 |
| ဘဂၤလားေဒ့ခ်္သို႔ အသက္ကယ္ ထြက္ေျပးေနတဲ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာ အမိႏွင့္သမီး၊ ပံု အင္တာနက္ |
🔥 အိုဘယ့္ ဒုကၡ 🔥
☀ဌာနီေရႊေျမ စြန္႔ခ့ဲေလေအာင္
ရမ္းကားမိစၧာ လူသတ္သမား
မီး႐ိႈ႕လာင္ကြၽမ္း ငါ့ေဂဟာ။
☀
တို႔ရြာတို႔အိမ္ ေအးရိပ္မိုးကို
ေနာက္ဆံုးစကား ငါ့ေယာက်္ားရဲ႕
‘သားကိုကယ္ပါ’ မွာသည့္အတိုင္း
သားကိုေပြ႕ခ်ီ ကယ္ရင္းဆယ္ရင္း
ဒိုင္းဒိုင္းေအာက္က ထြက္လာခဲ့ရ
ေနာက္ျပန္တလွည့္ ၾကည့္ရန္ေတာင္
အခ်ိန္မေပးခဲ့ပါလား။
☀
ေတာေတာင္ခရီး ေက်ာ္ေရစီး
ဝမ္းစာမပါ ငွက္ေပ်ာအူသာ
ေရငတ္လည္းတံုး ဗိုက္လဲအံုး
ေတာ႐ိုင္းသံဆူ ေက်းခ်ဳိးကူ
ေက်ာက္ထူေတာနက္ မိွတ္ရခက္
သားငယ္ႏိုးထ ရွာဘာဘာ
ဘယ္ကလာမယ္ သူ႕ဘဘရယ္…
ငို…
တို႔ေတြလာတုန္း သူကဆံုး
မီးခိုးနက္ထဲ လဲေလ်ာင္းသာေလ။
☀
တေတာင္တက္ တေတာင္ဆင္း
လမ္းကူမရိွ ေဖာ္မရိွ
ဘယ္ဆီဘယ္ေရာက္ တို႔မသိ။
ဝသန္မိုးကား သနားစရာ
ရြာလိုက္တန္႔လိုက္ ျပင္းလိုက္တာ။
ထီးလဲမပါ ေဆာင္းစရာ
သားငယ္ခ်မ္းတုန္ ခုဆံုးပမာ
လက္ခေမာက္နဲ႔ အုပ္လို႔ထား
ေနပူအလာ စိတ္ေအာင့္ရ
အဝတ္ကစို သားလဲစို
သားကိုယ္ေပြ႕ဖက္ ေႏြးေစသား။
☀
လူသြားေျခရာ လမ္းျဖစ္သြား
ရြံ႕ႏြံထူထပ္ ေစးကပ္ပမာ
ေလွ်ာက္ရတာလဲ အားနည္းခ်ည္းလာ၊
ဟိုးေမွာင္ရီရီမွာ လူအုပ္တစု
ထုပ္ပိုးကိုယ္စီ မႈန္ရီရီ
ျမင္ရေသာ္လည္း
က်ယ္ေလာင္ငါ့သံ မၾကားရပါတကား။
☀
ႏြားအုပ္ထိန္းမဲ့ လယ္ကြင္းျပည့္
စပါးဖူးလက္ဆုပ္ ဆင္းယူႏုတ္
ပံုျပင္ေျပာကာ သားအားေကြၽး
ဦးႀကီးေက်းဇူးလဲ မနည္းလွေခ်။
သံုးညေက်ာ္ၿပီ မ်က္စိမမိွတ္တာ
လယ္သင္းပိုင္ေပၚ ေခါင္းအုပ္လို႔သာ
ေဝဟင္ေအာက္မွာ ေပ်ာ္သြားခဏေလး။
☀
အိပ္မက္ထဲမွာ သားရဲ႕ဘဘ
ၿပံဳးကာအားေပး မပူနဲ႔ေလ
နင့္ကိုေပးတာ ဂုဏ္ယူစရာ
ငါ့သားႀကီးလာရင္ ပညာရွင္ဟု
တို႔ရဲ႕နံမယ္ ပဲ့တင္ခတ္မယ္။
သားဘယ္မွာလဲ မုန္႔ေပးရေအာင္ ဟု
ဆို႐ံုနဲ႔ လွန္႔ကာႏိုးထ
ပါးစပ္က သားသား
ေဘးပတ္ၾကည့္ေသာ္ သားကိုမျမင္
ဟိုေျပးဒီေျပး ရွာရွာကာ
သားရယ္…သားရယ္နဲ႔ ေခၚလိုက္ငိုလိုက္
မ်က္စိတခ်က္ ႏြားအုပ္ဖက္
သားေပ်ာ္ႏြားလယ္ ကစားေန
သက္ပူျပင္းျပင္း ခ်လိုက္ေအး။
☀
ပန္းတိုင္မရိွတဲ့ ငါတို႔ခရီး
ေလွ်ာက္ေလေလွ်က္ေလ တာကမနီး
ဇီဝခြန္အား ေပ်ာ့ေျပာင္းခ်ည္း
မ်က္ရည္ေတာင္ ခမ္းေျခာက္ကုန္ၿပီေလာ့
သားကိုယ္ပူခ်ိန္လဲ ျမွင့္ေလေတာ့
ေမွ်ာက္လင့္ခ်က္က ေနဝင္ၿပီလားဟု
ေယာက်္ားမွာစကား ၾကားေယာင္ေယာင္နဲ႔
ငါ့ေမတၱာက ႐ံႈးဆဲဆဲတြင္
ဒီေရအက် ေစာင့္ေနခိုက္
ကမ္းစပ္ရႊံ႕ေပၚ သားမိတဖက္စီ
လဲေလ်ာင္းသတိလစ္ေနတာဟု
ေက်းဇူးရွင္ ကယ္တင္ရွင္
လူတစ္စုက ဘဂၤလားတဲမွာ
သတိျပန္လာခ်ိန္ ေျပာသြားေလတည္း။
☔☔☔☔☔☔☔☔☔☔☔☔☔☔☔☔☔☔☔☔
ေရးဖြဲ႕ ⚡ ႐ိုဟင္ေလး
ေအာက္တိုဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၇ (၂ း ၃၁)
မွတ္ခ်က္။ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္မွ အသက္ကယ္ ထြက္ေျပးလာခဲ့ေသာ သားအမိႏွစ္ေယာက္၏ ဒုကၡမ်ဳိးစံုကို ရင္ဆိုင္ရင္ ဘဂၤလားေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံ၊ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္စခန္းသို႔ ေရာက္လာသည့္ လမ္းခရီးအျဖစ္အပ်က္ အမွန္ကို ကဗ်ာဖြဲ႕ မွတ္တမ္း တင္ျခင္းျဖစ္သည္။
 |
| မိုးေရစိုစြတ္လ်က္ နတ္ျမစ္အနီးတြင္ ကယ္မယ့္သူ ေစာင့္ေနသည့္ ႐ိုဒုကၡသည္ မိသားစု၊ ပံု- အင္တာနက္ |
No comments:
Post a Comment