ေဆာင္းဦးၿပိဳင္ပြဲ ငါလြမ္းေဆြး (႐ိုးရာႏြားခတ္ပြဲ ကဗ်ာ)

ေဆာင္​းဦးၿပိဳင္​ပြဲ ငါလြမ္​း​ေဆြး

​ေရးဖြဲ႕သူ- Lalmoti Khan @ SFI

တို႔ရြာမွာတမူ ဓေလ့ထူးႏွင့္
ႏွင္းမႈန္႔ျခယ္ရာ ေဆာင္းတြင္းခါမွာ
အုတ္အာေသာင္းသဲ ကြင္းျပင္ျပည့္
ၿခိမ့္ၿခိမ့္ေက်ာ္ၾကား ၿပိဳင္ပြဲမ်ား။ 

ဟိုရြာႀကီးက ဥသဘ
ဒီရြာႀကီးက ဥသဘ
အန္​တုစြမ္​းၿပိဳင္​ စိတ္မယိုင္ဘဲ
႐ိုးရာဆင္​ႏႊဲ ​ေဆာင္​းရတုပြဲ
ႏွစ္​စဥ္​ႏွစ္​တိုင္​း က်င္​းပဝိုင္း။

ဟိုရြာဒီရြာ ကြင္းလယ္သာ၌
ရပ္သူရြာသား လူစုေဝး၍
က်ဳိင္းထြားလူပ်ဳိ တုတ္ကိုယ္စီႏွင့္ 
ဟစ္ေအာ္​တေႂကြး ကခုန္​​ေျပး
အား​ေပးသံမ်ား တညံညံ​ပ
႐ိွဴ း...ဒီ...ဒီ...႐ွိဴ း...
႐ွဴိ း...ဒီ...ဒီ...႐ွိဴ း...။

လူႀကီးလူငယ္ တသဲသဲ
တို႔ရြာဖက္သား ကိုႏြားလား
​ဧကန္​မလႊဲ ​ႏိုင္မည္​ဟ ဟု
တဟစ္တေအာ္​​ ေႂကြး​ေၾကာ္​လ်က္ပင္​
႐ိွဴ း...ဒီ...ဒီ...႐ွဴိ း...
႐ွိဴ း...ဒီ...ဒီ...႐ိွဴ း...။

အႏိုင္​လိုစိတ္​ ရင္​ဝယ္​ပိုက္​ကာ
ေနာက္တြန္႔ဆုတ္​လည္း ေရွ႕ျပန္တိုးလို႔
ေအာင္​ပန္​းအ​လွမ္း ထိုး​ေဖာက္​​အံ့
ဇြဲလည္းမေလွ်ာ့ မာန္ရိွန္​ေဇာ
႐ွိဴ း...ဒီ...ဒီ...႐ွိဴ း...
႐ွိဴ း...ဒီ...ဒီ...႐ွိဴ း...။

လပို႔ေတာင္ေမာက္ တို႔ဥသဘ
ဦးခ်ဳိခြၽန္ေတာင္ ေၾကာက္ေလာက္ေအာင္
ကိုယ္စီကိုယ္စီ ေအာင္စိတ္သီ
တို႔မ်ား​ေသခ်ာ ​ေအာင္​ရမည္ေဟ့။ 
ႏွစ္​ဖက္​ရပ္​သား ဟစ္​​ေအာ္​ကာ
႐ွဴိ း...ဒီ...ဒီ...႐ွိဴ း...
႐ိဴွ း...ဒီ...ဒီ...႐ွဴိ း...။

အာရ္​ကာန္​ျပည္​မွာ တို႔႐ိုးရာ
လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ပ ဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့
​ေဆာင္​းဦးအလွ ျပည္​အလွကို
​ေအာက္​​ေမ့မိ၍ သတိရလ်က္
မ်က္​ရည္​မိတ္​ဖြဲ႔ ​​ေန႔ညလြမ္​း​ေဆြး
​ေၾကကြဲစြာႏွင္​့ ​႐ွင္​သန္​​ေနရ၏။


(၁၉-၁-၂၀၂၀)
#TheArtGardenRohingya