ယူၿမိဳင္မွ ေမတၱာနံ႔
ေရးသားသူ- နီေျဂာဓ (MYARF)
RB ကဗ်ာ16.9.2015
ျမင့္မားသီေခါင္ မယူေတာင္ေပၚ
ရင္သပ္ရႈေမာ မေနာလန္႔ေအာင္
ေတာင္ထြတ္ႀကီးက အစြန္းနွစ္ခု
ထြတ္ႀကီးေဘးနား ဥသွ်စ္ပင္အုိ
အုပ္မုိးေနလ်က္ ပုသိမ္ထီးလုိ
ထြတ္ႀကီးၾကားမွာ စမ္းေရႏွစ္ေပါက္
ေက်ာက္စမ္းေရလည္း ေအးျမင္စင္ၾကည္
ယုိစီးေနလွ်က္ မ်က္စိစုံလို
အရုဏ္လင္းေရာင္ အရင္ဆုံးျဖာဆင္းလာေတာ့
မ်က္ႏွာသစ္ဖုိ႔အႏႈိင္းမဲ့တ့ဲ ေတာင္ထြတ္ႀကီးသုိ႔။
ရာဇဝင္က တမူထူးျခားေတာင္ထြတ္ႀကီးမွာ
ခ်စ္စဖြယ္ရာကာယာပူရီ ဘုရင္မနန္းၾကံ့ခုိင္ခမ္းနား
စုိက္ထူတည္ခ့ဲအရွိန္အဝါ အျပည့္အစုံ
ရက္စက္ညႇဥ္းပန္း ေနညမျပတ္
ကြိဳခ်္ေသွ်ာရ္ဇမၺဴ သူစုိးစံခ့ဲ။
ယုဇနေပါင္း သန္းေထာင္ေက်ာ္က
မယူျပည္က ေဒသခံမ်ားညႇဥ္းပန္းသူကုိ
အႏုိင္တိုက္ရန္သဲကႏၲာရ ကာရ္ဘလႅာမွ
စစ္သူရဲေကာင္း ဟားနီဖာထံသေျပခက္လုိ
စစ္ကူေတာင္းခဲ့ဗုိလ္ေပါင္းရံပါ အစံုပါလ်က္
ဟားနီဖာတုိ႔ စစ္ခ်ီတက္လာ
ႀကိမ္ေပါင္းသုံးခါ တုိက္ေခ်ခ့ဲေတာ့
ဘုရင္မကုိ ေအာင္ႏုိင္သိမ္းခ့ဲ
ကာယာပူရီ ဘုရင္မနပ္စစ္ဘက္ရန္သူ
မုန္းတီးေပမယ့္သူ႔ရဲ႕စြမ္းရည္ ဂုဏ္ျပဳတာမုိ႔
ဟားနီဖာရဲ႕ ကမ္းလွမ္းစာကုိ
ရုိေသေလးစား လက္ခံလုိက္ၿပီး
ေမတၱာကြင္းထဲ မိသြားသလို
စစ္ႏုိင္သူရဲ ဟားနီဖာကုိ
လက္ထပ္ခ်ည္ေႏွာင္ ရင္ထဲေပြ႔ခဲ့။
မိဖုရားေခ်ာ ကာယာဖူရီ
အစၥလာမ္ခံ ႏွလုံးလွသန္႔
ေရႊစင္က့ဲသုိ႔ ယဥ္ပါးလာလ်က္
ႏွစ္ကုိယ္တစ္နန္း စံၾကရခဲ့
အစၥလာမ္ရဲ႕ ေအးခ်မ္းလွတဲ့
အရိပ္သာယာ ေအာက္ေရာက္ခ့ဲေတာ့
ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ ဇမၺဴျပည္ႀကီး
ခ်မ္းေျမ့သာယာ ၾကြယ္ဝလွခ့ဲ
ရုိဟင္မ်ဳိးေစ့ ပ်ဳိးခ်ေပးရင္း
ေမတၱာျဖဴနဲ႔ ေကာင္းကင္ျပာေအာက္
အာဒမ္ဧဝ သံစဥ္ပမာသစၥာျပည့္နဲ႔
ရႊင္ေပ်ာ္ခ့ဲတာမရဏမင္း ေရာက္လာထိပင္။
အတုမ့ဲတ့ဲ သူ႔ရဲ႕ေမတၱာ
ဟားနီဖူရီ ႏွစ္ဦးစလုံး
မဂၤလာရွိ နတ္ရြာစံျပီးစစ္
မွန္ေမတၱာ သတိရလ်က္ဒီ
ေတာင္ထြတ္ႀကီး ႏွစ္ခုလုံးက
သည္းသည္းထန္ထန္ အျမဲငုိေန
ငုိေၾကြးမ်က္ရည္ စမ္းသြင္ေျပာင္းလုိ႔
ေတာင္ေဘးနံမွ အျမဲစီးယုိ။
ဒီဇာတ္လမ္းဟာ ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းက
ျဖတ္သန္းလာတာ တုိ႔မ်ားဆီမွာ
ေက်ာက္သားေပၚမွာ စြဲျမသလုိ
ဒီေမတၱာလည္း လြမ္းတမ္းတရ
ရွင္သန္ေတာ့မယ္ ထာဝရပင္
ခုထိဒိဌ ေကာင္းကင္ျပာထဲ
ေငးစုိက္ၾကည့္ရင္ ရႈျမင္ခံစား
နက္ရႈိင္းလွတ့ဲ ဟားနီဖူရီ
ေမတၱာဇာတ္ရဲ႕ အႏွစ္ရသာ။
ေတာင္ေျခေအာက္မွာ ရုိဟင္ရြာငယ္
ဘုရင္မိဖု အစြဲျပဳ၍
မွည့္ၾကလာေန ေမာင္ႏွမတ့ဲ။
ယခုထိပင္ ေရွးထုံးဓေလ့
ေနဝင္ခ်ိန္ခါ ေတာင္ထြတ္ႀကီးက
ေနျခည္ျပာက် ေရာင္စုံဆည္းဆာ
ေတာင္ေျခေအာက္ကုိ ရုိဟင္မေလး
ေရခပ္သြားျပီး ျပန္ဦးအလာ
ကာယာဖူရီ ဟားနီဖာရဲ႕
မေမ့ႏုိင္တ့ဲ အခ်စ္ဇာတ္လမ္း
အေတြးေပၚလုိ႔ ေျပာဆုိၾကရင္း
ခပ္တ့ဲေရလည္း ေအးျမသန္႔လုိ႔
ခ်ဳိသာခ်ဳိေအး ခ်ဳိျမိန္တယ္ေလ။
စာၫႊန္း။ ။ မယူ = ေမယုေဒသကုိ ေခၚေသာ အသံထြက္။
RB ကဗ်ာ16.9.2015
ျမင့္မားသီေခါင္ မယူေတာင္ေပၚ
ရင္သပ္ရႈေမာ မေနာလန္႔ေအာင္
ေတာင္ထြတ္ႀကီးက အစြန္းနွစ္ခု
ထြတ္ႀကီးေဘးနား ဥသွ်စ္ပင္အုိ
အုပ္မုိးေနလ်က္ ပုသိမ္ထီးလုိ
ထြတ္ႀကီးၾကားမွာ စမ္းေရႏွစ္ေပါက္
ေက်ာက္စမ္းေရလည္း ေအးျမင္စင္ၾကည္
ယုိစီးေနလွ်က္ မ်က္စိစုံလို
အရုဏ္လင္းေရာင္ အရင္ဆုံးျဖာဆင္းလာေတာ့
မ်က္ႏွာသစ္ဖုိ႔အႏႈိင္းမဲ့တ့ဲ ေတာင္ထြတ္ႀကီးသုိ႔။
ရာဇဝင္က တမူထူးျခားေတာင္ထြတ္ႀကီးမွာ
ခ်စ္စဖြယ္ရာကာယာပူရီ ဘုရင္မနန္းၾကံ့ခုိင္ခမ္းနား
စုိက္ထူတည္ခ့ဲအရွိန္အဝါ အျပည့္အစုံ
ရက္စက္ညႇဥ္းပန္း ေနညမျပတ္
ကြိဳခ်္ေသွ်ာရ္ဇမၺဴ သူစုိးစံခ့ဲ။
ယုဇနေပါင္း သန္းေထာင္ေက်ာ္က
မယူျပည္က ေဒသခံမ်ားညႇဥ္းပန္းသူကုိ
အႏုိင္တိုက္ရန္သဲကႏၲာရ ကာရ္ဘလႅာမွ
စစ္သူရဲေကာင္း ဟားနီဖာထံသေျပခက္လုိ
စစ္ကူေတာင္းခဲ့ဗုိလ္ေပါင္းရံပါ အစံုပါလ်က္
ဟားနီဖာတုိ႔ စစ္ခ်ီတက္လာ
ႀကိမ္ေပါင္းသုံးခါ တုိက္ေခ်ခ့ဲေတာ့
ဘုရင္မကုိ ေအာင္ႏုိင္သိမ္းခ့ဲ
ကာယာပူရီ ဘုရင္မနပ္စစ္ဘက္ရန္သူ
မုန္းတီးေပမယ့္သူ႔ရဲ႕စြမ္းရည္ ဂုဏ္ျပဳတာမုိ႔
ဟားနီဖာရဲ႕ ကမ္းလွမ္းစာကုိ
ရုိေသေလးစား လက္ခံလုိက္ၿပီး
ေမတၱာကြင္းထဲ မိသြားသလို
စစ္ႏုိင္သူရဲ ဟားနီဖာကုိ
လက္ထပ္ခ်ည္ေႏွာင္ ရင္ထဲေပြ႔ခဲ့။
မိဖုရားေခ်ာ ကာယာဖူရီ
အစၥလာမ္ခံ ႏွလုံးလွသန္႔
ေရႊစင္က့ဲသုိ႔ ယဥ္ပါးလာလ်က္
ႏွစ္ကုိယ္တစ္နန္း စံၾကရခဲ့
အစၥလာမ္ရဲ႕ ေအးခ်မ္းလွတဲ့
အရိပ္သာယာ ေအာက္ေရာက္ခ့ဲေတာ့
ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ ဇမၺဴျပည္ႀကီး
ခ်မ္းေျမ့သာယာ ၾကြယ္ဝလွခ့ဲ
ရုိဟင္မ်ဳိးေစ့ ပ်ဳိးခ်ေပးရင္း
ေမတၱာျဖဴနဲ႔ ေကာင္းကင္ျပာေအာက္
အာဒမ္ဧဝ သံစဥ္ပမာသစၥာျပည့္နဲ႔
ရႊင္ေပ်ာ္ခ့ဲတာမရဏမင္း ေရာက္လာထိပင္။
အတုမ့ဲတ့ဲ သူ႔ရဲ႕ေမတၱာ
ဟားနီဖူရီ ႏွစ္ဦးစလုံး
မဂၤလာရွိ နတ္ရြာစံျပီးစစ္
မွန္ေမတၱာ သတိရလ်က္ဒီ
ေတာင္ထြတ္ႀကီး ႏွစ္ခုလုံးက
သည္းသည္းထန္ထန္ အျမဲငုိေန
ငုိေၾကြးမ်က္ရည္ စမ္းသြင္ေျပာင္းလုိ႔
ေတာင္ေဘးနံမွ အျမဲစီးယုိ။
ဒီဇာတ္လမ္းဟာ ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းက
ျဖတ္သန္းလာတာ တုိ႔မ်ားဆီမွာ
ေက်ာက္သားေပၚမွာ စြဲျမသလုိ
ဒီေမတၱာလည္း လြမ္းတမ္းတရ
ရွင္သန္ေတာ့မယ္ ထာဝရပင္
ခုထိဒိဌ ေကာင္းကင္ျပာထဲ
ေငးစုိက္ၾကည့္ရင္ ရႈျမင္ခံစား
နက္ရႈိင္းလွတ့ဲ ဟားနီဖူရီ
ေမတၱာဇာတ္ရဲ႕ အႏွစ္ရသာ။
ေတာင္ေျခေအာက္မွာ ရုိဟင္ရြာငယ္
ဘုရင္မိဖု အစြဲျပဳ၍
မွည့္ၾကလာေန ေမာင္ႏွမတ့ဲ။
ယခုထိပင္ ေရွးထုံးဓေလ့
ေနဝင္ခ်ိန္ခါ ေတာင္ထြတ္ႀကီးက
ေနျခည္ျပာက် ေရာင္စုံဆည္းဆာ
ေတာင္ေျခေအာက္ကုိ ရုိဟင္မေလး
ေရခပ္သြားျပီး ျပန္ဦးအလာ
ကာယာဖူရီ ဟားနီဖာရဲ႕
မေမ့ႏုိင္တ့ဲ အခ်စ္ဇာတ္လမ္း
အေတြးေပၚလုိ႔ ေျပာဆုိၾကရင္း
ခပ္တ့ဲေရလည္း ေအးျမသန္႔လုိ႔
ခ်ဳိသာခ်ဳိေအး ခ်ဳိျမိန္တယ္ေလ။
စာၫႊန္း။ ။ မယူ = ေမယုေဒသကုိ ေခၚေသာ အသံထြက္။
ကြိဳခ်္ေသွ်ာရ္ = ကာယာဖူရီ စုိးခ့ဲစဥ္က ေမယုေဒသအမည္။
သမိုင္းဝင္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ခံစားခြင့္ရတာက ေက်းဇူးပါ။
ReplyDelete