တင္ဆက္> နတ္မ်က္စိ|
[ဥပေဒအရ ျဖစ္ထိုက္တဲ့သူကို ငါးလအတြင္း ႏိုင္ငံသားစီစစ္ေရးကတ္ထုတ္ေပးမယ့္ ဆိုတဲ့ ကိစၥေျပာျပမယ္]
အခ်ဳိ႕ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ေဒါက္တာေတြ ဘာေတြညာေတြ ဂုဏ္ပုဒ္ေပးထား ဒါေပမယ့္ ဦးေဏွာက္အေျခာက္ပဲ။
“အမုန္းတရားရဲ႕အားက ဘြဲ႕ဂုဏ္အားထက္ႀကီးသြားရင္ အဲဒီ ဘြဲ႕ဂုဏ္ပုဒ္က အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အေျပာက မာယာနဲ႔ အလုပ္က်ေတာ့…မုန္းေရလႊမ္းပဲ။”ေျပာရရင္ ႐ိုေတြက ႏိုင္ငံသားထုတ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနတာက အသားနားခံေနတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ဦးစြာ နားလည္ဖို႔လိုတယ္။ သူတို႔ထံမွ လိမ္လည္ေကာက္က်စ္တဲ့ ပရိယာယ္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ သိမ္းယူခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး ေႂကြးၿမီးကို ေပးဆပ္ေပးဖို႔ေျပာေနတာေနာ့္။ ေခတ္အဆက္ဆက္က ေထာင္ေသာင္းခ်ီတဲ့ လူေတြ အသက္စြန္႔ၿပီး ေတာင္းေနတဲ့ အရာတစ္ခုျဖစ္တယ္။ ရခိုင္ျပည္ျပႆနာရဲ႕ အဓိက ဇာတ္ျမစ္ တစ္ခုလဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီအခ်က္ကို မွ်မွ်တတ မွန္မွန္ကန္ကန္ မေျဖရွင္းသေရြ႕ ရခိုင္ျပည္ ေအးခ်မ္းႏိုင္ပါမလား လို႔ ေမးခြန္းထုတ္စရာ…။ ဖိႏိွပ္မႈရိွသေရြ႕ ေတာ္လွန္ေရးက ခုခံၿမဲရိွတာက ဓမၼတာပင္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလူေတြ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ၿပီးသား၊ သူတို႔ ဘိုးဘြားဘီဘင္ေတြက ႏိုင္ငံသား အခြင့္အေရး ရရိွခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းကိုလဲ လက္ရိွ အမုန္းတိုက္ေနတဲ့ သူေတြလည္း သိတယ္၊ ကမ႓ာကလဲ အသိပဲ။ တမင္ ႏိွပ္စက္ၿပီး ၈၂ ဥပေဒ၊ နစက ဥပေဒ ဘာညာ ဆိုၿပီးေတာ့ ဥပေဒေတြနဲ႔ ႏိွပ္ကြပ္ခ်င္လို႔ လုပ္ေနတာ သက္သက္ျဖစ္တယ္။ မုတ္ဆိတ္ကို ေၾကာက္ေနတာလို႔လဲ အသံေတြၾကားေနရတယ္။ လူေပါ့ခ်ည္းပဲ။
အစိုးရေျပာင္းတယ္…စကားေျပာင္းတယ္…ပရိယာယ္ေျပာင္းတယ္၊ အလုပ္က်ေတာ့ အဘႀကီးေတြ အတိုင္းပါပဲ။ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီ လို႔ ေဆာင္းပုဒ္ နဲ႔ ႏိုးေဆာ္ေသာ္လည္း တကယ္ေျပာင္းလဲတာက အေျပာပရိယာယ္သာ ျဖစ္တယ္။ ျမင္ေနသူက ဖိေျပာလိုက္ရင္ လုပ္ေနၿပီ၊ ႀကိဳးစားေနတယ္၊ ငါးလ အတြင္း ရေအာင္ လုပ္ေပးမယ္၊ မ်ဳိးဆက္သံုးဆက္ ေနထိုင္ခဲ့ရင္ ပူစရာမလိုဘူး စတဲ့ အင္တာဗ်ဴးေတြ လုပ္႐ိုး၊ statements ေတြ ထုတ္႐ိုးပဲ။ မီးလဲၿငိမ္း သံလဲေအး၊ သံေခ်ာင္းက အရင္အတိုင္းပါပဲ။
ကဲ အာတိတ္မွာ ဘယ္လိုဘယ္လို ႏိွပ္ကြပ္ခဲ့တာေတြ၊ ဘယ္လိုဘယ္လို ပဋိပကၡေတြ ဖန္တီးေပးၿပီး အၿပီးရွင္းတာေတြကို အားလံုးေသာ ျပည္သူက အသိျဖစ္တယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က မသိေယာင္ ေနတာပဲရိွမယ္။ မိမိနံမယ္ကို မိမိကိုယ္တုိင္ မည့္ေခၚခြင့္ကိုေတာင္ ပိတ္ပင္ထားတယ္မလား။ အဲဒါကို ခဏေလး ထားေတာ့…လက္တေလာ့ ျဖစ္ေနဆဲ အေၾကာင္းေျပာျပမယ္။
႐ိုေတြကို ယာယီေပးခဲ့တဲ့ ကတ္ျပားေတြ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရက သိမ္းၿပီးေတာ့ လံုးဝဗမာျပည္နဲ႔ ဆက္စပ္မႈမရိွေအာင္ ႀကံလိုက္တဲ့ NVC ေခၚတဲ့ ကတ္တစ္မ်ဳိး ထုတ္တယ္။ အဲ့ဟာကို ကိုင္ေဆာင္ဖို႔အတြက္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ၿခိမ့္ေျခာက္တယ္။ အမ်ဳိးမ်ဳိး အခ်ဳိမႈန္႔ေပးတယ္။ တခ်ဳိ႕ကို ရန္ကုန္ လည္ပတ္ခြင့္ တစ္ပတ္ေတာင္ ေပးခဲ့တာ ရိွတယ္။ ဟား…ဟား…အခ်ဳိမႈန္႔ေလ။ public place မွာ လိုက္လံ႐ိုက္သတ္ၿပီးေတာ့ အတင္းယူခိုင္းေနတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ကြၽန္ေပါက္သားေတြကို ယူခိုင္းတယ္။ ၿပီးရင္ ႏိုင္ငံသားေလွ်ာက္ခိုင္းတယ္။ ေလွ်ာက္တာနဲ႔ ႏိုင္ငံသားစီစစ္ေရးကတ္ ထုတ္ေပးမယ္၊ ဘာညာ အခြင့္အေရးေတြ ေပးမယ္လို႔ သူတို႔ရဲ႕ ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ သြင္းႏိုင္ေအာင္ ဆြယ္တယ္။ တခ်ဳိ႕ ဘက္ေတာ္သားေတြက ရက္စက္ညဥ္းဆဲမယ့္ စက္ကြင္းမွာ က်မွာ စိုးလို႔ သူတို႔စကားကို ယံုစားမိၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္တယ္။ တစ္ရာမွာ တစ္ေယာက္ကို ကတ္ထုတ္ေပးတယ္။ (ဟန္ျပေပါ့) တစ္ဖက္က ရန္ၿငိဳးထားတဲ့ လူတစ္စုကို ေျမႇာက္ေပးတယ္။ ေျမာက္ေပးတိုင္း အဲ့ေကာင္ေတြလဲ ထကၾကတာေပါ့။ ဘယ္သူေတြနစ္နာေနတာ မစဥ္းစားဘူး။ (ေနာက္ဆယ္စုႏွစ္ တစ္စုေလာက္ၾကာသြားရင္ ရခိုင္ျပည္ဟာ ဗမာျပည္ျဖစ္ဖြယ္ရိွေနၿပီ)။ ေခြးေဟာင္တိုင္း လိုက္ေဟာင္တာခ်ည္းပဲ။ လမ္းေပၚထြက္ ေခြး႐ူးလို ဆႏၵ႐ိုင္းျပၾကတာေပါ့။ (ကမ႓ာက လူစိတ္မရိွတဲ့ လူလိုအမ်ဳိး ဆိုၿပီးေတာ့ စာရင္းသြင္းခံရတယ္)။ အဲ့ဒါနဲ႔ လုပ္ငန္း ရပ္စဲတယ္။ လေတြၾကာ ျပန္စ၊ နည္းေျပာင္း လူဆြယ္ စသည္ျဖင့္ေပါ့။
ကြၽန္ဘဝမွ ထြက္ေပါက္ရွာရင္း လမ္းမျမင္ ကမ္းမျမင္ ေဒသခံတစ္ခ်ဳိ႕က သူတို႔ရဲ႕ ေကာက္က်စ္တဲ့ စကားကို ယံုစားမိ၍ ေလွ်ာက္လိုက္တဲ့အခါ ေအာက္တြင္ ေဖာ္ျပထားသလို ၈၂ မေျပာနဲ႔ ၈၂ ကိုေတာင္ ေက်ာ္ၿပီး စိတ္ႀကိဳက္ဥပေဒနဲ႔ ခ်လိုက္တာသတဲ့။
သည္တစ္ခါ ျဖစ္ထိုက္သူေတြအား ႏိုင္ငံသားကတ္ ထုတ္တာကိုေတာ့ သင္ခန္းစာအျဖစ္ ၾကည့္ၾကရေအာင္။
(က) အမ်ဳိးသား မွတ္ပံုတင္ကတ္ (၇) ခု ပါတဲ့သူေတြရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ထြက္မလာ။ (ေငြ ကတ္ သန္း ကဏန္း မပါရင္ေပါ့)
(ခ) အဂၤလိပ္လက္ထက္မတိုင္မီ အေထာက္အထားပါရင္လဲ အမ်ဳိးသား မွတ္ပံုတင္ကတ္ မျပည့္စံုရင္ ျပဳႏိုင္ငံသားတဲ့။
(ဂ) မ်ဳိးဆက္ (၃) ဆက္ မေျပာနဲ႔၊ (၇) ဆက္ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ အေထာက္အထား သက္ေသခံေတြ ပါရင္လဲ ေငြ မပါရင္ ျပဳႏိုင္ငံသားတဲ့။
(ဃ) ၁၉၅၃ မတိုင္မီ ကြယ္လြန္သြားခဲ့တဲ့ ဘိုးဘြားေတြရဲ႕ ကတ္မျပႏိုင္ရင္ ျပဳႏိုင္ငံသားတဲ့။
(သူတို႔ကြယ္သြားခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ လြတ္လပ္ေရး မရေသးဘူး ၊ ကတ္ဘယ္က ရမတံုး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာလဲ အမ်ဳိးသားမွတ္ပံုတင္ကတ္ မရိွဘူး။ ဒါဆို ေဒၚစုလဲ ခိုးဝင္လာတာလား။)
(င) အမ်ဳိးသား မွတ္ပံုတင္ကတ္ပါပါ၊ မပါပါ NVC မပါရင္ ေလွ်ာက္ခြင့္ မရိွဘူးတဲ့။
(စ) အိမ္တစ္အိမ္မွာ ညီကို ေမာင္ႏွမ ငါးေယာက္ရိွတယ္။ အစ္ကိုက ႏိုင္ငံသား ပန္းေရာင္ရၿပီ၊ ညီက်ေတာ့ ျပဳႏိုင္ငံသားတဲ့။ ဟား…ဟား…
(ဆ) ပိုက္ဆံ သိန္း ငါးဆယ္ေလာက္ ေပးႏိုင္ရင္ ဘာမွ မလိုဘူးတဲ့။ တစ္ပတ္အတြင္း ပန္းေရာင္ကတ္ လက္ထဲ။
ဒါေတြက တကယ့္ ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြပါ။ အႏုစီး ျဖစ္ေနတဲ့ ေမာင္းေတာ ဘူးသီးေတာင္ေဒသက အေျခအေနေတြျဖစ္တယ္။ အမုန္းတိုက္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ နံမယ္၊ လိပ္စာ၊ ေန႔ရက္ေတြေတာင္ အထိအက် ေဖာ္ေပးႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗမာျပည္ရဲ႕ နိယာမတစ္ခုက အမွန္ ဖြင့္ဟသူ အၾကမ္းဖက္ သို႔မဟုတ္ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္တယ္မလား။ ကာယာကံရွင္ေတြ ဒုကၡေရာက္မွာ စိုးလို႔ နံမယ္နဲ႔ မေဖာ္ျပတာပါ။
အထက္လူႀကီးမင္းေတြ AC ခန္းမွာ ထိုင္ၿပီးေတာ့ တိုင္းေရးျပည္ေရး စဥ္းစားေနတာကိုး။ ဒါေတြေတာ့ သူတို႔ ဘယ္သိမွာလဲ။ သိရင္လဲ ‘ငါ့တြက္လဲ ယူထားေနာ္’ေပါ့။
ဒီလိုနည္းနဲ႔ ၅ လ အတြင္း ထုတ္ေပးမယ္လို႔ ေလလြင့္ေနတာပဲ။ ဥပေဒအရ ဆိုတာက စိတ္ႀကိဳက္ေတြးကရ ဥပေဒကိုပဲ ပရိယာယ္ရိွရိွ ရည္ၫႊန္းေနတာျဖစ္မယ္။ ေမာင္ေတာဘူးသီးေတာင္မွာ အာဏာပိုင္ရဲ႕ ႏႈတ္ထြက္စကားကို ဥပေဒလို႔ သတ္မွတ္ရတယ္။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ တစ္ခု အႀကံေပးပါရေစ။ တကယ့္အျပဳသေဘာေဆာင္ၿပီး လုပ္ေပးခ်င္တယ္ ဆိုရင္ တစ္ရက္တည္းနဲ႔ ဒီဟာကို ေျဖရွင္းႏိုင္တယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲ တစ္ခုတည္းနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္တယ္။ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး ဒီလူေတြရဲ႕ အေျခအေနကိုေလ့လာ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေျပာေနတဲ့အတိုင္း ဟုတ္မဟုတ္ သမိုင္းကိုစစ္ေဆး၊ မွန္ရင္ ေတာင္းပန္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံသားကတ္ထုတ္ေပး၊ မမွန္ရင္ ကမ႓ာစင္ေပၚတင္ ႏွစ္ဘက္ သမိုင္းပညာရွင္ခ်င္း Debate ထိုး၊ ႏိုင္တဲ့ဘက္ အတည္ေပါ့။ ကမ႓ာသူကမ႓ာ အားလံုးဟာ ဗလာမ်ဳိးခ်စ္လို မ်က္ကန္းေတြ မဟုတ္ၾကဘူး။ ျပႆနာရွင္းၿပီ…။
ကူးယူးေဖာ္ျပသည္။ာ
