင္ အေျခခံ၍ April (ဧၿပီလ) ဟုေခၚေဝၚပုံရသည္ ဟု ဆိုၾကသည္။
ေနာက္အဆုိတစ္ခုမွာ ဧၿပီတစ္ရက္ေန႔သည္ ရာစုႏွစ္တစ္ခု၏ ပထမဆုံးေန႔အျဖစ္ က်ေရာက္ခဲ့သည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ ေန႔မ်ိဳးတြင္ သီးသန္႔ နတ္ဖုရားရုပ္ထု တစ္ခုအား ပူေဇာ္ပသပါက ထြတ္ျမတ္သည္ဟုလည္း အယူအဆရွိၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လူတုိ႔သည္ နတ္ပူေဇာ္ပြဲႏွင့္အတူ ေပ်ာ္ပဲြ ရႊင္ပြဲမ်ားလည္း ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ထုိပဲြတြင္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေနာက္ေျပာင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ၾကသည္။ ယင္းလုပ္ရပ္သည္ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ဟု အမည္တြင္ၿပီး ျပန္႔ႏွံသြားသည္။ အခ်ိဳ႕သူတုိ႔က ထုိဘုရားပြဲေန႔တြင္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အျပန္အလွန္ လက္ေဆာင္ေပးၾကသည္။ လူတစ္ဦးက လက္ေဆာင္ ပစၥည္းေပၚတြင္ ဟာသစကားတစ္ခု ေရးၿပီး ေနာက္တစ္ဦးကုိေပးလုိက္သည္။ ထုိလုပ္ရပ္ကုိ အျခားသူမ်ားကလည္း လုိက္လုပ္ၾကၿပီး ေျပာင္ေလွာင္သည့္ ဓေလ့တစ္ခု ျဖစ္သြားသည္ ဟု ဆိုသည္။
ဗရ္တာေနကာ (စြယ္စံုက်မ္း)တြင္ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကုိ ေျပာျပထား သည္မွာ မတ္လ ၂၁ ရက္ခန္႔မွစတင္၍ ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲလာသည္။ ထုိသုိ႔ ရာသီဥတုမ်ား ေျပာင္းလဲျခင္း ကုိ အခ်ိဳ႕က (အလႅာဟ့္အရွင့္ထံခုိလႈံမႈရယူပါသည္.) ဖန္ဆင္းရွင္သည္ ေလွာင္ေျပာင္သည့္အေနျဖင့္ ရာသီဥတုမ်ား ေျပာင္းလဲ၍ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကုိ အရူးလုပ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူ၍ လူတုိ႔တြင္လည္း တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေလွာင္ေျပာင္၍ မုသားေျပာဆုိျခင္းတုိ႔ကုိ ထုိ(ရာသီဥတုကူးေျပာင္းသည့္) ကာလတြင္ ျပဳလုပ္ၾကေလသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္၏ က်ီစယ္မႈဟု နာမည္တပ္၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ထုံးစံသည္ ဖန္ဆင္းရွင္၏ ေနာက္လုိက္ျပဳရန္ (သို႔မဟုတ္) ဖန္ဆင္းရွင္ထံမွ ျပစ္ဒဏ္ကုိဖိတ္ေခၚေနျခင္းလား ဟူသည္ကုိ စတင္ တီထြင္သူႏွင့္ ေနာက္လုိက္က်င့္သုံးေနသူတုိ႔ ယခုအခ်ိန္ထိ ကဲြျပားစြာမသိၾကေသးေပ။
ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ ျဖစ္လာရသည့္ တတိယအေၾကာင္းခံကို ခရစ္ႏွစ္ (၁၉)ရာစု၏ စြယ္စံုက်မ္းရွင္ လား႐ူးစ္က တင္ျပထားသည္။ သူ႔၏အဆိုကို အမွန္ဟု သတ္မွတ္ၾကေပသည္။ ယဟူဒီႏွင့္ အီစာအီတို႔၏ ေျပာျပခ်က္အရ ျဖစ္ေပၚလာပံုမွာ ဧၿပီ (၁)ရက္ေန႔ကို ေရာမသားတို႔ႏွင့္ ယဟူဒီတို႔က ဟဇရသ္အီစာ(အလိုင္)ကို ေလွာင္ေျပာင္ သေရာ္ခဲ့ၾကသည့္ အမွတ္တရေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ လက္ရွိ သမၼာက်မ္းစာတြင္ ထိုျဖစ္ရပ္ကို အက်ယ္တဝန္႔ေဖာ္ျပထားသည္။ လုကာ၏ သမၼာက်မ္း၌ ပါရွိသည့္ ေရးသားခ်က္မွာ “၎ေနာက္ အၾကင္သူသည္ ထိုသူ(တမန္ေတာ္အီစာကို ဖမ္းဆီးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ တမန္ေတာ္အား ေလွာင္ေျပာင္၊ ဟားတိုက္ရယ္ေမာခဲ့သည္။ ၎ေနာက္ တမန္ေတာ္၏ မ်က္လံုးမ်ားကို (အဝတ္ျဖင့္)ပိတ္၍ ပါးရိုက္ခဲ့သည္။ ၿပီးေနာက္ ေမးသည္မွာ အသင့္ကို ဘယ္သူ ပါးရိုက္ေနတာလဲ ဆိုသည္ကို နဗူဝသ္(အိလ္ဟာမ္)ျဖင့္ ေျဖၾကားပါ။ ၎ေနာက္ မ်ားစြာေသာ စကားတို႔ကို ေလွာင္ေျပာင္ သေရာ္၍ ထိုသူ(တမန္ေတာ္အီစာ)ေျပာသည္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဖက္ေျပာဆိုခဲ့သည္။” (လုကာ ၂၂၊ ၆၃ မွ ၆၅)
သမၼာက်မ္းမ်ား၌ပင္ အေၾကာင္းတစ္ခု ထပ္မံတင္ျပထားသည္မွာ အီစာ(အလိုင္ဟိစၥလာမ္)ကို ဦးစြာ ယဟူဒီေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ပညာရွင္မ်ား ပါဝင္သည့္ တရားရံုးသို႔ ရံုးတင္လိုက္သည္။ ထိုရံုးမွတဆင့္ ပိုင္လာသပ္စ္ ဟူသည့္ တရားရံုး၌ စီရင္ခ်က္ခ်မည္ဆို၍ ၎ေနရာသို႔ ပို႔ေဆာင္လိုက္ျပန္သည္။ တဖန္ ပိုင္လာသပ္စ္မွ ဟီရိုေဒးစ္၏ ရံုးသို႔ပင္ ျပန္ပို႔ေလသည္။
စြယ္စံုက်မ္းပညာရွင္လာရူးစ္က ဆက္လက္ေျပာၾကားသည္မွာ ဤသုိ႔ တမန္ေတာ္အီစာသခင္အား ခံုရံုးေနာက္တစ္ခုသို႔၊ ေနာက္တစ္ခုမွာ ပထမတစ္ခုသို႔ ပို႔ေနၾကျခင္းသည္လည္း ဒုကၡေရာက္၊ အခက္အခဲျဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္ၿပီး တမန္ေတာ္အား ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္ရန္ ျပဳလုပ္ၾကျခင္းျဖစ္ သည္။ ထိုျဖစ္ရပ္သည္ ဧၿပီ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ျဖစ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ ထံုးစံသည္ ထိုရိုင္းစိုင္းသည့္ လုပ္ရပ္ကို အမွတ္တရျဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ထားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ေန႔တြင္ (ဖူးလ္)အ႐ူးလုပ္ခံရသူကို ျပင္သစ္ဘာသာျဖင့္ Possand avail ဟုေခၚသည္။ အဂၤလိပ္ျဖင့္ ဘာသာျပန္လွ်င္ April Fish ဧၿပီငါး ဟု အဓိပၸါယ္ထြက္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဧၿပီလ၌ တံငါသည္ထံ ပထမဆံုးမိသြားသည့္ ငါးကဲ့သို႔ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ လုပ္သူထံ ခံရသူကလည္း မိသြားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။ အထက္ပါအဆိုကို လာ႐ူးစ္ကပင္ တင္ျပထားၿပီး မခိုင္မာသည့္အဆိုဟု သတ္မွတ္ထားသည္။ အေထာက္အထားျပသည္မွာ ျပင္သစ္ဘာသာတြင္ ထို Posion အတိုင္း ဆင္တူသည့္ စာလံုး ေနာက္တစ္မ်ဳိးရွိသည္။ ထိုစာလံုး၏ အဓိပၸါယ္မွာ ဒုကၡေရာက္ေစျခင္း၊ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ ယင္းအဓိပၸါယ္ကို ေထာက္႐ႈလွ်င္ ဤဧပရယ္လ္ဖူးလ္ဟူသည့္ ဓေလ့သည္ အမွန္ေတာ့ တမန္ေတာ္အီစာအေပၚ ၎တို႔ ဒုကၡေပးခဲ့ၾကသည္ကို အေၾကာင္းခံၿပီး တီထြင္ထားသည့္ ဓေလ့ျဖစ္ၿပီး ယင္းျဖစ္ရပ္ကို အမွတ္ရေနေစရန္ သတ္မွတ္ထားျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ (အီစာအီ (ခရစ္ယာန္)တို႔၏ ေျပာျပခ်က္အရ တမန္ေတာ္အီစာအား ယဟူဒီ(ဂ်ဴး)တို႔က ဒုကၡေပးခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရ သည္။)
ျပင္သစ္စာေရးဆရာတစ္ဦး၏ အဆိုမွာ Poisson သည္ သူ႔၏ မူရင္းပံုစံအတိုင္းသာ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ထို Poisson ကို စာလံုးငါးမ်ဳိး၏ အစစကားလံုးမ်ားကို စုစည္းၿပီး စာလံုးတစ္လံုးအျဖစ္ ပံုေဖာ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုစာလံုးငါးမ်ဳိးကို ျပင္သစ္ဘာသာျဖင့္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္လွ်င္ အစဥ္လိုက္အားျဖင့္ “အီစာ၊ မစီးဟ္၊ အလႅာဟ္၊ သား၊ ဖိဒ္ယာ” ဟု ျဖစ္သည္။ ထိုသူ႔၏ ေရးသားခ်က္အရ ၎ထံတြင္လည္း ဧပရယ္လ္ဖူးလ္သည္ တမန္ေတာ္အီစာအား ဒုကၡေပး ေလွာင္ေျပာင္သည့္ျဖစ္ရပ္ကို သတိရေစသည့္ ထံုးစံတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
အထက္ပါပုဂၢိဳလ္တို႔၏ အေထာက္အထားခိုင္မာစြာျဖင့္ တင္ျပထားသည့္ ျဖစ္ရပ္တို႔သည္ အမွန္ျဖစ္ပါက ျဖစ္ႏိုင္ေခ်အမ်ားဆံုးမွာ ဤဧပရယ္လ္ဖူးလ္ဟူသည့္ လုပ္ရပ္ဆိုးကို ယဟူဒီတို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ၎တို႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာလည္း တမန္ေတာ္အီစာကို ေလွာင္ေျပာင္ရန္ ျဖစ္၏။ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ဟူသည့္ ဓေလ့ကို ယဟူဒီ(ဂ်ဳးလူမ်ဳိး)တို႔က (မအားဇလႅာဟ္) အီစာနဗီကို ေလွာင္ေျပာင္သည့္အေနျဖင့္ က်င့္သံုးျခင္းျဖစ္သည္။ ခရစ္ယာန္တို႔ကလည္း ထိုဓေလ့ကို တားျမစ္ပိတ္ပင္ျခင္း၊ ႐ွံဳခ်ေျပာဆိုျခင္းမ်ား မရွိသည့္အျပင္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ကပင္ လက္ခံက်င့္သံုးေနၾကၿပီး ဆက္လက္ျပန္႔ပြား တည္ရွိေနရန္ ႀကိဳးပမ္းၾကျခင္းမွာ အံၾသဖြယ္ရာပင္ျဖစ္သည္။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်တစ္ခုမွာ ခရစ္ယာန္တုိ႔က ဧပရယ္လ္ဖူးလ္၏ ဇစ္ျမစ္ကို ေသခ်ာစြာလည္း မသိသလို ေလ့လာမႈလည္း မျပဳၾကေပ။
ယင္းခရစ္ယာန္တို႔၏ အက်င့္မွာလည္း အံၾသစရာပင္ ျဖစ္၏။ ၎တို႔၏ အယူအဆအရ အီစာနဗီသည္ လက္ဝါးကပ္တိုင္တြင္ ကြပ္မ်က္ျခင္းခံခဲ့ရသည္ဟု သတ္မွတ္ထားသည္။ သေဘာတရားအရဆိုလွ်င္ အီစာနဗီကို ဒုကၡေရာက္ ေသးသိမ္ေစခဲ့သည့္ အရာကို ၎တို႔၏ အျမင္တြင္လည္း ရြံ႕ရွာမုန္းတီးမႈ ထားရမည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ၎ခရစ္ယာန္တို႔သည္ ရြံရွာရမည့္အစား အျမတ္တႏိုး ထိန္းသိမ္းထားသည့္ အျပင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၌ အျမင့္ျမတ္ဆံုးအရာမွာ လက္ဝါးကပ္တိုင္ပင္ျဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္မႈပင္ ထားလိုက္ၾကေသး၏။
ဧပရယ္လ္ဖူးလ္တြင္လည္း ဤအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ ခရစ္ယာန္တို႔ထံ၌ အီစာနဗီကို ေလွာင္ေျပာင္ သေရာ္ျခင္းကိုလည္း မေကာင္းသည့္အရာဟု မသတ္မွတ္သည့္အျပင္ ခရစ္ယာန္အသိုင္းအဝိုင္းထဲ၌ပင္ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္လုပ္ရပ္မ်ား ျပန္႔ပြားေစရန္ ဂရုစိုက္ၾကဟန္တူသည္။ (အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သာလွ်င္ အသိဆံုးျဖစ္ေပသည္။)
အထက္ပါသမိုင္းေၾကာင္းမ်ားျဖင့္ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္သည္ ဗီးနတ္စ္ နတ္ဖုရားႏွင့္လည္း ဆက္ႏြယ္ႏိုင္သလို (အရွင့္ထံခိုလံွဳမႈယူပါ၏) ဖန္ဆင္းရွင္၏ ေျပာင္ေလွာင္မႈေၾကာင့္ လူတုိ႔ကလည္း ေျပာင္ေလွာင္မႈျပဳသည္ဟု သတ္မွတ္ျခင္းလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႔မဟုတ္ ဟဇရသ္အီစာအား သေရာ္ျခင္း၊ ဒုကၡေရာက္ေစျခင္းကို အမွတ္ရေနေစရန္ က်င္းပျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။ မည္သည့္ပံုစံတြင္မဆို ဤ ဧပရယ္လ္ဖူးလ္ သည္ ရုပ္ထုကိုးကြယ္မႈ၊ နဗီတမန္ေတာ္အား သိကၡာက်ဆင္းေစျခင္းႏွင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေစာဒကတတ္ျခင္း စသည္တို႔မွ တစ္မ်ဳိးမဟုတ္ တစ္မ်ဳိးႏွင့္ မုခ် ပတ္သက္ ဆက္ႏြယ္ေနမည္ ျဖစ္၏။ မြစ္လင္မ္တို႔အတြက္ ဧပရယ္ဖူးလ္လုပ္ရပ္သည္ အလြန္ေအာက္တန္းက်သည့္ လုပ္ရပ္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး မေကာင္းမႈမ်ားစြာ ပါဝင္ေနသည့္ ဂုနာဟ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္၏။
ဧပရယ္ဖူးလ္လုပ္ျခင္းျဖင့္ ေအာက္ပါ ဂုနာမ်ားကို ျပဳလုပ္ရာ ေရာက္၏။ (၁) လိမ္လည္ေျပာျခင္း၊ (၂)သူတပါးအား လွည့္စားျခင္း၊ (၃) သူတစ္ပါးအား ဒုကၡေပးျခင္း၊ (၄) ဧပရယ္ဖူးလ္သည္ ရုပ္ထုကိုးကြယ္သူ၊ နတ္ကိုးကြယ္သူ၊ နဗီအားေျပာင္ေလွာင္ ဒုကၡေပးထားျခင္း စသည္တို႔မွ တခုမဟုတ္ တခုႏွင့္ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနမည္ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မုစ္လင္မ္တိုင္းသည္ ဧပရယ္ဖူးလ္အား မလုပ္ေဆာင္ရန္ႏွင့္ မိမိ မိသားစုႏွင့္ ေဆြမ်ဳိး၊ အသိမိတ္ေဆြမ်ားတြင္ လုပ္ေဆာင္သူမ်ားရွိေနပါကလည္း ဆိုးက်ဳိးမ်ားကို ေျပာျပၿပီး မလုပ္ၾကရန္ သတိေပး တားျမစ္ရန္ အထူးလိုအပ္ပါသည္။
အရွင့္ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ပင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ မြစ္လင္မ္အသိုင္းအဝိုင္းတြင္ ဧပရယ္ဖူး လုပ္ရပ္ အမ်ားစုထံတြင္ မရွိၾကပါ။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္၏ ဧၿပီတစ္ရက္ေန႔ ေရာက္သည့္အခါ ေနာက္ေျပာင္ ေပ်ာ္ရႊင္တတ္သည့္ အက်င့္ရွိသူတို႔က အနည္းငယ္မဆို တဖက္သားအား ဒုကၡေပးလိုက္ၾကသည္ကိုေတာ့ ၾကားသိေနရ ဆဲျဖစ္ပါသည္။
အကယ္၍ မိမိေရွ႕တြင္ ဧပရယ္ဖူးလ္လုပ္သည့္ပံုစံ အလိမ္စကားမ်ား ေျပာဆိုလာပါက ယင္းလုပ္ရပ္ဆိုး၏ မေကာင္းျခင္းမ်ား၊ မစၥလာမ့္အဆံုးအမတို႔ႏွင့္ မကိုက္ညီမႈ၊ ဧပရယ္ဖူးလ္ ျဖစ္ေပၚလာပံုတို႔ကို ေသခ်ာစြာ နားလည္ေအာင္ သင္ျပေပးပါက အင္န္ရွာအလႅာဟ္ ၎တို႔အေနျဖင့္ ေနာက္ေနာင္ကို ဧပရယ္ဖူးလ္ လုပ္ရပ္ကို တုိက္ဖ်က္သူတစ္ဦး ျဖစ္လာမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ရပါသည္။
(စအာဒသ္မဂၢဇင္းတြင္ပါေသာ မုဖ္သီသကီးဆြာဟိဗ္၏ ေဆာင္းပါးကုိ အလ္မုဖီးဒ္မွ ျမန္မာမႈျပဳ၍ ျပန္လည္ တင္ဆက္ပါသည္။)
