Honesty Always Pays [ ရြဲကုန္သည္ႏွစ္ဦး ပံုျပင္ ]

Honesty Always Pays 

There in a town lived two peddlers, both dealing in pearl trinkets. While one of them was honest, the other was a crook.

Once the two of them went to the neighbouring town to sell their goods. In that town there was a big building, once owned by a rich diamond merchant. After a sudden loss in the business many of the family members of that household had died. The sole survivors were a girl and her grandmother who did menial jobs to earn their living.

The greedy peddler came to the door of that house, crying, “Pearl trinkets for sale!”

The young girl heard his cry and begged her grandmother, “Please buy me a trinket, grandmother.”

The granny said, “We are very poor, dear. There is not enough grain at home to feed us, let alone money. How do I get you the pearl trinket?”

The girl suddenly remembered an old bowl. “Look! Grandma!” she cried, “Here is an old bowl. Let us try to trade it for something nice.”

The golden bowl belonged to the great merchant, her late great grandfather. After his death, it had been thrown amongst the old unused things. Since it hadn’t been used for a very long time, it looked totally black.

The old woman examined the bowl. Since it was black, she could not realize that it was made of gold. She felt that it may have some value.

She showed the bowl to the peddler, who took it in his hand. Suspecting its real value, he scratched its back with a needle. He assured himself that it was made of real gold, worth several thousand rupees.

He immediately started planning on how to cheat the old woman and the girl. So, pretending to be angry, he growled, “Why did you bring me this bowl? It isn’t worth half a penny!” Then, throwing the bowl onto the floor, he walked out of the house.

Soon, the honest peddler came into that same street. He appeared at the door of the same house, crying, “Beads for sale!”

Once again the young girl made the same request to her grandmother. The old  woman said, “My dear, the first peddler refused to take the bowl. What have we got now to offer?”

“Oh, but that trader was nasty, Grandmother. I think this man will take it.”

“All right, then. Call him in.”

When the peddler came into the house, they showed him the bowl. The peddler immediately recognized that the bowl was made of gold. He told the old woman, “Mother, this bowl is worth several thousands of rupees. I am sorry, I can’t take this in exchange to the beads I have. The whole of my stock will not equal the worth of this bowl.”

Stunned at this, the old woman said, “Sir, another peddler who came before you said that it is not even worth half a penny. He actually got angry, threw it on the floor, and went away! It must be your goodness that has made the bowl of gold. Please take it. Just give my granddaughter whatever she wants to have from your collection. We will be happy.”

The peddler gave whatever he had; five hundred rupees and another five hundred rupees worth of goods in return for the bowl, and left the place.

Just then, the greedy peddler returned to the house as if to accept their deal half heartedly. He asked the old woman to bring out their bowl, saying he would give them something or the other for it.

The old woman flared at him saying, “You cheat! You told us that our golden bowl was not worth even half a penny. And now, we feel good that we didn’t make the bargain with you. Another peddler came here. He told us the bowl’s real worth, and has indeed made the deal. We’re happy even if he gave us just whatever he had with him. You are too late!” When the peddler heard this, he was outraged, and hysterical. He cried, “Oh! I’m robbed of my golden bowl.” Then, throwing away all his goods, he tore off his shirt, and ran towards the river, into which he slipped and drowned. The honest trader returned home and spent his life in charity and other good works.

Moral: “Honesty is rewarded”

🍏🍏🍏🍏🍏🍏🍏🍏🍏🍏🍏🍏🍏🍏🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎🍎

ေရွးသန္းေခါင္စာရင္းမ်ားထဲက အာရ္ကာန္မြတ္စလင္ ေခၚ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ား

ေရွးသန္းေခါင္စာရင္းမ်ားထဲက အာရ္ကာန္မြတ္စလင္ ေခၚ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ား

ျမန္မာျပည္တြင္ “႐ိုဟင္ဂ်ာ မရိွ၊ ႐ိုဟင္ဂ်ာသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား မဟုတ္” စသည္ျဖင့္ အမုန္းတိုက္ေနစဥ္ ျပည္သူအခ်ဳိ႕ကလည္း  ဤအမုန္းတိုက္မႈကို ဘုမသိဘမသိ ေထာက္ခံေနၾကသည္။ မ်က္စိပိတ္ ေထာက္ခံေနျခင္းသည္ လူ႕အက်င့္မဟုတ္ေခ်။ လူသားသည္ ဉာဏ္ရည္ အျမင့္ဆံုးသတၱဝါျဖစ္သည္။ အမ်ားတကာေနာက္သို႔ လိုက္ပါျခင္းမဟုတ္ဘဲ စဥ္းစားဆင္ျခင္၍ အမွန္တရား ဘက္ေတာ္သို႔သာ ေနာက္လိုက္ရပါမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စဥ္းစာတတ္ေသာ ဉာဏ္ႀကီးရွင္မ်ားအတြက္ ေရွးကပင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးရိွခဲ့ေၾကာင္း ေရွး သန္းေခါင္စာရင္းမ်ားထဲမွ  ခိုင္လံုေသာ အေထာက္အထားမ်ားႏွင့္ တကြ ဤေဆာင္းပါးကို တင္ျပျခင္းျဖစ္သည္။ 

လူဦးေရ သန္းေခါင္စာရင္းဆိုသည္ သတ္မွတ္ထားေသာအခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ လူဦးေရ အားလံုးဆိုင္ရာ လူမူေရး၊ စီးပြားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ  အခ်က္အလက္မ်ားကို စုေဆာင္းျခင္း၊ ျပဳစုျခင္း၊ ဆန္းစစ္ျခင္း ႏွင့္ လူဦးေရစာရင္း ေကာက္ယူျပဳစုရေသာ လုပ္ငန္းစဥ္ တစ္ခုျဖစ္သည္။ ယင္းကို ဆယ္ႏွစ္ တစ္ႀကိမ္က် ျပဳစုေလ့ရိွသည္။ 

ၿဗိတိသွ်တို႔သည္  လူဦးေရ သန္းေခါင္စာရင္းကို ၁၈၀၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္  စတင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ လက္ေအာက္ခံႏိုင္ငံမ်ား၏ လူဦးေရစာရင္းကိုမူ ထိုအခ်ိန္တြင္  မသိႏိုင္ခဲ့ေခ်။ 

၁၈၇၂ ခုႏွစ္တြင္ ေကာက္ယူခဲ့ေသာ သန္းေခါင္စာရင္းသည္ အေရးပါေသာ သန္းေခါင္စာရင္းဟု မွတ္ယူႏိုင္သည္။ ယင္းတြင္ အခ်က္ (ေမးျမန္းျခင္း) ၁၇ ခု ပါရိွခဲ့သည္။ ထို သန္းေခါင္စာရင္းႏွင့္  ၿဗိတိသွ်အစိုးရ သိမ္းပိုက္ထားေသာ ကိုလိုနီနယ္ေျမ အားလံုးကို စာရင္း ေကာက္ယူႏိုင္ျခင္း မရိွခဲ့ပါ။ 

၁၈၈၁ ခုႏွစ္တြင္ ေကာက္ယူခဲ့ေသာ သန္းေခါင္စာရင္းသည္ ေခတ္မီ သန္းေခါင္စာရင္းဖက္သို႔ ႀကီးမားေသာ ေျခလွမ္းတစ္ခုအျဖစ္ လွမ္းခဲ့ေလသည္။ ဤသန္းေခါင္စာရင္းတြင္ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီ  ပိုင္နက္တစ္ခုလံုးကို စာရင္း ေကာက္ယူႏိုင္သည္သာ မဟုတ္ဘဲ လူဦးေရစာရင္း၊ စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရး ဆိုင္ရာ အဂၤါရပ္မ်ားကိုလည္း တစ္သီးတစ္ျခားစီ ေကာက္ယူျပဳစုႏိုင္ခဲ့သည္။ ယင္းသန္းေခါင္စာရင္းကို ၿဗိတိသွ်အိႏၵိယ တိုက္တစ္ခုလံုးမွ ေကာက္ယူႏိုင္ခဲ့သည္။  

၁၈၉၁ ခုႏွစ္တြင္ ေကာက္ယူခဲ့ေသာ သန္းေခါင္စာရင္းသည္ ၁၈၈၁ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္း ခ်ဥ္းကပ္မႈ ႏွင့္ အားထုတ္မႈ တို႔ကို အေျခခံသျဖင့္ အထက္ဗမာျပည္၊ ကရွ္မီးယားေဒသႏွင့္ ဆိကၡိမ္ေဒသ အပါအဝင္ ကိုလိုနီပိုင္ နယ္ပယ္ေဒသမ်ားကို ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ၿပီးစီးႏိုင္ခဲ့သည္။ ပထမ သန္းေခါင္စာရင္း မွ ခြဲျခားလာသည္က မိခင္ဘာသာစကားေနရာတြင္  မိဘဘာသာစကားဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ားကို ရယူခဲ့သည္။ 

တတိယႀကိမ္ေျမာက္ သန္းေခါင္စာရင္းကို ၁၉၀၁ ခုႏွစ္၊ မတ္လတြင္ စတင္ခဲ့သည္။ အေသးစိတ္ စာရင္းေကာက္ယူရန္ မျဖစ္ႏိုင္သည့္ ေဝးလံေသာ ေဒသမ်ားတြင္ လူဦးေရစာရင္းကို အိမ္ေျခမ်ားအေပၚ အေျခခံ၍ ခန္႔မွန္းခဲ့သည္။ အဓိက အေျပာင္းအလဲမွာ အိမ္ေျခစာရင္း၊ အျခားေဒသ ဘာသာေရးနာမည္ခံ မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား သို႔မဟုတ္ လူမ်ဳိးမ်ားအစား ဟိႏၵဴလူမ်ဳိး၊ ဂ်ိန္းလူမ်ဳိး မ်ဳိးဇာတ္မ်ားကိုသာ ျဖည့္စြက္မွတ္တမ္းတင္ျခင္းျဖစ္သည္။  ႏိုင္ငံျခားဘာသာစကား ကိစၥတစ္ခုလည္း မိတ္ဆက္လာခဲ့ေပသည္။ 

၁၉၁၁ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္းသည္ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီ ျပည္နယ္ ၁၄ ခုႏွင့္ မူရင္းျပည္နယ္ အားလံုးတြင္ စတင္ခဲ့သည္။ အဂၤလိပ္ဘာသာ ဆိုင္ရာ  ဗဟုသုတ အျပင္ အဂၤလိပ္စာေပဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ားကိုလည္း စာရင္းေကာက္ယူခဲ့သည္။ 

၁၉၃၁ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္းသည္ ျပည္တြင္း ဆူပူလႈပ္ရွားမႈတစ္ခုႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္တည္း ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္သူ/မီွခို ႏွင့္ မိခင္ဘာသာစကားဆိုင္ရာ ေမးျမန္းျခင္းႏွစ္ရပ္ တိုးလာခဲ့သည္။  

ေနာက္ဆံုး သန္းေခါင္စာရင္းသည္ လြတ္လပ္ေရးမတိုင္မီ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္တြင္ စစ္ေဘးက်ေနခ်ိန္၌ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ဤသန္းေခါင္စာရင္းတြင္ အေရးႀကီးေသာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို အတည္ျပဳခဲ့သည္။ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ (ပံုမွန္မဟုတ္ေသာ) နမူနာမ်ားကို အသံုးျပဳခဲ့သည္။ ၅၀ ေျမာက္ျဖတ္ပိုင္းသည္ သန္းေခါင္စာရင္းတြင္  တရားဝင္ျဖစ္ေသာနမူနာဟု အမွတ္အသားေပးခဲ့သည္။ ေမးျမန္းျခင္း ပံုစံမ်ားကို အက်ယ္ခ်ဲ႕ ျဖည့္စြက္္ခဲ့သည္။ 

(၆) ႀကိမ္ေျမာက္ သန္းေခါင္စာရင္း မတိုင္မီ ၁၉၂၁ ခုတြင္ လူဦးေရ၏ လူမ်ဳိး အုပ္စုခြဲရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္။ ယင္းအႀကိဳ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ သန္းေခါင္စာရင္းမ်ားတြင္ လူဦးေရမ်ားကို ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာေရးအရ သာ အုပ္စုခြဲျခင္း ျဖစ္သည္။ 

ယင္းသန္းေခါင္စာရင္း၏ အခန္း (၁၁)၊ စာပိုဒ္ ၁၅၇ တြင္ “ အင္ပါယာ ဇယား ၁၃ တြင္ အေရအတြက္မ်ားကို ဇယား သြင္းထားသည္ကား အင္ဒို-ဗမာ မ်ဳိးႏြယ္စု သံုးစု၊ ေဇဘာတီ လူမ်ဳိး၊ အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္လူမ်ဳိးႏွင့္ အာရ္ကာန္ ကမန္လူမ်ဳိး တို႔ကို အဆင္ေျပေစရန္ အုပ္စု “အက္စ္”တြင္ ေပါင္းထည့္ထားသည္။” ဟူ၍ ေရးသား ေဖာ္ျပထားသည္။ 

စာပိုဒ္ နံပါတ္ ၁၅၉ တြင္ အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္လူမ်ဳိးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဖာ္ျပထားသည္မွာ “ အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္လူမ်ဳိးသည္ အထူးသျဖင့္ စစ္ေတြခ႐ိုင္ (Akyab)တြင္ ေနထိုင္သူမ်ားျဖစ္ၿပီး စစ္တေကာင္းသား မဟာေမဒင္ႏွင့္ အာရ္ကာန္သူ တို႔မွ ဆင္းသက္လာသူမ်ားဟု ယူဆၾကသည္။ ယင္းသူတို႔သည္ အေနၾကာေသာ စစ္တေကာင္းသားမ်ားမွ ဆင္းသက္လာသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ၎တို႔သည္ စစ္တေကာင္းသား အေခၚခံရျခင္းကို အၿမဲျငင္းဆန္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾကေပသည္။ အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္အျဖစ္ေခၚေဝၚရန္ လိုလားသူမ်ားလည္း ျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ရာသက္ပန္ အေျခခ်ေနထိုင္မႈသည္ အာရ္ကာန္သူမ်ားႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ျခင္းကို ေပၚလြင္ေစသည့္အျပင္ အထက္ေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္လည္း ကိုက္ညီေနသည္။ စစ္တေကာင္း မဟာေမဒင္ႏွင့္ အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္တို႔သည္ လူမ်ဳိးအရ နီးစပ္မႈရိွေသာ္လည္း အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္သည္ သူတို႔ႏွင့္ ေရာေႏွာေပါင္းဖက္ျခင္း မျပဳခဲ့ဘဲ ကိုယ့္မ်ဳိးထဲမွ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းကာ သီးျခားလူမ်ဳိးအျဖစ္ ရပ္တည္ေနသည္။ 

“စစ္ေတြမွာရိွသည့္ ဗုဒၶဘာသာ ရခိုင္တို႔က ရခိုင္ျပည္ ေကာ္မိရွ္နားအား သန္းေခါင္စာရင္းတြင္ ရခိုင္ႏွင့္အတူ အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္ကို ေပါင္းမထည့္ရန္  ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ စာရင္းေကာက္သူတို႔အား အမိန္႔စာ ထုတ္ခဲ့သည္မွာ အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္သည္ ဗမာျပည္ထဲတြင္ အၿမဲတမ္း အေျခစိုက္ ေနထိုင္သူျဖစ္ရမည္။ ထို႔ျပင္ ရခိုင္ႏွင့္ အိႏၵိယသားမ်ား၏ အဝတ္အစားမ်ဳိးကို ဝတ္ဆင္ျခင္းမျပဳသည့္သူျဖစ္ရမည္။ 

“အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္ လူဦးေရသည္ ၁၉၂၁ ခုႏွစ္တြင္ (၂၄၀၀၀) ေယာက္ စာရင္းသြင္းခံခဲ့ရသည္။ ေရွး သန္းေခါင္စာရင္းမ်ား၏ အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္ အေရအတြက္မ်ားကို ဇယား ၈ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ဇယားတြင္ ကြဲျပားေသာ ကိန္းဂဏန္းမ်ားသည္ အာရ္အာန္မဟာေမဒင္ အေရအတြက္ကို ၫႊန္ျပသည္။ ၁၉၀၁ ခု သန္းေခါင္စာရင္း ဇယားတြင္မူ အာရ္ကာန္မဟာေမဒင္ လူမ်ဳိး စာရင္းကို ခြဲျခားေရြးထုတ္ႏိုင္ရန္ ခဲယဥ္းေလသည္။ မဟာေမဒင္လူမ်ဳိးသည္ ေရွးသန္းေခါင္စာရင္း သံုးခုစလံုးတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေၾကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။”

ဇယား နံပါတ္ ၈ တြင္ အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္ လူမ်ဳိးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဖာ္ျပထားသည္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။ 

ခုႏွစ္၊           ဦးေရေပါင္း၊           က်ား၊               မ

၁၉၂၁ ခု        ၂၃၇၇၅၊              ၁၂၇၄၀၊          ၁၁၀၃၅
၁၉၁၁ ခု        ၄၆၇၅၊                ၃၅၅၈၊             ၁၁၁၇
၁၉၀၁ ခု         ----                        ----                  ---
၁၈၉၁ ခု        ၄၆၆၊                  ၂၈၈၊               ၁၇၇

၁၉၃၂ ခု သန္းေခါင္စာရင္း၏ အစီရင္ခံစာ၊ အတြဲ ၁၂၊ ဗမာျပည္  အပိုင္း ၁၊ စာပိုဒ္ (၁၄၀) တြင္  “လြန္ခဲ့ေသာ သန္းေခါင္စာရင္း ေလးခုတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည္ ကြဲျပားျခားနားသည့္ လူမ်ဳိးစုမ်ား၏ လူဦးေရစာရင္းကို ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာ ဇယား ၁၈ တြင္ ထည့္သြင္းထားသည္။ ” ထိုဇယားတြင္ ၁၉၀၁ ခုႏွစ္မွ ၁၉၁၁ ခုႏွစ္ထိကို အင္ပါယာ ဇယား ၁၃ မွ ရရိွခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုဇယားကို ထည့္သြင္းရာတြင္ အခ်ဳိ႕ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္လည္း ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ၁၉၀၁ ခုႏွစ္ အင္ပါယာ ဇယား (၁၃) တြင္ လူမ်ဳိးမ်ား၊ မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား၊ အုပ္စုမ်ား ထင္ရွားေသာ ဘာသာသာသနာအရ အမ်ဳိးအစား ခြဲျခားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဇယားတြင္  မည္သည့္ လူမ်ဳိး၊ မ်ဳိးႏြယ္စု၊ အုပ္စု မဆို ဘာသာမ်ဳိးစံုအတြက္ ႁခြင္းခ်က္ရိွခဲ့သည္။  အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္ လူမ်ဳိးအျဖစ္ အမ်ဳိးသား အေယာက္ (၈၀၀၀)၊ အမ်ဳိးသမီး အေယာက္ (၇၀၀၀) ခန္႔ ခန္႔မွန္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုသူတို႔ကို အုပ္စု အက္စ္ (အင္ဒို-ဗမာ လူမ်ဳိး) တြင္ စာရင္းသြင္းခဲ့သည္။ ၁၉၁၁ ခုႏွစ္ လူဦးေရ အေရအတြက္၌ မဟာေမဒင္လူမ်ဳိးအျဖစ္ အမ်ဳိးသား အေယာက္ (၁၀၀၀၀)၊ အမ်ဳိးသမီး အေယာက္ (၈၀၀၀) စာရင္းေကာက္ယူရရိွခဲ့သည္။ ” ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားသည္။ 

စာပိုဒ္ ၁၄၁ တြင္ “ အိႏၵိယလူမ်ဳိးမ်ား၏ အေရအတြက္မွာ ၁၉၂၁ ခုတြင္ (၈၈၁၃၅၇) ေယာက္ မွ ၁၉၃၁ ခုတြင္ (၁၀၁၇၈၂၅) အထိ တိုးပြားလာခဲ့သည္။ (၁၃၆၄၆၈ ေယာက္ သို႔မဟုတ္ ၁၅.၅ ရာခိုင္ႏႈန္း) အခန္း (၁)၊ စာပိုဒ္ (၁၆) တြင္ ၁၉၂၁ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္းအရ အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္ အမ်ားအျပားသည္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ အိႏၵိယသားအျဖစ္ မွားယြင္းစြာ ေျပာင္းလဲခံယူခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထိုအေရအတြက္ကို အၾကမ္းအားျဖင့္ ခန္႔မွန္းေသာ္ အေယာက္ (၁၀၀၀၀) မွ အေယာက္ (၁၅၀၀၀) ၾကား၌ ျဖစ္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အိႏၵယသား လူဦးေရတြင္ ၁၇ ရာခိုင္ႏႈန္း ဝန္းက်င္ တိုးပြားလာျခင္းျဖစ္သည္။ ” ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားသည္။ 

စာပိုဒ္ (၁၄၃) တြင္လည္း “စစ္ေတြခ႐ိုင္တြင္ အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္ အမ်ားအျပား ေတြ႕ရသည္။ အျခား ခ႐ိုင္မ်ားျဖစ္ေသာ ေက်ာက္ျဖဴ တြင္ (၁၅၉၇ ေယာက္) ႏွင့္ သံတြဲ တြင္ (၁၆၅၈ ေယာက္) တို႔ကို သိသိသာသာ ေတြ႕ရပါသည္။ သူတို႔သည္ ရခိုင္အမ်ဳိးသမီးမ်ားက စစ္တေကာင္းသား တို႔ကို လက္ထပ္ျခင္းမွ ဆင္းသက္လာသည့္ မ်ဳိးဆက္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ေဒသခံ သီျခားလူမ်ဳိးအျဖစ္ အသိအမွတ္ခံရၿပီး ရခိုင္လူမ်ဳိးမ်ား၊   စစ္တေကာင္းသားတို႔ႏွင့္  မတူကြဲျပားသည့္ အဝတ္အစားမ်ားကို ဝတ္ဆင္ၾကသည္။ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္တြင္ ဦးေရ ၅၁၆၁၅ ေယာက္ကို မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။ ယင္းသည္ ၁၉၂၁ ခုနစ္ အေရအတြက္ (၂၃၇၇၅ ေယာက္)၏ ႏွစ္ဆေက်ာ္ ျဖစ္သည္။ ” ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားသည္။ 

“စစ္ေတြခ႐ိုင္ႏွင့္ ေက်ာက္ျဖဴခ႐ိုင္ရိွ ကမန္လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ၂၁၈၀ ေယာက္ မွ ၂၆၈၆ အထိ တိုးလာခဲ့သည္။”

၁၉၁၁ ခု သန္းေခါင္စာရင္၊ အစီရင္ခံစာ အတြဲ (၉) ၊ ဗမာ အပိုင္း၊ စာပိုဒ္ (၂၆၄) တြင္  “မြတ္စလင္မ်ဳိးႏြယ္စု အမ်ားစုသည္ စစ္ေတြခ႐ိုင္ႏွင့္ ရန္ကုန္ခ႐ိုင္တို႔တြင္ အမ်ားစုေနထိုင္ၾကသည္။ မြတ္စလင္ လူဦးေရ၏ ၅၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ရိွသည္။ စစ္ေတြခ႐ိုင္ရိွ မြတ္စလင္မ်ားသည္ တိုင္းရင္းသားမ်ဳိးႏြယ္စု ျဖစ္ၿပီး အမ်ားအားျဖင့္ လယ္ယာလုပ္ကိုင္ၾကသည္။ ၁၉၀၁ ခုတြင္ စစ္ေတြခ႐ိုင္ရိွ မြတ္စလင္ လူဦးေရမွာ (၁၅၄၈၈၇) ရိွၿပီး၊ ၁၉၁၁ ခုတြင္ (၁၇၈၆၄၇) ေယာက္ ရိွခဲ့သည္။ 

သန္းေခါင္စာရင္းမ်ား အစဥ္အဆက္အရ “အာရ္ကာန္ျပည္တြင္ မြတ္စလင္လူမ်ဳိး အသိုင္းအဝိုင္းရိွခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ စစ္ေတြခ႐ိုင္တြင္ ရိွၿပီး သူတို႔သည္ ေျပာင္းေရြ႕လာသူ စစ္တေကာင္းသားမ်ား၊ ဘဂၤါလီမ်ားႏွင့္ လံုးဝမတူၾကေခ်။ သူတို႔သည္ အာရ္ကာန္မြတ္စလင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။” ၁၉၄၀ ခု ဘကၠစတာ အစီရင္ခံစာ ၊ စာပိုဒ္ (၇)  အရ “ဤ အာရ္ကာန္ မြတ္စလင္ အသိုင္းအဝိုင္းသည္ စစ္ေတြခ႐ိုင္တြင္ ေနထိုင္လာသည္မွာ အလြန္ၾကာေညာင္းခဲ့ၿပီ။ သူတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံအားလံုးသည္ တိုင္းရင္းသား မ်ဳိးႏြယ္စုျဖစ္ေၾကာင္း ရည္ၫႊန္းေနသည္။” ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားသည္။ 

၁၈၂၅ ခုႏွစ္တြင္ အာရ္ကာန္ျပည္သည္ လူဦးေရ တစ္သိန္းသာ (မဂ္လူမ်ဳိး ၆၀၀၀၀၊ မြတ္စလင္ ၃၀၀၀၀ ႏွင့္ ဗမာ ၁၀၀၀၀) ရိွခဲ့ေသာ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာ တစ္ခုျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ 

၁၈၂၅ ခုမွ ၁၉၃၁ ခုအထိ စုစုေပါင္း လူဦးေရမွာ  ၁၈၂၅ ခုတြင္ ၁၀၀၀၀၀၊ ၁၉၃၁ ခုတြင္ ၁၀၀၈၃၃၅ ေယာက္ (ဆယ္ဆေက်ာ္) ျဖစ္၍ ရခိုင္လူမ်ဳိး ၆၀၀၀၀ တြင္ ၅၄၈၅၆၆ ေယာက္ (ဆယ္ဆခန္႔) တိုးလာၿပီး မြတ္စလင္ လူမ်ဳိးမွာမူ ၃၀၀၀၀ တြင္ ၅၄၂၄၈ (ႏွစ္ဆခန္႔) တိုးသည္တဲ့။ 

ရခိုင္ျပည္၏ လူဦးေရသည္ ၁၉၂၅ ခုမွ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၆ ႏွစ္ အတြင္း ဆယ္ဆ တိုးလာခဲ့သည္။ ထို႔အတူ အဆိုပါ ႏွစ္မ်ားအတြင္း ရခိုင္လူမ်ဳိး လူဦးေရသည္လည္း ဆယ္ဆခန္႔ တိုးပြားလာခဲ့သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ မြတ္စလင္ လူဦးေရသည္ ႏွစ္ဆခန္႔ တိုးလာရသနည္း။ ေစာဒကတက္စရာပင္ မဟုတ္ေလာ။ စင္စစ္အားျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားသည္ ဓေလ့ထံုးစံအရ မြတ္စလင္ႏွင့္ ဟိႏၵဴလူမ်ဳိးမ်ားထက္ ေမြးဖြားႏႈန္း နည္းပါးလွသည္။ ဤေနရာတြင္ မြတ္စလင္သန္းေခါင္စာရင္း မွတ္တမ္းတင္မႈ မွားယြင္းႏိုင္ေၾကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ေျခရိွသည္။ အာရ္ကာန္ မဟာေမဒင္ လူမ်ဳိး၏ လူဦးေရမွာ (၅၁၆၁၅) ေယာက္ မဟုတ္ဘဲ အေယာက္ (၃၀၀၀၀၀)ခန္႔ ျဖစ္သင့္ပါသည္။  

ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္တြင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိး ေနသည္မွာ ယံုမွားသံသယ ျဖစ္ဖြယ္ မရိွပါ။ သမိုင္းမွတ္တမ္းအရ ရိွသင့္သည္ထက္ ပိုမိုေလ်ာ့သြားျခင္းသာ ျဖစ္ေလသည္။ 


🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁

ကိုးကား-

[ “Muslim of Arakan and Censuses of India” ေဆာင္းပါးကို လူထုဝဏၰက ျပန္ဆိုသည္။ ]

ေရွးစကား ေရႊအလား [၄] | ႐ိုအမ်ဳိးသမီးႏွင့္ ေနထိုင္မႈဓေလ့

ေရးသား - လူထုဝဏၰ|

“Maiya Fuwain Fañs Gírar Bútoré Táke.” 

ဤအဆိုကို “Maiya fuwain fañs fordar bútoré táke.” ဟုလည္း အခ်ဳိ႕က ဆိုၾကသည္။ ေရွးက်ေသာ ဆို႐ိုးကေတာ့ “Maiya fuwain fañs gírar bútoré táke.”ဟု ေတြ႕ရိွရပါသည္။ အာရ္ကာန္ျပည္တြင္ ဂ်မာတ္ ဘာသာေရး အားထုတ္မႈ အားတင္းလာခ်ိန္တြင္ အခ်ဳိ႕႐ိုတို႔က Girá အစား Parda ကို ရွာရိယတ္ အူရ္ဒူအဖြင့္က်မ္း အသံုးအႏႈန္းႏွင့္ သံုးစြဲလာၾကသည္ဟု ယူဆရပါသည္။ ဒီေနရာတြင္ ပရ္ဒါ နဲ႔ ဂီရာ ဆိုလိုရင္းတူပါတယ္။ အကာအကြယ္လို႔ အနက္ရပါသည္။ 

“စကားထဲက ဇာတိျပ” ဆိုသကဲ့သို႔ သည္ဆို႐ိုးကလည္း ႐ိုဟင္ဂ်ာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ေဘးအႏၲရာယ္ အသီးသီးမွ ဘာသာေရး အဆံုးအမႏွင့္အညီ မိမိတို႔ နည္းစနစ္ျဖင့္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔၏ မြန္ျမတ္ေသာ စိတ္ဓာတ္ကို ေဖာ္ျပသည့္အျပင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးတို႔၏ ေနထိုင္မႈ ဓေလ့ထံုးစံႏွင့္ အဆင့္အတန္းကိုလည္း ေပၚလြင္ေပးေနပါ သည္။ ဆို႐ိုး၏ အဓိကအပိုင္းက Maiya Fuwain (အမ်ဳိးသမီးမ်ား) ႏွင့္  Fáñs Gíra (အကာအကြယ္ ငါးမ်ဳိး) ဆက္ႏြယ္မႈကို ေဖာ္ျပေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဤ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ အကာငါးမ်ဳိးကား စကားတိုလြန္းေသာ္လည္း အဓိပၸာယ္နက္႐ိႈင္းလွပါသည္။ 

႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးတို႔၏ ေနထိုင္မႈဓေလ့သည္ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕လွေၾကာင္း ေရွ႕ကေဆာင္းပါးမ်ားတြင္လည္း အေထာက္အထား သာဓကႏွင့္တကြ  ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ယခု ဤ ေရွးစကားကလည္း ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔သည္ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕ေသာ လူမ်ဳိးျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည့္ အေထာက္အထား တစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔၏ ေနအိမ္ေဆာက္သည့္ ပံုစံက မည္သည့္လူမ်ဳိးႏွင့္ မတူဘဲ တစ္မူထူးျခားလွသည္။ ျမင္ျမင္ခ်င္း ႐ိုဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိး၏ အိမ္ၿခံျဖစ္ေၾကာင္း သိႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ အာရ္ကာန္ျပည္တြင္ လူမ်ဳိးႏွစ္မ်ဳိး ဒြန္တြဲေနထိုင္ေသာ္လည္း အခ်ဳိ႕ဓေလ့ထံုးစံတို႔မွာ နီးစပ္ဆက္ႏြယ္မႈရိွေသာ္လည္း၊ အခ်ဳိ႕မွာမူ သိသိသာသာ ခြဲျပားျခားနားပါသည္။ 

႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔သည္ မိမိတို႔ေနထိုင္ေသာအိမ္ကို ယာယီတဲသဖြယ္ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ တည္ေဆာက္သည္ မဟုတ္၊ လူေနအိမ္ဟု ေခၚေလာက္ေသာ အဂၤါရပ္ျပည့္စံုေအာင္ ေသေသသပ္သပ္ ေဆာက္လုပ္ၿပီး အိမ္ၿခံကိုလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အကာအကြယ္ျဖင့္ ပတ္ပတ္လည္ ဝန္းရံစည္းခတ္ၾကသည္။ ထိုအကာအကြယ္တို႔မွာ- 

(၁) Zóli ေခၚ အျပင္ၿခံစည္း႐ိုး၊

(၂) Olíbólir gírá ေခၚ မုခ္တံခါးကာ (အိမ္ၿခံတစ္ခုလံုး အတြင္းမွ ကာသည္မဟုတ္၊ အျပင္မွ ဝင္လာေသာ လူသည္ ဝင္ဝင္ခ်င္း အတြင္း၌ ရိွေသာ လူကို တိုက္႐ိုက္ မျမင္ရေအာင္ မုခ္တံခါး (Gáñçá) ေနာက္မွာ အကာအကြယ္ တစ္မ်ဳိးျဖစ္သည္။)

(၃) Añttúa gíra (အမည္ကြဲရိွသည္) ေခၚ အိမ္ေနာက္ေဖးကို ကာရံထားေသာ အကာ ျဖစ္သည္။

ဤသို႔ အဂၤါရပ္ သံုးခုႏွင့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာတို႔၏ အိမ္ၿခံမ်ားကို  စနစ္တက် ၿခံစည္း႐ိုးခတ္ေလ့ရိွသည္။ Zoli အျပင္အကာမွာ ကြၽဲ၊ ႏြား တိရစၧာန္တို႔၏ ေႏွာက္ယွက္မႈ၊ မေကာင္းစိတ္ရွင္တို႔၏ ေႏွာက္ယွက္မႈမွ ကာကြယ္ရန္ျဖစ္သည္။ Olibolir Girá သည္ အျပင္လူမ်ား အိမ္ၿခံထဲသို႔ ဝင္ေသာအခါ ဝင္ဝင္ခ်င္း အထဲရိွလူမ်ားကို တိုက္႐ိုက္မျမင္ရေအာင္ ဂိတ္ဝ ႏွင့္ မနီးမေဝးတြင္ ကန္႔လန္ျဖတ္ ကာထားေသာ အကာအပိုင္းအစျဖစ္သည္။ အိမ္ေနာက္ေဖးသည္  အိမ္တြင္းမႈကို အမ်ားအားျဖင့္ လုပ္ကိုင္သည့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ား အလုပ္လုပ္ရာ ေနရာျဖစ္သည္။ အိမ္ၿခံအတြင္း ေျမကြက္လပ္တြင္ သီးႏွံမ်ားစိုက္ပ်ဳိးျခင္း၊ အဝတ္ေလွ်ာ္ဖြတ္၊ ဆန္ေထာင္း စေသာ အလုပ္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေလ့ရိွေသာ ေနရာျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအား အေႏွာင့္အယွက္ကင္း၍ လႊတ္လႊတ္လပ္လပ္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ ကာျခင္းျဖစ္ေပသည္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ ဤသို႔ေသာ္ အကာအကြယ္အတြင္း ေနထိုင္သည့္အျပင္ အိမ္နံရံ ႏွင့္ မိမိတို႔၏ ယဥ္ေက်းသိမ့္ေမြ႕ေသာ အဝတ္အစား အဆင္အယင္ တန္ဆာ ကလည္း အကာအကြယ္ တစ္ခုျဖစ္ေပသည္။ ဤသို႔ေသာ္ အကာကြယ္ႏွင့္ ေစာင့္ေရွာက္ထားျခင္းကား ႐ိုတို႔သည္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို တန္းတူညီတူ ဆက္ဆံသည္သာ မဟုတ္ဘဲ အမ်ဳိးသားမ်ားထက္ပင္ ပို၍ အေလးထား ဂ႐ုစိုက္ အခြင့္အေရးေပးေနဟန္ ထင္ရွားေနေပသည္။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္  အဆို၌ပါရိွေသာ Fañs Gíra (အကာ ငါးခု) မွာ-

၁။ Zóli 

၂။ Olíbólir gírá 

၃။ Añttúa gíra 

၄။ Góror berá 

၅။ Gaar hoor တို႔ျဖစ္ၾကပါသည္။ 

[Read Also: ဘာသာတရားအသီးသီးမွ ဟိဂ်ာပ္အေၾကာင္း]

ဤသို႔အကာအကြယ္ ငါးခုထဲတြင္ ေနသည့္ အဖိုးတန္ဆံုး မြန္ျမတ္ေသာ ႐ိုအမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ ေနထိုင္မႈစနစ္၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံႏွင့္ ရင္းႏီွးမႈမရိွေသာ အခ်ဳိ႕လူတို႔က အထင္မွား၍ “အလို! ႐ိုအမ်ဳိးသမီးမ်ားကို အကာငါးခု ခတ္၍ သိမ္းထားခံရ သည္။ အိမ္တြင္းပုန္းသည္၊ အမ်ဳိးသမီး အခြင့္အေရးကို  ပိတ္ပင္သည္ စသည္ျဖင့္ ကိုယ္ေတြးထင္ရာ ေဝဖန္ၾကေလ သည္။  စင္စစ္ေသာ္ကား အကာ ငါးခုကို အထစ္ထစ္ ပတ္ပတ္လည္ စည္းခတ္သည့္မဟုတ္ပါ။ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း ၿခံစည္း႐ိုးတစ္ခုတည္းထဲတြင္ အဂၤါရပ္ သံုးခု ပါဝင္ျခင္းသာျဖစ္သည္။ ထိုၿခံစည္း႐ိုးရိွ အိမ္ထဲတြင္ မိသားစုဝင္ အမ်ဳိးသားမ်ားလည္း ေနထိုင္ၾကသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ဤၿခံစည္း႐ိုးသည္ ႐ိုတို႔၏ အိမ္ဝင္းခတ္သည္ ပံုစံတစ္ခုသာျဖစ္သည္။  အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို အိမ္အျပင္ထြက္ျခင္း ပိတ္ပင္သည္လည္း အလွ်င္းမဟုတ္ပါ။ အခြင့္အေရးမ်ား ပိတ္ပင္တားဆီးသည္လည္း  မဟုတ္ေခ်။  အိမ္အျပင္ ထြက္လိုကား ထြက္ႏိုင္ပါသည္။ အလုပ္အကိုင္ လုပ္လိုကား လုပ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ အမ်ဳိးသမီးအိေႁႏၵတန္ဆာျဖစ္ေသာ ပါရ္ဒါဟ္ အကာအကြယ္ႏွင့္ အျပင္ထြက္ရန္သာ ျဖစ္သည္။ အျခားေယာက်္ားမ်ားက ဆြဲေဆာင္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ အဝတ္အစား ဝတ္ဆင္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရန္သာျဖစ္သည္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ အမ်ဳိးသားမ်ားႏွင့္ အတူ လယ္လုပ္၊ ယာခုတ္၊ ဆန္စပါး ေထာင္း၊ ဗိုင္းငင္ စသည့္ အလုပ္အႏုၾကမ္းမ်ားမွာပင္ တန္းတူညီတူ အလုပ္ခြင္သို႔ ပါဝင္ကူညီၾကသည္ကို အာရ္ကာရ္ျပည္တစ္ခြင္တြင္ ေတြ႕ျမင္ရမည္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို အျပင္ထြက္ျခင္းပိတ္ပင္ေသာ္ ဤအလုပ္မ်ဳိးကို မည္သို႔ လုပ္ေနသနည္း။ စဥ္းစားၾကည့္ပါေလာ။ 

ကာမအာ႐ံုသည္ မႏုႆႏွင့္ မကင္းျဖစ္သည္။ ထိုကာမအာ႐ံုသည္ က်ဴးလြန္ျခင္းသည္ ပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ ကာမအာ႐ံုကို လံႈ႕ေဆာ္ေပးေသာ အျမင္၊ အသံ၊ အနံ႔၊ အေတြ႕၊ အရသာ တို႔ကို အိေႁႏၵရိွရိွ ေစာင့္ထိန္းရပါမည္။ ဤပၪၥအိေႁႏၵကို ေစာင့္ထိန္းျခင္းသည္ က်က္သေရေဆာင္ အမ်ဳိးသမီး၏ တာဝန္ျဖစ္ေပသည္။ ဘာသာတရား တိုင္းတြင္လည္း အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ထိုသို႔ အိေႁႏၵရိွစြာ သြားလာေနထိုင္ရန္ ဆံုးမထားသည္ကို ေတြ႕ရိွႏိုင္သည္။ 

ထို႔ေၾကာင့္သာ ႐ိုအမ်ဳိးသမီးမ်ား အျပင္ထြက္ေသာအခါ ဘိုရ္ခါ ဝတ္႐ံုၿခံဳကာ မ်က္လႊာ ေအာက္ခ် သြားၾကပါသည္။  ျပင္းျပေသာ ေမႊးနံ႔သာ လိမ္းျခင္း၊ ပါးလႊာေသာ အဝတ္အထည္ ဝတ္ဆင္ျခင္း၊ အမ်ဳိးသားမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာေနထိုင္ျခင္း၊ အမ်ဳိးသားမ်ားႏွင့္ မလိုအပ္ဘဲ ေနာက္တီးေနာက္ေတာက္ စကားေျပာဆိုျခင္းတို႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကသည္။ ႐ိုယဥ္ေက်းမႈအရ ဘာသာေရးလမ္းၫႊန္ခ်က္ႏွင့္အညီ ေနထိုင္ျခင္းျဖစ္ေပသည္။ အိမ္တြင္းအမ်ားအားျဖင့္ ေနထိုင္ရျခင္းသည္လည္း ႐ိုဟင္ဂ်ာ လူမ်ဳိးသည္ Male Dominion အိမ္ေထာင္ေရးကို က်င့္သံုးပါသည္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးတြင္ Female Dominion အိမ္ေထာင္ေရး ျဖစ္၍ အမ်ဳိးသမီးမ်ားက အိမ္ေထာင္ေရးကို ႀကီးၾကပ္ၾကသည္။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ ႐ိုဟင္ဂ်ာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ အိမ္တြင္းေရး တာဝန္မ်ားကို ႀကီးၾကပ္ရၿပီး အမ်ဳိးသားမ်ားမွာ အျပင္ေလာက လုပ္ငန္းမ်ားကို တာဝန္ယူရသည္။ ႐ံုးအလုပ္ကို တာဝန္ယူရသည့္လူသည္ အမ်ားအားျဖင့္ ႐ံုးထဲတြင္ ေနရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုနည္းတူ အိမ္တြင္းမႈကို ႀကီးၾကပ္ရသည့္ သူသည္ အိမ္တြင္း၌ အခ်ိန္အမ်ားအျပား ကုန္ဆံုးမည္မွာ ထူးျခားစရာ မဟုတ္ပါ။ 

 ဤသို႔ အိေႁႏၵရိွရိွ ဝတ္ဆင္ျခင္းသည္ မိမိကို အျခားတစ္စံုတစ္ေယာက္၏ အႏၲရာယ္ျပဳျခင္းမွ ကာကြယ္သည့္ အျပင္ အျခားေယာက်္ား တစ္စံုတစ္ယာက္ကိုလည္း ကာမအာ႐ံု လံႈေဆာ္ေပး၍ မေကာင္းမႈျဖစ္ေစျခင္းမွ  ကယ္ဆယ္လိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေလသည္။ မည္သည့္ ဘာဘာျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္ လူမ်ဳိးျဖစ္ေစ  သည္ကာမဂုဏ္ ငါးရပ္ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ မထိန္းေစာင့္လွ်င္ ယေန႔ကမ႓ာတြင္ ျဖစ္ပ်က္လ်က္ရိွေသာ မုဒိမ္းမႈ၊ လိင္လုပ္ငန္း၊ အမ်ဳိးသမီးဘဝမ်ားကို ဖ်က္ဆီးမႈ၊ အိမ္ေထာင္ေရး မတည္ၿငိမ္မႈ စေသာ လူမူအသိုင္းအဝိုင္းမ်ား ပ်က္စီးေစတတ္ေသာ ဒုစ႐ိုက္မ်ားကို တားဆီးႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။ ယဥ္ေက်း လိမၼာေသာ လူသားသည္ တိရစၧာန္ထက္ေတာင္ ႐ိုင္းစိုင္းသြားပါလိမ့္မည္။ 

ဤသို႔လွ်င္ အမ်ဳိးဂုဏ္ က်က္သေရေဆာင္ေသာ ႐ိုအမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ ေနထိုင္မႈ ဓေလ့ထံုးစံသည္ လူ႕အခြင့္အေရးကို ပိတ္ပင္သည္မဟုတ္ဘဲ ယဥ္ေက်းေသာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းကို ေဖာ္ေဆာင္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္ေပသတည္း။ 

Rohingyár Boson Ókkol (႐ိုဟင္ဂ်ာ ဆို႐ိုးစကားပံုမ်ား)

Boson Ókkol (ဆို႐ိုးစကားပံု)

-A-

1. Ada suronir monot gutgoti.

(ခ်င္းသူခိုး စိတ္ဒုန္ဒုန္)
2. Am gasót zam nodóre.

(သရက္ပင္မွာ သေျပမသီးဘူး)
3. Aarolloi bazí firolloi mockari.
4. Abastá buzí, bebastá goró.
5. Acá tailé rasta niyole. 
(လိုလွ်င္ ၾကံဆနည္းလမ္းရ)
6. Acár fól mirá bicí.
7. Áf maillé kessuá uré.
8. Age kéc, fisé dorvec.

9. Age za, age há, agor loot kiyé nofa.

(အဦးသြား အဦးစား၊ အဦးေနာက္ကို ဘယ္သူ႕လိုက္မီ)
10. Agor ál zikká fisór ál íkka.
( ေရွ႕ေဆာင္ႏြားလား၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြား၊ ေနာက္ႏြားစဥ္စိုက္၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္လိုက္။)
11. Agor loot fisé nofa.
12. Ahol oré icára, Biyakkol oré técará.
13. Ahol oré ahol dilé, aró ahol baré,
 Beyakkhol oré ahol dilé nezottú how tore.

14. Akyab pya ré fanir donk e nofucá.
15. Andayattú nái bútor dhor. 
(မ်က္ကန္း တေစၧမေၾကာက္)
16. Andayár decót hana Raza.

(မ်က္ျမင္ျပည္မွာ မ်က္ကန္း မင္းထလုပ္)
17. Arí yó sún, dari yó sún.

(ဖြတ္မရ ဓားမဆံုး)
18. Áñti zurai faille yó, hañsi zurai no faré. 
19. Ári nofaillé bañdir foddóré.
20. Átthá maitte fuçí más more.

-B-

1. Baac ó no-báñguok, boñrá yo no-moruok.
2. Baf sá fut sá, maa sá zíi sá.
3. Baiggo dorílé ziyor nati yó baf dake. 
4. Báiggo dorílé darit mazé modur bahá bane. 
5. Baái hotá hoi sai, sita gorí laf nái.

6. Bainnali bainnali, surali agori.

(ပန္းထိမ္ မတတ္ခင္၊ ေရႊခိုးသင္)
7. Bañdur zetóu burá óu, Étou gas becí baá.
8. Bañlor feçot gii hozóm noó.

9. Bánga theñg gañtot
(အနာေပၚ တုတ္က်)

10. Bari fisór hák hoñsu tuwailé fa, feçor fut-zii matailé fa. 

11. Bát balá khúda hó, foñt bála behañ zo.
12. Beec bírile siré, beec hoñc oilé bertáke.
(တင္းလြန္းလွ်င္ျပတ္၊ ေလ်ာ့လြန္းလွ်င္ပတ္)
13. Beec lalsi goillé aiñtar loot nofa.
(အလိုႀကီး အရနည္း)
14. Beçir baiggór dón, Berar baiggót zon.

15. Bekub suwar oilé, hana dhula loi baiyon tulé .

(အိတ္ေပါက္ႏွင့္ ဖားေကာက္)

16. Betor dhore bañdor nase.
17. Bo óre kil, Soñir óre gil.
18. Bóine musa bañdé, báiyé uñsa sañsé.
19. Boin lagilé bailoi biro.
(ႏွမလိုလွ်င္ ေမာင္ကိုေပါင္း)
20. Bole zare, buddi tare.
21. Bon or bagé no háite monor bagé há.

22. Boráiyár fun, só ráiya za.

23. Borat or baare hórat nái, Thuna tulár gun nái.
24. Borór bát hái morór muic sorar.
25. Buiggáttú mone sa, gan gai ballá.
(အေသာသူက ေတးဆိုခ်င္။ )
26. Buot kucít buot zala, olfo kucít moronai bala.

27. Burá áger moitto, fuwa áger toitto.
28. Burá burír hotá ekkán óilé fúna fore.
(သက္ႀကီးစကား၊ သက္ငယ္ၾကား)

29. Burá córme háñce, fuwa córme hande.

(ကေလးရွက္ေတာ့ ငို၊ လုႀကီးရွက္ေတာ့ ရယ္။)
30. Burár hotá kurár gú.
31. Buth bañgizái, zoloi feñrai laf nái
32. Buzílé túra, no buzilé náittóngór murá.

-C-

1. Cara náidé bera mazorttún nere.
2. Cíyalór dhore kurá nofali bó né?
3. Códor gíri utton giri.
4. Coit biraimmia no base.

5. Com e sinai cuddor bái, ocom e fouri háñre bol buddi hárai.

6. Cótur e Sotur Goré.
7. Cúk bat é duk laittá.
8. Cuná rufa túk, manúic sina duk.
(ေငြကဲေရႊကဲထက္၊ လူကဲခက္)

9. Cuornír Háñt só, Baánnír Ek só.”

-D-

1. Dágoidé mas dhoñr.

(လႊတ္တဲ့ငါး ႀကီးသည္)

2. Dáñc oré tába, muic oré náfa.
3. Decci gorom noité dánná gorom. 
(အိုးကမပူ၊ စေလာင္းကပူ)
4. Decór bola fiçót nase.
(တိုင္းျပည့္ေဘး၊ ေက်ာကုန္းႏွင့္သယ္)
5. Decór bolat fir no base.
6. Decór sinta gadá yé no goré.
7. Deikká góror bañdi, Adeikká góror bibi. 
8. Dhuwañ dorí guli mare. 
9. Dhúlor bari hoorot cóm noó.
(ဆင္ေသကို ဆိတ္ေရႏွင့္ဖံုး၍ မလံုႏိုင္)
10. Docor larí ekor fuzá.
11. Dón takíte kure kure, dón furailé duré duré. 
(ဥစၥာမရိွ လူမခင္၊ ဥစၥာရိွ သူ႕သခင္။) 
12. Dori síra goru ye, thiyañra báñge.

13. Dóroné hailé, forane base.

14. Duk sára cúk nái.
(အနာခံမွ အသာစံရမည္။)

15. Duurí berçár suk fool, bazá beçí fuwain fool.

-E-

1. Ehélá beçír hotá nái.
2. Ek bar e zodi hó, cót bar sou.
3. Ek beçillá moré, ek meçillá more.
4. Ek decór buli, ar ek decór gali.

5. Ek dhul tulá, oinot dilé ek muth nofa.

(ဝူာကြမ္း တစ္လွည္းစာ၊ မီးဖုတ္၍ တစ္ဆုပ္မရ။)
6. Elóm burá nái.
(ပညာလို အိုသည္မရိွ)
7. Ek háte tali no fúre.
(လက္ခုပ္တစ္ဖက္တီး၍ မျမည္)

8. Ek sulát tin rañdóni, furi moure fén gáloni.
8. Ek zonor daara doc zon more.
10. Eñraiya kela miçá nái.

-F-

1. Fani haçi lé dui bák nou. Bái boin honó síra nou.
2. Faníyó búl noó, mas ó doijjá o.
3. Faraillattú dóun ouk, Ótin óttu fut ouk.
4. Feth obuzá, Kanunor dára.

5. Feçe nosiné bāi horhora.

6. Foir nosiní tuwa sálam gore.

7. Fouktow foñsí toktó no siné.

(ေပါက္ေတာေရာက္၍ ေပါက္ေတာမသိ)

8. Fool kuñir or din ek duñijjá.

(ေခြး႐ူးေကာင္းစား တစ္မြန္းတည့္)
9. Forík ót takóyá, fattór loi no kélá.
10. Forullá re zaga dilé ad-khorá khó.

11. Foror fiçá mukót miçá. 
12. Fororlá gañt kurilé, zar gañrát te fore.
13. Foror súta ek maic, Muk or súta ek rait. 
(သူမ်ားေျပာတစ္လ၊ မယားေျပာတစ္လ)
14. Fuiñc fóri kuçoil báñgé.
15. Funot nái thena, miçádí bát haná.
16. Fuadór ek fúça, afuwadór guñra.

-G-

1. Gággua dé kuñir e no hoñre.
(ေဟာင္လြန္းသည့္ေခြး လူမေလး)
2. Gaite gaite gain, baité baité cain.
3. Gal gune beñg more.
(အသံေၾကာင့္ ဖားေသ)

4. Gal táite Nakot bát.

5. Gañtot foille maa maa goré.

(ခလုတ္ထိမွ အမိတ)
6. Gas e gular bór coo, gula ye gasór bór nocoo.
7. Gas sine bahole, Manúic sine ahole.
8. Gasór bahol, Mancór Ahol, Rosóm zator.
9. Gorib moille fúne, dóni foille fúne.
10. Goróyar sou gún, dahoyár doc gun.  
11. Gór lifi duarot asár há.

12. Góror cundór nari(zii), matá cúndor foori.
13. Góror goru gáñçár ker no há.
(ရြာနားက ျမက္၊ ရြာႏြားမစား)

14. Górór mela fore hār, Hassonya hodda loi) (fara) berar.
15. Górot nái morisor guri, báaré dahár zutar mothmori.
16. Goroyár córom no, dekóyar córom.
(ယိုသူမရွက္၊ ျမင္သူရွက္)
17. Gura hale kul soré, doñr oré hátot dóre.
(ငယ္လွ်င္ခ်ီ၊ ႀကီးလွ်င္မီွ)

18. Gúwar log gúwot kúchi.

(ေခ်ဴခါထဲက ေလာက္ ေခ်ဴထဲေပ်ာ္သည္။)

-H-

1. Hái no-zainlé moribá, boi no-zainlé loribá.

2. Hál buzílé retí táke.

(ျမစ္ေပ်ာက္ေသာ္ သဲျပင္ က်န္ေစတယ္။)
3. Háli gorá mate bicí.
(မျပည့္သည့္အိုး ေဘာင္ဘင္ခတ္)
4. Hale ori hale bou.
5. Hál háçi kúñir gólai yé. 
6. Ham no tákile biyar zon bála.
7. Háñcor andha kurár um, foriyar fua loi na túñg túñg.
8. Háiñsá féçáñnír fúwá dulot soré, hon hon dec fusár góré.

9. Hái nozain lé kuwalor duch.

(လူမတန္ ကံခ်)
10. Hañsé taile fore mon, dure gilé thon thon.
(Out of sight, out of mind)
11. Haito dile neitto sa, ador goile mattat boi uin sa.
12. Háñt Doroní Fua Mare.
(လက္သည္မ်ား သားေသ)
13. Háñti lera oilé yó, doccúa goru fán také.
(ဆင္ပိန္လွ်င္ ကြၽဲေလာက္ က်န္ေသးသည္)
14. Háñti zurai fare, hañsí zurai no faré.
(ဆင္ဖိုးထက္၊ ခၽြန္းဖိုးကႀကီး)
15. Hárí faillé surí, Hárí no faillé mockarí.
16. Háñziya gom oiléyó, bair moza horé.
17. Háñzile finilé beri, lefilé fusilé meri.
18. Hátillá fuzá bór oilé yó luwa fore.
19. Hawaye hatthól háiyé, bogar fuñdot añçá bajjé.
20. Hírar kimot Murung e no buzé.
(ေငြအကဲ ပန္းပဲမသိ)
21. Hók hotá bafor kulot bōi ho.
22. Hoinjjar tunnur tannur bainar ek bari.

23. Hol bak, kholot fore.

24. Hombolor baaré théñg no thané.
25. Hoossá keñlá miçá nái. 
26. Hormo zodi bála óu, din duniyai foór ló.
27. Hounnór duwa ye, Goru no more.

28. Hóuñttu forí jumar gusól gore.

29. Hórati goru galsiri saá.
(အလကားရသည့္ႏြား သြားၿဖဲၾကည့္)
30. Horí yó sún, dari yó sun. 
31. Horé fúra fóil, Horé amor boil.
32. Horkot gorilé borkot aiyé.
33. Hóriyé báñgílé tára bone, bou é báñgílé biddánac goré.

34. Hótur e Sotur goré.

-K-

1. Keñra di tulé, keñra ré.
(one throne drives away another)
2. Kiyór kála, kiyór zala.

3. Kúch haal zivon, dukkó moron.

(ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေန ေသခဲ)
4. Kudal e vuk thane.

5. Kuilár bóda hawwar uum, forok só lói na túñg-túñg.
6. Kuroil maillé foot fore.
7. Kuwal baiggó hone zane.
8. Kuwal no bodolilé, Urán bodola fore.
(တရြာမေျပာင္း သူေကာင္းမျဖစ္)
9. Kúñrar bole sool nase.
10. Kuu hotá boyaror age.

-L-

1. Lac mari kúnít bazé.
2. Lal Kutta cíyalor Bai.

3. Lal samrar buddi, Nizor khó gúci gúci. 

4. Lalsír matát cóbo moré.
5. Latí haiya hattol lati no hailé nofage.
6. Laçí yó no bañgé, áf o no moré.
(ေျမြမေသ၊ တုတ္မက်ဳိး)

7. Lori-sori baró, górot bōi teró.
8. Luta kuíñre gú béci há.

9. Luwá ré luwadí hara fore. Hañti ré hañti di dórá fore.

-M-

1. Maa dileyó baf nafa. 
2. Maar gun oré, sam hó goillé yó no-fúzé.
3. Mélat zon agé, hoilot zon fisé.
4. Meittheillá ar Meittheilla hoil bazílé, Giróror ail usol gorê.
(ေျမတူးသမားခ်င္း ခိုက္ရန္ဖြား၊ ေျမရွင္အျမတ္သာ။)

5. Misá hotá hanor mozá, miçá miçá fún.

(မုသားမပါ လကၤာမေခ်ာ)
6. Missirír bañga gór, holibar fara hor, boiddor górot nitti zoor. 

7. Mizzir górot muk dhain, háde gorót fuwain dhain.
8. Modu haité fukor hoñrani cúwa fore.
9. Mokkar manúic hójot loot nofa. 

10. Moniccór mon jin e yó bórai nofaré.

(လူအလို နတ္မလိုက္ႏိုင္)

11. Muicór laçáit loçí sára, háñt tiyañra fara.

(မရဲဘဲ ေကြၽးပျဲစီးခ်င္)

-N-

1. Nasi Nojanilé uçán beñha.
2. Nathá manúic age mate, nathá zobin age fáre.
3. Natir lá háñti more.

4. Nelezza tore, lazulla more.

5. Nidan bine foth nomile.

(ဆရာမျပ နည္းမက်)
6. Nir hákim e foran hó, nir buddí yé docá óu. 
7. Nim fúl matát de lai, nin gastala boi handa fore.
8. Noháilé toré, No sinílé moré.
(မရိွသူထက္ မသိသူခက္)
9. Nohande de fuwa ye dut no-fa.
(ငိုတတ္သည့္ကေလး ႏို႔စို႔ရ)
10. Notakattún aró no zaná dúk.
(မရိွတာတက္ မသိတာခက္)

-O-

1. Obággittár zaan or uorttú za, Bággíttár maalor uottún za.

2. Ocút out oíte farat gócilé, Ohotá hotá oíte luke gócilé.

3. Ókkol kuñír mokka gilé, decór g** hone háibou.
4. Omancór fouri no bóiyó, Bálá mancór zuta bóiyó.
5. Omancór soori goillé nofá meerbáni, baramas dúile nofa foon fani.
6. Óñttu fori, jumar gusól goré. 
7. Ori ré maari Bou óre cíka.
8. Órib ninnam gorib.
9. Óriyé maijjé gutá, Buo yé faiyé súta.
10. Oti hammuar bát nái, Oti cúndorír nek nái.
11. Ottór soil dola no goitte ruzar soil dola goror.

12. Oun or rátá, sāiyor thale.

(မီးခဲျပာဖံုး)

13. Ou dikkós, bou no dikós.

-R-

1. Raak e more, tandor tore.

2. Raçór bát feçot táke, nidanor hotá monot táke.
3. Raza ré rajjo ye nokula, Maa-baf oré fut-ziyan dé nokula.

4. Razar foran háñt biyán, fanír foran ek madán.

(မင္းအသက္ ခုႏွစ္ရက္၊ ေရအသက္ တစ္မနက္)
5. Rata náide decót kuñrí kurá bak de.
6. Riit buzí giit gaa.
7. Rot taite añro, combotti taite baço.

8. Rotór kurun foñtór bai, rot fúrailé kiyé nái.

9. Ruwáñgór hotti, ronge chúde ginní.

-S-

1. Sába ré hat laille, Sába yo hát lare.
2. Sáf miça hái hóndhár bari haile yó gomlage.

3. Sandar muic o muic, foktor muic o muic, follannyar goyal búc.
4. Sép cíçilé gaat fore, kuróil máilléyó foot fore.
5. Sikkáttu aró viddá bicí.
6. Sile mancór gusto há, silor gusto kiyé nohá. 
7. Sinóya kuri há, Osinóya diyáiñ zá.
(သိသူေဖာ္စား၊ မသိသူေက်ာ္သြား)
8. Suk hana goillé yó, dec hana no goijjó.
9. Suk tai añdá, Hát tai bena.
10. Sólluk ór no faar ottú sole, osólluk ór no doriyat dhufé. 
11. Sool mutité dorá fore.
12. Sur dai buddi baré.
(ရန္သူေျပးမွ ဒူးေလးျပင္)
13. Suror gola dhoñr.
14. Suror háñt rait, Girósór ek rait. 
15. Suror sur Kuwal, Giróssor bor kuwal.

-T-

1. Táka yo duk, No tá yó duk.
(မရိွဒုကၡ၊ ရိွဒုကၡ)
2. Telir matát tel,  ateilla matá gel.
3. Téñg sossorailé ek hát, gal sossorailé thard or sórat. 
4. Tik hotá tuittir mukót.

5. Tin gun berái lé dori, thañg thang mate hotti.

(သံုးလြန္းတင္မွ ျႀကိဳး၊ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္မွ အိုး)
6. Tuiñc hañri soil nofa.
(ဖြဲ႕ကိုေထာင္း၍ ဆန္ေကာင္းမရ)

-U-

1. Ulda sure kutuwal baá.

(သူခိုးက လူလူဟစ္သည္။ သူခိုးက လူျပန္ဟစ္သည္။)
2. Ūñ hotá mon bór, Bezainnà hotá han bór.

3. Una bátor duna bol, feth bóri háilé fuícca ból.
4. Undujjallá undurní, razallá rani, baccárlá madobi.
5. Uñre date hoñr há. 
(လင္ႏွင့္မယား၊ လွ်ာႏွင့္သြား။) 
6. Uñth haça háñcer fán lage. 

7. Uzar báñga gor, boiddo górot nitti zor.
8. Uzu oñllot gii no uré. 
9. Uzu gas baa duk, uzu hotá fúna duk. 

-W-

1. Waa giile assan súñwe.

2. Waccá gal e, horhora no mane.
3. Waccá fere niriccá no siné.

4. Wakiya fúní badcá nobone.

-Z-

1. Zaibo bandiri, aibó cúndorí.

(အဆိုးသြားလွ်င္ အေကာင္းလာ။)

2. Zaillar háñt zu, áillár ek zu.

3. Zák sirílé bagé há. 
(ႏြားကြဲ က်ားဆြဲ)
4. Zar Baforé Kuiñre hàiye te Deñ dekíle dhora. 
5. Zar bazu dúf, tar hotá kuroilór kuf. 
6. Zar goru fúñçót báijjé , tartún lesot aagae dóráfóré

7. Zar goruré te meitta teil di randi ha.

8. Zar bafe gúra nó-soré, te gúra dorí bobbo goré.
9. Zar hame taré cáñze, ofir hame lori sañsé.

10. Zamai háram, bilai háram.
11. Zar nun, tar f**. 
12. Zar sugót ál fore, te no deké nize.
13. Zat e zat kiyañrár gañt.
( သူေတာ္ခ်င္းခ်င္း၊ သီတင္းေလြ႕ေလြ႕၊ ေပါင္းဖက္ေတြ႕)
14. Ze decór é bou, Zuiñr funot di nou bou.
15. Ze kuñiror les beñha suñwat boillé yó é beñha
(ေခြးၿမီးေကာက္ က်ည္ေတာက္စြပ္)
16. Ze ailot há é ailot cíñg dará.

17. Ze meçit asár há, é meçit bordí urá fore.
18. Ze soun ót há, e soun hana goré.
19. Zeror keti goru ye há, zeror fuwa fore so. 
(ေကာက္ေႏွာင္းလွ်င္ ဆင္စာ၊ သားေႏွာင္းလွ်င္ ကြၽန္ရာ)

20. Zeen or heen.
21. Zeén galor eén suwar.
(က်ားႀကီး ေျခရာႀကီး)
22. Zeén muic or eén Goddona.
23. Ziit or bát kuiñr e há.
(Perversity brings losses.)

24. Ziiyór nati alok sáti, futor nati zivon ziyoñti.
25. Zodi fore khoor, tóu no sairjjó coór.
26. Ze zeddur lame, éddur bíze.
(ေရျမင့္လွ်င္၊ ၾကာျမင့္။)
27. Zór zikká zuñir íkká.
(မိုးရြာသည့္ဘက္ ခေမာက္ေဆာင္း)
28. Zotton e rotton.
29. Zuo háilé há, hímmót no háraic.

30. Zuu hale khó nái, moron hale uddár nái.


Collected by RohangKing

ဒု-ရဲမွဴးႀကီး ဦးေက်ာ္ေဇာေအာင္

ပံု- ဒုရဲမႉးႀကီး ဦးေက်ာ္ေဇာေအာင္ 

ဒု-ရဲမွဴးႀကီး ဦးေက်ာ္ေဇာေအာင္

|စုစည္းတင္ျပ- လူထုဝဏၰ|

ရုိဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးတစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္ေဇာေအာင္ (ခ) ဦးေဘာ္နီအာမီးန္ သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႔တြင္ ဒုတိယရဲမွဴးႀကီး အဆင့္ျဖင့္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ထုိေခတ္က ရဲမင္းႀကီး ဦးေက်ာ္ေဇာေအာင္ဟု ေက်ာ္ၾကားခဲ့သူျဖစ္သည္။ ရုိဟင္ဂ်ာလူမ်ဳိးထဲတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႔၌ အျမင့္ဆုံးရာထူးကုိ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ 

 ဦးေက်ာ္ေဇာေအာင္ သည္ ဘူးသီးေတာင္ၿမဳိ႕နယ္မွ ၿမဳိ႕နယ္သမ၀ါယမဦးစီးမွဴး ဦးထြန္းစိန္ (ကြယ္လြန္) ၏ ညီအရင္းျဖစ္ၿပီး၊ Rohingya Blogger/Rohingya Today တည္ေထာင္သူ ဦးဘစိန္၏ ဦးေလးအရင္း ျဖစ္သည္။ ရုိေနဆန္းလြင္ႏွင့္ ကုိေဇအဏၰ၀ါတုိ႔၏ အဖိုးလည္းျဖစ္သည္။  

 ၎သည္ ေမာင္ေတာၿမဳိ႕နယ္မွ စတင္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ ေမာင္ေတာၿမဳိ႕နယ္ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္၊ အထူးသတင္းတပ္ဖြဲ႔၊ ၀န္ႀကီးမ်ားရုံး၊ က်ဳိင္းတုံ၊ မႏၱေလး၊ ေက်ာက္ျဖဴ၊ ေျမာင္းျမ၊ ပခုကၠဴ၊ မေကြး စသည့္ၿမဳိ႕မ်ားတြင္ ရာထူးအဆင့္ဆင့္ျဖင့္ ႏုိင္ငံ့တာ၀န္ကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ 

 ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ဳိးသားေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႔၏ အဖြဲ႔၀င္တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ အင္းစိန္ စီအုိင္ဒီ (CID) ေထာက္လွမ္းေရး ဌာနခ်ဳပ္တြင္လည္း ဒုတိယရဲမွဴးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ 

 ဒုတိယရဲမွဴးႀကီး ဦးေက်ာ္ေဇာေအာင္ကုိ ေထာက္လွမ္းေရးဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ မေလးရွား၊ ထုိင္း၊ အင္ဒုိနီးရွား၊ စင္ကာပူအပါအ၀င္ အျခားႏုိင္ငံမ်ားစြာသုိ႔ ေလ့လာေရးခရီးမ်ားအျဖစ္ ႏုိင္ငံေတာ္က ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ 

 ၎သည္ ဒုတိယလုံၿခဳံေရးမွဴး၊ လုံၿခဳံေရးမွဴး၊ အမႈစစ္အရာရွိ၊ ဒုတိယႀကီးၾကပ္ေရးမွဴး၊ ၀န္ေထာက္၊ တုိင္းရဲတပ္ဖြဲ႔ ရုံးအဖြဲ႔မွဴး၊ သင္တန္းမွဴး စသည့္ အဆင့္ဆင့္ ရာထူး တာ၀န္မ်ားကုိ ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ 

 ဦးေက်ာ္ေဇာေအာင္သည္ တုိင္းျပည္တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ရင္း မိမိလူမ်ဳိး၏ အမ်ဳိးသားေရးတာ၀န္ အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိလည္း ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ၎ႏွင့္အတူ ဦးလွေမာင္၊ ဦးခ်စ္လြင္၊ ဦးဘထြန္း၊ ဦးဘၿမဳိင္ စသည္ပုဂၢဳလ္ထူးတုိ႔က အမ်ဳိးသားေရးကုိ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည္။ 

 ရုိဟင္ဂ်ာေက်ာင္းသား/သူမ်ားအတြက္ စေကာလာရွစ္ (ပညာသင္ေထာက္ပံ့ေၾကး) အစီအစဥ္ကုိ စတင္ခဲ့သူမ်ားတြင္ ဦးေက်ာ္ေဇာေအာင္လည္း တစ္ဦးအပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ 

 မႏၱေလးရဲသိပၸံတြင္ ဒုတိယေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ရာထူးျဖင့္ ထမ္းေဆာင္ရင္း ကြယ္လြန္သြားခဲ့သည္။ ၎၏ ရုပ္အေလာင္းကုိ မႏၱေလးၿမဳိ႕ရွိ အုတ္ရွစ္ကုန္း သခၤ်ဳိင္းတြင္ ေျမျမွဳပ္သၿဂဳိဟ္ထားသည္။ 

ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ သမီး (၃) ေယာက္ႏွင့္ သား (၂) ေယာက္ တို႔ ခ်န္ရစ္ခဲ့ေလသည္။


ဒု-ရဲမႉးႀကီး၏ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာ ဂုဏ္ထူးဂုဏ္ျမတ္ေၾကာင္းကို ႐ိုဟင္ဂ်ာ ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ားက ေအာက္ပါအတိုင္း မွတ္ခ်က္ေပးသည္။

(က)

“He was my political mentor. From 1967 to 1971, I was as a family member of him. At that time he was at the Insein CID HQ as at second in change. The first men was U Shwe Thaing who is also a Muslim Kaman from Kyauk Pyu. As friend of my father, I also visited frequently U Shwe Thaing House also. From U Kyaw Zaw Aung I had able to learn many things about Burmese political set up and administration set up and from U Shwe Thaing I had able to learn about history, leader ships and activities of Rakhine armed groups. I was lucky enough to get both of them. I will never forget both of them.”

                   -Aman Ullah (သမိုင္းသုေတသီ)

(ခ)

“I heard about him since my young age. He may be my father's jr. officer as Imam Hussain (USA). But his wife was my school mate at Buthidaung State High School. All are my relatives. I love and respect all of them. I called Mr.Yusuf Sab as Dada as my dad regarded him as his uncle. U Shwe Bin (Ali Johar) was also his relative.”

                  -Saya Gyi Abul Foyas (AFK. Jilani)

(ဂ)

“He is boni Amin.
သူရဲ ကဗာရ္က အုတ္ရွစ္ကုန္ ကဘာရ္စတန္ တြင္ ယေန႔တိုင္ရိွေနသည္။”

                  -ခိုျဖဴရွင္ ဓားသမား

(ဃ)

“ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေရးစရာေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေနပါေသးတယ္။ ေဆာင္းပါးရွည္ေရးဖုိ႔ ေဒတာေတြ စုေနပါတယ္။ ရုိဟင္ဂ်ာေက်ာင္းသားေတြကုိ စေကာလာရွစ္ စတာမွာ ဖုိးေလး ဦးေက်ာ္ေဇာေအာင္လည္း ပါခဲ့တယ္။”

                   -႐ိုေနဆန္းလြန္ (Rohingya Blogger)

(င)

“ဦးေက်ာ္ေဇာ္ေအာင္သည္ အမ်ဳိးသားေရးကုိလည္း တဖက္တလမ္းမွ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူ တစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္၊ သူနဲ႔လက္တြဲေဆာင္ရြက္ခဲ့သူမ်ားမွာ တကၠသုိလ္ဖက္မွ ဦးလွေမာင္၊ ဦးခ်စ္လြင္၊ ဦးဘထြန္း၊ ဦးဘျမဳိင္တုိ႔ကုိ မွတ္မိသည္။”

                    -ရဲလြင္

(စ)

“က်ေနာ့္ ဒါဒါ(အဘိုး)အရင္း ... ဦးေက်ာ္ေဇာေအာင္ ... သူ႔ေခတ္သူ႔အခါမွာ ေတာ္ေတာ္ ေလးစားဖို႔ေကာင္းတဲ့ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္ ... လာဘ္လံုး၀မစားဘူး ... လက္ရွိ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္ အရာရွိအေတာ္မ်ားမ်ား က်ေနာ့္အဘိုး တပည့္ေတြမ်ားပါတယ္ ... အဲဒီေခတ္မွာ သူ႔အဆင့္က ရဲ ဒုတိုင္းမွဴး န႔ဲ အဆင့္တူပါပဲ။”

                 -စိုင္းေဇယ်ေအာင္


အထက္တြင္ ဒု-ရဲမႉးႀကီး၏ ဂုဏ္သတင္းအခ်ဳိ႕ကိုသာ စာဖတ္ပရိတ္သတ္တို႔ ဖတ္႐ႈႏိုင္ေအာင္ ေဖာ္ျပေပးျခင္းျဖစ္သည္။  ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ဳိးအတြက္ လူအား၊ ဉာဏ္အားႏွင့္ စြန္႔စားခဲ့ေသာ ဒု-ရဲမႉးႀကီး၏  ေစတနာသည္ အစားမထိုးႏိုင္ေလာက္ေအာင္  ႀကီးမားလြန္းလွေပသည္။

--------------------------------------------------

ကိုးကား-

ရုိေနဆန္းလြင္- FB post
May 15, 2016

https://mobile.facebook.com/photo.php?fbid=1346809115335661&id=100000197551298&set=a.793018904048021&source=48